Θα το παρομοίαζα με την αίσθηση που έχεις όταν βλέπεις στον ύπνο σου ότι πετάς. Όχι με τη μεταφορική έννοια του να δραπετεύεις από τα προβλήματά σου, αλλά με το αίσθημα που σε κυριεύει όταν τα δάχτυλα των ποδιών σου εγκαταλείπουν το έδαφος και βρίσκεσαι στον αέρα.
Προσωπικά, τείνω να υιοθετώ τεχνικές κολύμβησης για να κερδίσω ύψος –κρόουλ για να αποκτήσω ταχύτητα, πρόσθιο για καλύτερο έλεγχο– πριν περάσω σε μια κατάσταση αβαρούς ευφορίας. Χωρίς αντιστάσεις, με ένα αίσθημα απόλυτης ελευθερίας και μηδενικής αίσθησης του κινδύνου, χωρίς περιττές σκέψεις. Μόνο πράξεις.
Ομολογουμένως, η οδήγηση της νέας Huracan Sterrato στο χώμα είναι λίγο πιο θορυβώδης και πιο βίαιη από το να πετάς στα σύννεφα. Ωστόσο, είναι το ίδιο αγχολυτική. Συνήθως σε μια ασφάλτινη πίστα βαθμολογώ συνεχώς τον εαυτό μου. Πήρα τη σωστή γραμμή; Φρέναρα στο σωστό σημείο; Πάτησα το γκάζι όσο έπρεπε; Εδώ όλα αυτά δεν έχουν σημασία, αφήνοντάς σου άπειρες επιλογές ανά πάσα στιγμή.
Στρίβεις όποτε θέλεις, παίζεις με το γκάζι, απολαμβάνεις τις γωνίες που παίρνει το αμάξωμα και στη συνέχεια εκτινάσσεσαι με τα τέσσερα προς την άλλη πλευρά όντας απόλυτα μαγεμένος και με τέλειο έλεγχο του αυτοκινήτου. Και όλα αυτά σε απόλυτη γαλήνη και χωρίς το άγχος του χρονομέτρου.
Συνειδητοποιώ ότι αυτό ακούγεται υπερβολικό και γελοίο, αλλά είναι η αλήθεια. Οδηγείς επιθετικά, χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις, καθώς ο στόχος εδώ δεν είναι η ακρίβεια ή οι χρονομετρημένες επιδόσεις... αλλά η διασκέδαση. Και αυτός, εν ολίγοις, είναι ο λόγος ύπαρξης της Sterrato (και της Γερμανίδας ξαδέρφης της, της Porsche 911 Dakar). Θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι δύο off-road υπεραυτοκίνητα παρουσιάστηκαν σχεδόν την ίδια στιγμή;
Στην πραγματικότητα, όχι. Οι κατασκευαστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να τροφοδοτούν την έκκριση αδρεναλίνης συνεχίζοντας απλά να αυξάνουν την ισχύ και τη ταχύτητα –που αμφότερα έχουν ήδη ξεπεράσει τα επίπεδα λογικής εδώ και πολύ καιρό–, οπότε, πρέπει να βρουν νέους τρόπους να προσφέρουν διασκέδαση.
Μια πιθανή απάντηση στο ζητούμενο αυτό είναι ένα αυτοκίνητο που προσφέρει όλο τον σαματά και την ένταση ενός παραδοσιακού supercar και συγχρόνως μια σχεδίαση τύπου Mad Max σε συνδυασμό με δυνατότητες να υπερστρέφεις σε χαμηλότερες ταχύτητες. Επίσης, αν ποτέ έχεις οδηγήσει ένα supercar οπουδήποτε αλλού, εκτός από έναν απόλυτα ομαλό δρόμο ή πίστα, θα γνωρίζεις ότι η όλη διαδικασία είναι οδυνηρή.
Με μια ανάρτηση με μεγαλύτερη διαδρομή και αυξημένο ύψος αμαξώματος από το έδαφος έχεις σίγουρα περισσότερη άνεση και συμβατότητα σε κακοτράχαλους δρόμους. Οπότε, μιλάμε για μια κατάσταση win-win.
Σε σχέση με την 911 Dakar, η Lambo μάς διαβεβαιώνει ότι κανείς από τους δύο δεν έχει αντιγράψει τη δουλειά κανενός. Ενώ η Porsche παρουσίασε την Dakar σε μερικούς από τους πιο δύσκολους αμμόλοφους του Μαρόκου, θέλοντας να αποδείξει πόσα μαρτύρια μπορεί να αντέξει (spoiler: πολλά), η Lamborghini λέει ότι η Sterrato προορίζεται για ταχύτερες και πιο χαλαρές ως προς την επιφάνεια χωμάτινες διαδρομές τύπου ράλι, ενώ την ίδια στιγμή είναι επίσης πολύ διασκεδαστική σε μια ασφάλτινη πίστα.
Και αυτό είναι κάτι που έλαβε σοβαρά υπόψη της η ομάδα η οποία ανέλαβε τη διοργάνωση της παρουσίασης της Sterrato, καθώς βρισκόμαστε στο καυτό Chuckwalla Valley Raceway στην Καλιφόρνια, που βρίσκεται φυτεμένο στη μέση της ερήμου.
Πρόκειται για μια πίστα τύπου rallycross, η μισή από άσφαλτο και η άλλη μισή από χώμα, που είναι σχεδιασμένη για να αναδείξει το ταλέντο της Sterrato και στις δύο επιφάνειες. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Αλλά πρώτα λίγα λόγια για το τι πραγματικά παίρνει ο καθένας από τους 1.499 πελάτες που κατάφεραν να πληρώσουν €270.412 για μία Sterrato πριν γίνει sold out. Θα πρέπει να συμβιβαστείς με την ιδέα ότι δεν έχεις στη διάθεσή σου την πιο πικάντικη εκδοχή του κινητήρα που είδαμε στις Huracán STO και Tecnica, κάτι που μεταφράζεται σε απόδοση 602 ίππων από τον ακόμα ένδοξο V10 των 5.2 lt, που συνδυάζεται με επτατάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη.
Εκτοξεύεσαι στα πρώτα 100 km/h σε 3,4 sec με τον περιοριστή να σε κόβει στα 260 km/h (20 km/h παραπάνω από την Dakar), ενώ ζυγίζει περίπου 90 kg παραπάνω, φτάνοντας τα 1.470.
Η μεταμόρφωση
Η μεταμόρφωση σε ένα αυτοκίνητο ράλι με κεντρικά τοποθετημένο τον κινητήρα επιτυγχάνεται με νέους εμπρός και πίσω προφυλακτήρες σε συνδυασμό με πλαϊνές ποδιές, όλα ενισχυμένα και επανασχεδιασμένα για καλύτερες γωνίες προσέγγισης και αναχώρησης.
Υπάρχει μια μπροστινή ποδιά και μια προστασία κάτω από το αμάξωμα που κάνει αυτό που αναφέρεται στις προδιαγραφές της. Οι προβολείς που είναι τοποθετημένοι στο καπό θυμίζουν σκουφάκι με φούντα και ταιριάζουν με τις τονισμένες αψίδες των τροχών με τα ακατέργαστα και εκτεθειμένα στην κοινή θέα μπουλόνια τους.
Το μετατρόχιο είναι 30 mm φαρδύτερο μπροστά και 34 mm φαρδύτερο πίσω, η απόσταση από το έδαφος είναι αυξημένη κατά 44 mm, ενώ η διαδρομή των τροχών εμπρός και πίσω είναι μεγαλύτερη κατά 25% και 35% αντίστοιχα – παρά το γεγονός ότι τα ηλεκτρονικά προσαρμοζόμενα αμορτισέρ είναι ουσιαστικά τα ίδια με των άλλων Huracán.
Τα ειδικά ελαστικά Bridgestone Dueler με το παχύ τους πέλμα μαζί με τους τροχούς των 19 ιντσών μπροστά και πίσω γεμίζουν όμορφα τους θόλους υιοθετώντας την τεχνολογία run-flat. Αυτό σημαίνει ότι έχεις τη δυνατότητα να οδηγήσεις χωρίς πρόβλημα για περίπου 40 χλμ. μετά το κλατάρισμα, που σου δίνει μια ευκαιρία να βρεις βοήθεια αν βρίσκεσαι στη μέση του πουθενά.
Με το χώμα, την άμμο και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς να εκτοξεύονται από τα ελαστικά, μια νέα εισαγωγή στην οροφή εξασφαλίζει καθαρό αέρα για τον κινητήρα. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι η ορατότητα προς τα πίσω είναι ανύπαρκτη.
Οι ράγες οροφής επιτρέπουν στους influencers του Instagram να τοποθετούν υπαίθριο εξοπλισμό στην οροφή, αν και, σε αντίθεση με την 911 Dakar, δεν υπάρχουν σκηνές οροφής ούτε προσφέρονται σχάρες στη λίστα προαιρετικών επιλογών.
Στο εσωτερικό, εκτός από τα Sterrato, ένα νέο όργανο για τις κλίσεις σε σχέση με τον διαμήκη και εγκάρσιο άξονα και μια ψηφιακή πυξίδα στην κεντρική οθόνη (σε περίπτωση που χαθείς πραγματικά) είναι πανομοιότυπα με της Huracán, ακριβώς όπως την ξέρουμε.
Παιχνίδα στο χώμα
Ξεκινάμε με μισό γύρο στην κανονική, ασφαλτοστρωμένη πίστα Chuckwalla, με το αυτοκίνητο στο πρόγραμμα Sport και το ESC στην ενδιάμεση ρύθμιση. Αμέσως νιώθεις ευχάριστα διαφορετικά. Θυμάται κανείς το Ariel Nomad και πόσο ξεκαρδιστικό ήταν σε μια πίστα, ακριβώς επειδή δεν ήταν κατάλληλο γι’ αυτήν; Το ίδιο συμβαίνει και εδώ: Η αστραπιαία επιτάχυνση, η ξυραφένια απόκριση στο γκάζι και όλα τα θεατρινίστικα ουρλιαχτά του V10 και τα ξεσπάσματα στον κόφτη που ξέρουμε και αγαπάμε, είναι παρόντα.
Μόνο που εδώ έχουμε παραπανίσιες κλίσεις και βύθιση του αμαξώματος καθώς και λιγότερη πρόσφυση από τα ελαστικά παντός εδάφους. Όπως είναι φυσικό, η Sterrato απλά αρέσκεται να γέρνει και να παραδίδεται σε μεγάλα ήπια drifts. Σαφέστατα, είναι αρκετά πιο αργή σε έναν γύρο από μια Huracán Tecnica ή μια STO. Σου εγγυώμαι, όμως, ότι αυτό καθόλου δε θα σε νοιάξει αξιοποιώντας τη μηχανολογική της μαεστρία.
Και μετά φτάνουμε στο ασυνήθιστο κομμάτι: Ένα σικέιν, για να μειώσουμε ταχύτητα, και μετά ένας διάδρομος από κώνους που μας οδηγεί κατευθείαν στην άκρη της πίστας και στη συνέχεια στην έρημο. Μυρίζομαι την καταστροφή και μαζί της έναν τσουχτερό λογαριασμό για την επισκευή των ζημιών... Στην πραγματικότητα όμως, κάπου εκεί αρχίζει η μαγεία.
Το να οδηγείς ένα γρήγορο αυτοκίνητο σε μια πίστα είναι διασκεδαστικό, αυτό όμως σε μεταφέρει σε ένα άλλο επίπεδο. Επιλέγεις τη νέα λειτουργία Rally από τον διακόπτη στο τιμόνι, που δίνει εντολή στη μόνιμη τετρακίνηση να στείλει περισσότερη ισχύ στον πίσω άξονα και να μετριάσει την εμπλοκή του ESC (στη συνέχεια μπορείς να το απενεργοποιήσεις τελείως) και μπαίνεις παντού με το πλάι, κάνοντας drifts μέχρι να σβήσει ο ήλιος, ενώνοντας τις στροφές, όπως ο McRae, με διάθεση απόλυτης επίδειξης.
Στρίβεις το τιμόνι πέρα από ένα συγκεκριμένο σημείο σε μια κλειστή στροφή και το αυτοκίνητο φρενάρει αυτόματα το εσωτερικό πίσω μέρος, γαντζώνοντάς σε στο apex της στροφής και αφήνοντάς σε μόνο σου στη συνέχεια προκειμένου να βγεις από αυτήν.
Μέχρι τον πέμπτο ή έκτο γύρο μας η δοκιμασία ολοκληρώνεται με τη Stertato να πέφτει, να αναπηδά και να συνεχίζει φαινομενικά ατάραχη περνώντας πάνω από τις βαθιές χωμάτινες αυλακώσεις. Γιατί όλα αυτά είναι τόσο συναρπαστικά; Γιατί πρόκειται για έναν ελεγχόμενο χουλιγκανισμό, τόσο απλά…
Διαβάστε Επίσης
Η αίσθηση που βιώνω είναι αυτή μιας αληθινής Lambo: ο θόρυβος, το κλότσημα του κιβωτίου, το αστραπιαία γρήγορο τιμόνι, η χαμηλή θέση οδήγησης. Μόνο που εδώ έχω μεγαλύτερη εμπλοκή και περισσότερη δουλειά πίσω από το τιμόνι.
Τα περιθώρια είναι μεγαλύτερα, τα όρια χαμηλότερα και οι ταχύτητες πιο αργές από έναν καυτό γύρο σε μια STO. Όμως, η αίσθηση ικανοποίησης όταν βρίσκεις τον ρυθμό σου είναι, για μένα, ακόμα μεγαλύτερη. Αν η αποστολή της STO είναι να μεγιστοποιήσει την ταχύτητα και την ένταση, τότε η Sterrato είναι εδώ αποκλειστικά για τη χαρά.
Στον δρόμο κάτι περίεργο θα έπρεπε να συμβεί για να μην είναι καλύτερη από την στάνταρ Huracán – και όλο αυτό το επιπλέον ύψος και η διαδρομή των τροχών κάνουν πράγματι τη Sterrato πιο άνετη, πιο εύχρηστη. Επιλέγεις τη λειτουργία Strada, που εξολοθρεύει το βουητό του κινητήρα, και, αν δεν κουβαλάς πολλά πράγματα, μπορείς πραγματικά να την οδηγήσεις για όσο θέλεις.
υπερβατική σε χαλαρές επιφάνειες
Τα ελαστικά είναι λίγο πιο θορυβώδη, αλλά, όπως και στην Porsche 911 Dakar (η οποία φοράει ειδικά σχεδιασμένα Pirelli Scorpions), όχι περισσότερο από μια κλασική Huracan με χειμερινά ελαστικά. Μαγεία. Επιλέγεις το πρόγραμμα Sport και αισθάνεσαι το μένος της στην επιτάχυνση, τόσο σε αίσθηση όσο και σε ήχο, όπως σε οποιαδήποτε άλλη Huracán. Στην πραγματικότητα, θα στοιχημάτιζα ότι αυτή είναι η ταχύτερη από όλες τις άλλες όταν το οδόστρωμα χειροτερεύει.
Αφηνιασμένος ταύρος
Όπως μπορεί να έχεις καταλάβει ήδη, η Sterrato δεν είναι τίποτα λιγότερο από έναν αφηνιασμένο ταύρο. Ένα dream ticket. Πιθανολογώντας ότι έχεις ευκολότερη πρόσβαση σε λίγο χώμα, λάσπη, χαλίκι ή άμμο παρά σε μια πίστα αγώνων και επειδή σε αυτές τις επιφάνειες μπορείς να εκμεταλλευτείς ευκολότερα τα ταλέντα της Sterrato, είναι πιο διασκεδαστική για τους κοινούς θνητούς, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές.
Λιγότερο εξαντλητική στο δρόμο, απλά διασκεδαστική στην πίστα και σίγουρα υπερβατική σε χαλαρές επιφάνειες. Αν η δουλειά ενός supercar είναι να μην παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά και να κάνει τον οδηγό και όλους γύρω του να χαμογελούν... τότε αυτό πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να είναι το καλύτερο supercar στον κόσμο.
