Μεταξύ των πιο "άγριων" rallycars που έχουν υπάρξει, πιθανώς να διάβασες και λίγα λόγια για το Audi Group S Prototype. Ένα μοναδικό αυτοκίνητο της αγωνιστικής ομάδας της Audi από τη δεκαετία του 80, που έχει μείνει στην ιστορία για την κυριολεκτική έννοια της περιγραφής του. Είναι απολύτως μοναδικό. Δηλαδή δεν υπάρχει άλλο και εδώ και χρόνια αποτελεί ίσως το σπανιότερο έκθεμα του μουσείου του Ingolstadt, με πρόσβαση σε αυτό λίγων και εκλεκτών.
Πώς επανήλθε στην δημοσιότητα αυτός ο μονόκερος
Επανήλθε πρόσφατα στη δημοσιότητα όταν έπεσε στα χέρια του Ken Block, κατά την μεταγραφή του από την Ford στην Audi και η προηγούμενη φορά που είχε κάποιος ασχοληθεί μαζί του ήταν στο Eifel Rallye Festival του 2016. Τότε, η Audi στην ουσία το είχε "αναστήσει" μέσα από τις σελίδες της ιστορίας της για να το παρουσιάσει για πρώτη φορά, δημόσια, εμπρός σε κοινό. Μάλιστα το είχε οδηγήσει στα λίγα χιλιόμετρα που διένυσε ο ίδιος ο Walter Rohrl. Ο μοναδικός άνθρωπος που έχει οδηγήσει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο από τότε που κατασκευάστηκε το 1984.
Και ακόμη δεν έχουμε ξεδιπλώσει καν την ιστορία του Audi Group S Prototype.
Πώς ξεκινάει η ιστορία του Audi Group S Prorotype
Είμαστε στην δεκαετία του 1980 και η Audi έχει εντυπωσιάσει όλους όσοι ασχολούνται με τους αγώνες ράλι, με τα Quattro. Τετρακίνητα αυτοκίνητα που δεν είχαν ως αντικείμενο την εκτός δρόμου οδήγηση και ως πεδίο δράσης τα χωράφια δεν υπήρχαν, όμως οι Γερμανοί το τόλμησαν και το πάλεψαν, προκειμένου να μπορούν να συμμετέχουν με αυτά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι. Από τα πρώτα χρόνια του Group B, η Audi έχει κερδίσει δύο τίτλους σε μια εποχή που αργότερα θα έμενε ως η πιο χαρακτηριστική στο παγκόσμιο motorsport αλλά και στην αγωνιστική ιστορία της φίρμας.
Παρόλα αυτά εκείνη την εποχή, η Lancia εμφάνισε την Lancia Delta S4 η οποία εξ αρχής σχεδόν, ήταν τρομακτική για τον ανταγωνισμό. H Peugeot είχε παρουσιάσει επίσης το Peugeot 205 Τurbo 16 που δεν ήταν τόσο "τρομακτικό" όσο η Lancia ήταν όμως πιο αποτελεσματικό από αυτήν. Αμφότερα τα αγωνιστικά αυτά, ήταν τετρακίνητα και με τον κινητήρα στο κέντρο διέθεταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε σχέση με την Audi, το οποίο ήταν η ισορροπία στην κατασκευή τους. Αυτό το διαπίστωσε σχεδόν αμέσως όταν ενημερώθηκε σχετικώς, ο επικεφαλής της αγωνιστικής Audi εκείνη την εποχή, Roland Gumpert, ο οποίος διαπίστωσε επίσης πως έτσι η ομάδα του θα δυσκολευόταν να διατηρηθεί στην κορυφή.
Ο Gumpert ήταν ήδη, από την εποχή εκείνη, ένα πολύ ανήσυχο μυαλό σε επίπεδο τεχνολογίας και μηχανολογίας. Αμέσως άρχισε να δουλεύει στο μυαλό του τουλάχιστον, πως ένα μικρότερο σε διαστάσεις, Quattro θα μπορούσε να αντιπαρέλθει τέτοιου είδους απειλές από τον ανταγωνισμό, μιας και ο κινητήρας δεν ήταν το πρόβλημα. Ο χειρισμός ήταν το πρόβλημα του Audi S1 και αυτό οφειλόταν στην κατανομή του βάρους.
Τα στελέχη όμως του Ομίλου δεν τα απασχολούσαν ιδιαίτερα τέτοιου είδους ζητήματα. Το πλάνο ήταν πως τα αγωνιστικά αυτοκίνητα έπρεπε να συνδέονται με τα καθημερινά αυτοκίνητα, ώστε τα οφέλη από τις αγωνιστικές δραστηριότητες να μεταφράζονται σε πωλήσεις και έσοδα. Κανείς στα κεντρικά της εταιρείας δεν είχε σκοπό να ασχοληθεί με ένα κεντρομήχανο αγωνιστικό μόνο και μόνο για να κερδίσει τους Ιταλούς ή τους Γάλλους σε 10 αγώνες.
Πρόεδρος στην Audi τότε ήταν ο Ferdinand Piech, μετέπειτα πρόεδρος ολόκληρου του Ομίλου VW και εγγονός του Ferdinand Porsche, καθώς ο πατέρας του Anton Piech ήταν εξ αγχιστείας γιος του Porsche. Ο Ferdinand Piech ενημερώθηκε, περίπου, από τον Gumpert για τις προθέσεις του. Περίπου γιατί ο Gumpert δεν του είπε και πολλές λεπτομέρειες.
Αρκέστηκε στα βασικά, ό,τι δηλαδή θα δουλέψουν ένα project για ένα νέο αγωνιστικό αυτοκίνητο που θα είναι καλύτερο από το Quattro. Ο Piech ήταν σκεπτικός γιατί δεν ήθελε να δείξει την παραμικρή αμφιβολία για το Quattro και μια κίνηση, έστω και διερεύνησης για τον αντικαταστάτη του, θα ήταν ένα μήνυμα για τον ανταγωνισμό, πως αναγνώριζε λάθη. Δεν το ήθελε, έτσι δεν είπε τίποτα στο Συμβούλιο του Ομίλου.
Κάντο αλλά μην το μάθει κανείς
Παρόλα αυτά έδωσε τη δυνατότητα στον Gumpert να δουλέψει στο νέο του project με τον απόλυτο και απαράβατο όρο της μυστικότητας. Προκειμένου να την διασφαλίσει αυτή, όσο περνούσε από το χέρι του, έστειλε την αγωνιστική ομάδα στις εγκαταστάσεις του Zlin στην Τσεχοσλοβακία. Το εργοστάσιο Desna, προοριζόταν για την Porsche. Δεν είχε όμως χρησιμοποιηθεί και δεν βοηθούσε ιδιαίτερα το γεγονός πως ήταν σε κομμουνιστικό έδαφος.
Από το να μένει ανενεργό θα μπορούσε να φιλοξενήσει τον Gumpert με τους μηχανικούς του για ένα μυστικό project. Στο Συμβούλιο του Ομίλου προφασίστηκε πως εκεί θα κατασκευαζόταν το αγωνιστικό πρωτότυπο Audi Quattro S1 E2 για τις μελλοντικές αγωνιστικές δραστηριότητες της ομάδας. Δεν είπε και ψέματα δηλαδή, απλώς είπε την αλήθεια, όπως τον βόλευε εκείνον. Ούτως ή άλλως απο την VW ήδη του ζητούσαν να σταματήσει τους αγώνες, καθώς θεωρούσαν πως με το Quattro είχε κορυφωθεί η εξέλιξη του αυτοκινήτου που θα μπορούσε να αποφέρει πελάτες.
Ωστόσο η μυστικότητα διαφυλασσόταν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς ακόμη και το πλήθος των εργαζομένων γνώριζε πως δούλευε για την εξέλιξη του Quattro και όχι για ένα ριζικά διαφορετικό αυτοκίνητο. Επίσης ο Gumpert έχοντας από παλιότερα, επαφές με το εργοστάσιο της Desna και την περιοχή του Zlin, είχε φροντίσει να ζητήσει την μυστικότητα τόσο από τους κατοίκους, όσο και από την τοπική αστυνομία. Ακόμη και όταν γίνονταν δοκιμές, στα πρώτα στάδια του Group S Prototype, οι άνθρωποι της Audi "έντυναν" το αυτοκίνητο με παραπλανητικά κομμάτια τα οποία κολλούσαν με ταινίες, ώστε να μοιάζει με διαφορετικό Quattro.
Ταχύτερο από το Quattro
Από εκείνες τις δοκιμές κιόλας ο Gumpert είχε καταλάβει πως το αυτοκίνητο ήταν αρκετά ταχύτερο από το Quattro, όμως δεν το είχε οδηγήσει ένα πραγματικός οδηγός αγώνων, πράγμα που έπρεπε να συμβεί για να ολοκληρωθεί το project. Έτσι ήρθε η ώρα του Walter Rohrl. O Γερμανός πρωταθλητής του 1982 ήταν η "καρδιά" της αγωνιστικής Audi και αν κάποιος έπρεπε να πει τις εντυπώσεις του, ώστε να κινηθούν τα γρανάζια προς το να προχωρήσει το Group S Prototype, ήταν εκείνος και μόνο.
Η δοκιμή απο τον θρύλο των ράλι αποφασίστηκε να γίνει σε μια ασφάλτινη διαδρομή στην Αυστρία. Την διεκπεραίωση ανέλαβε ένας δημοσιογράφος, φίλος του Walter Rohrl, ο οποίος βρήκε μια διαδρομή που έμοιαζε με το Pikes Peak σε ένα μοναστήρι στην Στύρια. Οι αφοσιωμένοι υπάλληλοι όμως είχαν λυγίσει, η εχεμύθεια είχε εξαντληθεί και τα στόματα είχαν ανοίξει, έτσι όταν έφτασαν τα φορτηγά της Audi στο σημείο, τους περίμεναν περιχαρείς δημοσιογράφοι και φωτογράφοι, έτοιμοι να απαθανατίσουν το νέο Quattro.
Για τον Gumpert και τους υψηλόβαθμους μηχανικούς της Audi, αυτό ήταν η απόλυτη καταστροφή. Όλοι θα καταλάβαιναν πως πρόκειται για τελείως διαφορετικό αυτοκίνητο και κανείς δεν ήθελε να αναλάβει την απολογία στο Κεντρικό Συμβούλιο της VW.
Το κομβόι της ομάδας σχεδόν δεν σταμάτησε καν μπροστά στους δημοσιογράφους. Συνέχισε, άλλαξε πορεία και πέρασε τα σύνορα με την Γερμανία, όπου η ομάδα βρήκε ένα σημείο με σχετική ασφάλεια. Η άσφαλτος ήταν παλιά, προσέφερε όμως έναν καλό συνδυασμό πατημένου και κλειστού κομματιού, ώστε ο Rohrl να δοκιμάσει τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου. O πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής, πολλά χρόνια αργότερα μιλώντας για το Group S Prototype, θα έλεγε. "Η εντύπωση που είχα ήταν εξαιρετική από το ξεκίνημα, όπως και με το Audi S1. Για την ακρίβεια μπορεί να χρειαζόταν να δοκιμάσεις ένα αγωνιστικό για 40 ημέρες πριν φτάσεις στο σημείο που ήταν το αυτοκίνητο της προηγούμενη γενιάς. Αυτό όμως ήταν εξ αρχής εντυπωσιακό".
Του Rohrl του έκανε εντύπωση ο τρόπος που το αυτοκίνητο διαχειριζόταν το κλειστό κομμάτι της διαδρομής και αυτή ήταν και η μεγάλη διαφορά με το Quattro. "Δεν καταφέραμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα, αλλά δεν χρειάστηκε για να πω την αλήθεια", κατέληξε o Walter Rohrl, αναφερόμενος στο μυστικό αυτοκίνητο. Τα χιλιόμετρα της δοκιμής δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερα, γιατί ο θόρυβος από τον πεντακύλινδρο κινητήρα του Quattro και τους 700PS, αναστάτωσε την ύπαιθρο της Βαυαρίας και όχι μόνο.
Όταν ο Rohrl σταμάτησε στο σήμα των Γερμανών αστυνομικών, το πρώτο πράγμα που τους ρώτησε ήταν αν τους είχε ειδοποιήσει κάποιος ή αν είχαν έρθει από μόνοι τους. Εκείνοι απάντησαν πως απλώς άκουσαν την φασαρία και ηρθαν να δουν τι συμβαίνει και πως δεν τους είχε ειδοποιήσει κανείς. Ενθουσιάστηκαν όμως γιατί αναγνώρισαν τον συμπατριώτη τους οδηγό αγώνων και μάλιστα του ζήτησαν να τους χαρίσει μια αγωνιστική εκκίνηση πριν τον αποχαιρετήσουν.
Καταστρέψτε τα όλα
Μερικές εβδομάδες αργότερα μια αυστριακή εφημερίδα δημοσίευσε μια φωτογραφία ενός περίεργου πρωτότυπου σε κάποιο γερμανικό δρόμο. Ο Carl Hahn, επικεφαλής της VW, όχι απλώς δεν έβλεπε το αγωνιστικό πρόγραμμα της Audi να "παγώνει" όπως είχε ζητήσει, αλλά την ομάδα να εξελίσσει ένα νέο αγωνιστικό. Μυστικά! Το Συμβούλιο, ο ανταγωνισμός, ο Τύπος είχαν πολλαπλασιάσει αυτομάτως τα "βάσανα" του Ferdinand Piech και η εντολή του προς τον Roland Gumpert ήταν να καταστραφούν όλα τα αυτοκίνητα που είχαν φτιαχτεί. Στο Ingolstadt και όχι στο Zlin και μπροστά στα μάτια του, για να είναι σίγουρος.
Στο Zlin όμως τα μεγάλα ξύλινα κουτιά που έρχονταν, όσο το πρόγραμμα λειτουργούσε κανονικά δεν αρχειοθετούνταν απολύτως. Η μυστικότητα βλέπεις, είχε επιβάλλει ορισμένα εξαρτήματα να περνούν κάτω από τα ραντάρ της γραφειοκρατίας και το ζήτημα δεν ήταν οι τυπικότητες, αλλά η ουσιαστική δουλειά της εξέλιξης του αγωνιστικού. Έτσι εκτός από τα 12 που φημολογείται πως καταστράφηκαν παρουσία του Ferdinand Piech, προφανώς υπήρχε και ένα ακόμη. Ο Gumpert τριάντα χρόνια αργότερα παρέμενε ακόμη αινιγματικός. "Κανείς δεν ήξερε πως υπήρχε αυτό το αυτοκίνητο", είπε σε συνέντευξή του, "Ίσως το δούλευαν στο Neckarsulm (το άλλο εργοστάσιο της Audi). Πιθανώς να μην είχαμε πει καν στον Piech πως το είχαμε φτιάξει".
Με την επιτηδευμένα αφελή αυτή απάντηση ο Gumpert ουσιαστικά έβαλε τέλος στις αναζητήσεις απαντήσεων σε ερωτήματα τύπου ποιός, που, πως. Ούτως ή άλλως λίγη σημασία έχει πλέον. Το Audi Group S Prototype ανακατασκευάστηκε για τον εορτασμό των 30 χρόνων το 2016 και εμφανίστηκε στο Eifel Rallye Festival. Αργότερα πέρασε και από το Goodwood Festival of Speed και στη συνέχεια κατέληξε και στα χέρια του Κen Block όταν εκείνος μπήκε στην οικογένεια της Audi.
Το 2004 αποδείχτηκε πως και άλλοι είχαν τραβήξει φωτογραφίες του αυτοκινήτου, αλλά παρέμεναν πιστοί στις οδηγίες του Gumpert ή στο κομμουνιστικό καθεστώς ποιος ξέρει; Πάντως δεν τις είχαν δημοσιοποιήσει ποτέ και χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από 20 χρόνια για να δουν το φως τη δημοσιότητας. Η μοναδικότητα του Audi Group S Prototype το καθιστά ένα από τα σπανιότερα αυτοκίνητα στον κόσμο, ένα από τα πιο ανεκτίμητα και ένα από τα πολυτιμότερα εκθέματα του Μουσείου του Ingolstadt τώρα πια.
