Όταν μιλάμε για αγώνες, τα αυτοκίνητα που έρχονται στο μυαλό προφανώς έχουν γενναίες δόσεις δυναμισμού, αγριάδας και θόρυβο πολλών ντεσιμπέλ. Αυτά που ακολουθούν όμως, θα μπορούσαν να συνθέσουν μία κατηγορία ράλι από μόνα τους -και να τα βλέπαμε όλα μαζί στο EKO Ράλλυ Ακρόπολις. Είναι τα πιο "άγρια” ενός κόσμου, στον οποίο η υπερβολή και το εξωτικό αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία. Υποδεχτείτε την dream team των αγωνιστικών αυτοκινήτων ράλι.
Mazda RX-7 Group B
Στο Group B είχες τη δυνατότητα να ακούσεις όλων των ειδών τους ήχους. Ωστόσο μέχρι το 1984, αυτή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η Χρυσή Εποχή των ράλι, δεν μπορούσες να ακούσεις ήχο από περιστροφικό κινητήρα (Wankel). Η Mazda πραγματοποίησε την είσοδό της στους αγώνες το 1984 με το macho RX-7 της φωτογραφίας, όμως το Group B αποτέλεσε παρελθόν πριν προλάβει να συμμετάσχει σε αυτό.
Audi Group S
Τη δεκαετία του '80, οι μηχανικοί της Audi κατασκευάσαν με άκρα μυστικότητα 12 αγωνιστικά πρωτότυπα με κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο και απόδοση 1.000 ίππων. Όταν τα αφεντικά της Audi πληροφορήθηκαν (μέσω της αστυνομίας!) για κάποιες δοκιμές σε δημόσιους δρόμους, απαίτησαν να καταστραφούν και τα 12 αντίτυπα. Αυτό είναι το μοναδικό που επέζησε.
Toyota 222D
Αυτό που βλέπεις, είναι ότι συμβαίνει όταν έχεις όνειρο να συμμετέχεις σε αγώνες ράλι, έχοντας έναν εφεδρικό κινητήρα που προορίζεται για το Le Mans. Πρόκειται για το 222D, με κινητήρα στο κέντρο και κίνηση στους τέσσερις τροχούς, μια πανίσχυρη παραλλαγή του MR2 του Group S, που όμως δεν κατάφερε ποτέ να ξεδιπλώσει τις αρετές του σε αγώνα, καθώς το πρόλαβε η κατάργηση του Group S.
Ferrari 308 GTB Group B
Ένα μοντέλο της Ferrari σε αγώνες ράλι δεν είναι και η πιο συνηθισμένη εικόνα, έτσι δεν είναι; H εξήγηση είναι απλή. Η Ferrari, δεν παίρνει μέρος σε αγώνες ράλι. Επειδή όμως κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του, η ιταλική αγωνιστική ομάδα Michelotto κατασκεύασε στα τέλη της δεκαετίας του '70, περίπου 12 αντίτυπα της 308 που πληρούσαν τις προδιαγραφές του Group 4.
MG Metro 6R4
Με στόχο να συνδυάσει τα πλεονεκτήματα τόσο του Audi quattro (4WD) όσο και του Renault 5 Turbo (κινητήρας τοποθετημένος στο κέντρο), το Metro 6R4 (που αποκωδικοποιείται σε 6κύλινδρο, αυτοκίνητο ράλι, 4WD) ήταν κάτι σαν πύραυλος τσέπης του Group B. Σε αντίθεση με τις προδιαγραφές του όμως, οι συχνές μηχανικές βλάβες δεν του επέτρεψαν ποτέ κάτι καλύτερο από την 3η θέση στο ράλι Lombard RAC του 1985.
Opel Manta 400
To Opel Manta 400 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στον Γύρο της Κορσικής το 1983. Άντεξε μόλις 160km πρoτού η φλάντζα της κεφαλής του αυτοκινήτου παραδώσει το πνεύμα, προμηνύοντας κατά μία έννοια τα αποτελέσματα των μελλοντικών αγώνων ράλι στους οποίους θα έπαιρνε μέρος. Με αμάξωμα από kevlar και απόδοση 275 ίππων, ήταν ένα ελαφρύ και αρκετά ισχυρό πισωκίνητο αυτοκίνητο.
Ford Escort RS 1700T
Το γεγονός πως το Group B αδιαφορούσε να θέσει περιορισμούς στον τομέα των επιδόσεων, έδωσε τη δυνατότητα στη Ford να τοποθετήσει το αμάξωμα ενός Escort MkIII πάνω σε ένα αυτοσχέδιο πλαίσιο προσαρμοσμένο για αυτοκίνητα με κίνηση πίσω. Η εξέλιξη του συγκεκριμένου αυτοκινήτου όμως, αποδείχτηκε αργή και αρκετά δαπανηρή, με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί για χάρη ενός 4WD, του RS200 με κινητήρα στο κέντρο.
Citroen BX 4TC Evolution
Αν υπήρχε βραβείο για τα πιο αποτυχημένα project του Group B, το Citroen BX 4TC θα έθετε σοβαρή υποψηφιότητα για την κατάκτησή του. Η εμφάνισή του στη σκηνή των αγώνων ράλι πραγματοποιήθηκε το 1986 και κατάφερε να λάβει μέρος μόνο σε τρεις αγώνες. Μοιραία δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς διακρίσεις, από εμφάνιση όμως έσκιζε.
Nissan 240 RS
Το Nissan 240S, δεν ήταν κάτι άλλο από την έκδοση του Group B του Violet GTS, ενός μοντέλου που ελάχιστοι θυμούνται. Και για να είναι σύμφωνο με τα ιαπωνικά πρότυπα, ό,τι του έλειπε σε επιδόσεις, το αναπλήρωνε σε αξιοπιστία. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την παρουσία του Colin McRae στη θέση του οδηγού, ισοδυναμεί με θετικά αποτελέσματα. Επιπλέον, το ότι αποτελούσε όχημα με homologation, σήμαινε πως έπρεπε να παραχθούν 200 -προφανώς αρκετά σπάνια- αντίτυπα.
