Όλα τα ηλεκτρικά συστήματα κίνησης έχουν την ίδια αίσθηση. Αυτό είναι αλήθεια και όχι μύθος, οπότε δεν είμαι εδώ για να το διαψεύσω. Όλες δίνουν μια ομαλή, άμεση και ανάλογη απάντηση στο σωστό πεντάλ. Ακόμα και ο ήχος τους είναι ο ίδιος. Αν η σιωπή είναι ήχος.
Εμείς οι petrolheads έχουμε την τάση να γκρινιάζουμε γι' αυτό. Αλλά ας το παραδεχτούμε, πριν από 10 χρόνια πολύ πολλά αυτοκίνητα είχαν βαρετά παρόμοια συστήματα κίνησης εσωτερικής καύσης. Σχεδόν τα μισά από αυτά που πουλήθηκαν είχαν ένα τετρακύλινδρο ντίζελ και ένα αυτόματο κιβώτιο έξι έως οκτώ ταχυτήτων. Επιτρέψτε μου να σας πω ότι ήταν πολύ δύσκολο να τα ξεχωρίσεις.
Διαβάστε Επίσης
Και σχεδόν όλοι οι οδηγοί θα τα έβρισκαν κατά πολύ χειρότερα από ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Ήταν θορυβώδη και με κραδασμούς. Οι αλλαγές ταχυτήτων τους έκαναν συχνά ένα γδούπο, και βρίσκονταν σε λάθος σχέση, οπότε όταν πατούσες το γκάζι αντιμετώπιζες μια υστέρηση διόλου αμελητέα.
Προσωπικά, μου λείπουν οι κινητήρες εσωτερικής καύσης. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτό που απολαμβάνω περισσότερο είναι η οδήγηση χωρίς προβλήματα. Να σπρώχνεις το κιβώτιο ταχυτήτων στη σωστή σχέση με τα paddles, να προλαβαίνεις την υστέρηση του turbo πατώντας νωρίς το γκάζι, να διαμορφώνεις τα φρένα για να σταματήσεις ομαλά. Και αν είναι χειροκίνητο, ο συντονισμός του συμπλέκτη, του γκαζιού και της αλλαγής ταχυτήτων, ώστε να προσεγγίζεις την απρόσκοπτη ορμή ενός EV.
Μια ευλογημένη μέρα οδήγησα μια Porsche με επίπεδο εξακύλινδρο και μια V12 Ferrari, και οι δύο ατμοσφαιρικές. ΟΚ, είναι επιλογές υψηλού προφίλ. Αλλά τα συστήματα κίνησης εσωτερικής καύσης που οδηγούμε τις περισσότερες ημέρες είναι πιο ενδιαφέροντα από τα ηλεκτρικά μόνο και μόνο επειδή είναι πιο ατελή.
Του Paul Horrell / topgear.com
