Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο που διαθέτει ο νεότερος πρωταθλητής στην ιστορία του WRC είναι η ατσαλάκωτη ψυχραιμία με την οποία διαχειρίζεται το πλεονέκτημα της αδιαμφισβήτητης ταχύτητας που έχει, αλλά και το μειονέκτημα του να ξεκινά πρώτος στον δρόμο για παράδειγμα. Με αντίστοιχη ωριμότητα και ψυχραιμία, ο Kalle Rovanpera πήρε στην Νέα Ζηλανδία την νίκη που ήταν η έκτη φετινή του και ήρθε υπό τις συνθήκες που απαιτούταν για να στεφθεί πρωταθλητής πριν καν ολοκληρωθεί η χρονιά. Του αρκούσε μια διαφορά 7 βαθμών από τον Ott Tanak, την οποία κατάφερε με την επικράτηση στην Power Stage και σε ηλικία 22 ετών και μιας ημέρας κατέρριψε - συνέτριψε για την ακρίβεια - το ρεκόρ του νεότερου πρωταθλητή μέχρι τώρα, το οποίο στα 27 του (και 109 ημέρες) κατείχε ο διασημότερος άνθρωπος που έχουν βγάλει τα ράλι παγκοσμίως, ο Colin McRae.
Πιθανότατα δεν είναι το ρεκόρ που ήρθε φυσιολογικά, ούτε ο τίτλος που αναμενόταν εδώ και μήνες, ούτε η νίκη στην Νέα Ζηλανδία, έναν άγνωστο αγώνα για τα παιδιά της ηλικίας του Kalle. Είναι όμως σίγουρα η ένταση, η αφοσίωση και η αυτοσυγκέντρωση όλων αυτών των μηνών ή και των ετών, που τον έκαναν να κλάψει αυτό το Σαββατοκύριακο και για πρώτη φορά ίσως, έτσι εμφανώς, να δείξει πως δεν είναι ένα ακλόνητο οδηγικό ρομπότ. Ήταν μάλλον η αγκαλιά με τον Harri Rovanpera, τον πατέρα του, ο οποίος την τελευταία φορά που είχαμε ξανά Φινλανδό πρωταθλητή, το 2002 με τον Marcus Gronholm, ήταν εκείνος που φύλαγε τα νώτα του ψηλού.
Ανακούφιση
"Είναι σίγουρα μια ανακούφιση να τελειώνεις τη δουλειά", παραδέχτηκε ο Rovanpera, εν μέσω πανηγυρισμών για την νίκη στην Νέα Ζηλανδία αλλά δεν μπόρεσε να παραδεχτεί πότε ακριβώς ξεκίνησε αυτή η δουλειά. "Μάλλον όταν γίνεται επαγγελματική η εμπλοκή στο σπορ, ο στόχος είναι αυτομάτως ο τίτλος", είπε ο 22χρονος που όσο και αν είναι παιδί και αυτό φαίνεται από τα σπυράκια που είχε στο πρόσωπο, μέχρι και πριν μερικούς μήνες, είναι αρκετά ψυχρός για να διεκπεραιώνει όλα τα εντυπωσιακά που κάνει.
Φέτος είναι μόλις η τρίτη του χρονιά πλήρους εμπλοκής στο WRC. Πέρσι είχε πάρει τις δύο πρώτες του νίκες στο θεσμό, στην Εσθονία και στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις του 2021 και είχε επιβεβαιώσει ό,τι αυτός θα ήταν ο επόμενος πρωταθλητής. Όμως στο Μόντε Κάρλο του 2022 δεν ξεκίνησε καλά. Έμεινε εκτός βάθρου και από εκεί που όλοι περίμεναν πως θα ήταν το πρόσωπο του αγώνα, ήταν μάλλον η απογοήτευση του Σαββατοκύριακου, κυρίως λόγω των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει. "Άρχισα να σκέφτομαι σε τι άλλο είμαι καλός, αν αποτύγχανα στα ράλι", είπε σε online συνέντευξη που παραχώρησε, την πρώτη του ως πρωταθλητής. Αν αυτό δεν είναι δείγμα του βάρους στους ώμους του, τότε τι;
Κυρίαρχος
Όμως η συνέχεια ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ήταν μια απόδειξη πως ήταν φτιαγμένος για να γίνει πρωταθλητής. Πως ήταν γεννημένος για να οδηγεί και να διαχειρίζεται τις δύσκολες καταστάσεις των ράλι. Έτσι συνέχισε με τρεις συνεχόμενες νίκες, αφήνοντας ανοιχτά στόματα και κάπου στη μέση της σεζόν, όπως επίσης παραδέχτηκε στην συνέντευξή του, συνειδητοποίησε πως θα μπορούσε να γίνει πρωταθλητής.
Στην πορεία οδήγησε το 1-2-3-4 της Toyota στο Σαφάρι και πήρε μια γελοιωδώς εύκολη νίκη στην Εσθονία. Εκεί πλέον ήταν εμφανές πως δεν έχανε αυτόν τον τίτλο, γιατί πολύ απλά δύσκολα θα έχανε άλλον αγώνα. Ακόμη και η (μεγάλη) παρένθεση της Φινλανδίας, του Βελγίου και του EKO Ράλλυ Ακρόπολις φέτος, ούτε θορύβησαν ούτε τους θαυμαστές του, ούτε δημιούργησαν και κάποιου είδους ελπίδες στους αντιπάλους του. Ήταν απλώς μια χρονική παράταση σε αυτό που φάνταζε φυσιολογικό.
Πόσο θα μείνει άραγε;
Στα 22 του ο Rovanpera έχει μια καριέρα σχεδόν 15 ετών. Δεν είναι αριθμητικό λάθος, είναι ότι τον γνωρίσαμε όταν ήταν 8 ετών. Από την αγωνιστική μπαλακλάβα φαίνονταν σχεδόν μόνο δύο γαλανά ματάκια. Δύο παιδικά ματάκια τα οποία όμως σκάναραν τις χιονισμένες πίστες της Φινλανδίας με μοναδική αίσθηση. Σε λίγα χρόνια το πισωκίνητο Toyota Starlet που του είχε προετοιμάσει ο Harri Rovanpera έμπαινε πλέον σε χωμάτινες πίστες και ειδικές διαδρομές και λίγα χρόνια μετά ο Rovanpera οδηγούσε τα Skoda Fabia R5 σαν ίσος προς ίσο με τον Jan Kopecky, τον Mads Ostberg και άλλους πολύπειρους. Ούτως ή άλλως και εκείνος πολύπειρος ήταν το 2019, απλώς ήταν 19 ετών.
Αυτή η βιασύνη βέβαια μπορεί να συνεχιστεί ποιος ξέρει; Πρόσφατα ιντριγκάροντας ελαφρώς το κοινό των ράλι, δήλωσε πως δεν ξέρει αν θα μείνει για πολλά χρόνια ακόμη ώστε να καταρρίψει και άλλα ρεκόρ, όπως εκείνα του Loeb. Δεν τον ενδιαφέρουν τα ρεκόρ λέει, αλλά η οδήγηση και οδήγηση είναι και το drift στο οποίο φέτος συμμετείχε και βρέθηκε απέναντι στον δικό μας Σταύρο Γρύλλη, οδήγηση είναι και τα αυτοκίνητα τουρισμού που δοκιμάζει κατά διαστήματα ως μέλος της Toyota.
Το σίγουρο είναι πως ο Κalle Rovanpera είναι πολύ μικρός ακόμη για να μπορεί να μας πει τι θα κάνει στο υπόλοιπο της ζωής του. Μπορεί να είναι ο πιο ώριμος 22χρονος στον κόσμο, να υπολογίζει τις στρατηγικές του και την οδηγική τακτική του με την πειθαρχία 50χρονου στρατιωτικού, αλλά σε αυτή τη φάση της ζωής του σίγουρα θα προτιμούσε να απολαμβάνει τα πισωκίνητα Toyota που έχει στο προσωπικό του γκαράζ ή το βελτιωμένο Nissan GTR που πλέον είναι συλλεκτικό.