"Είναι καλά αυτά τα αυτοκίνητα;” ρωτάει στο γνωστό ανέκδοτο, ο ιδιοκτήτης ενός Zastava Yugo τον προνομιούχο οδηγό μιας Ferrari, για να καταλήξει: "Γιατί δεν έχω δει πολλά να κυκλοφορούν”. Το βίντεο θα μπορούσε να είναι η εικονοποιημένη παράφραση του ανέκδοτου, όπου κάποιος ρωτάει τον οδηγό της Ferrari GTO αν τρέχει γρήγορα το αυτοκίνητό του, γιατί δεν έχει δει πολλούς να τα οδηγούν σε πίστα.
Πρόκειται για μια αγωνιώδη ταινία που διαρκεί 4 λεπτά και 17 δευτερόλεπτα, με τον οδηγό Nicky Pastorelli να πλαγιολισθαίνει, να προσπερνάει, να κοντράρει άλλα υπερπολύτιμα ιστορικά μοντέλα, (μερικές φορές σε απόσταση εκατοστών) και να περνάει "με φίλερ" από το τοιχίο του "S", όλα αυτά τα καθόλου συνήθη στο πλαίσιο του Goodwood Members' Meeting. Ναι, το βίντεο είναι ένα "θρίλερ", γιατί θυμήσου τη σπανιότητα και το κόστος της GTO, σε συνδυασμό με την ανηλεή οδήγηση του Pastorelli, με ένα μοντέλο που μέχρι πρότινος κατείχε το απόλυτο ρεκόρ τιμής, από καταβολής τροχού: πριν από λίγα χρόνια, εβδομήντα εκατομμύρια δολάρια άλλαξαν χέρια για τα μάτια και τα φώτα μιας Ferrari 250 GTO του 1963. Ακόμα κι αν αυτή του βίντεο δεν θα κόστιζε τόσο σε μια δημοπρασία με ευγενή τετράτροχα, "ευκαιρία” δεν θα ήταν.
Από την άλλη όμως, η GTO, ένα από τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα όλων των εποχών, σχεδιάστηκε και παράχθηκε σε μόλις 36 μονάδες για να οδηγείται ακριβώς έτσι και όχι -μόνο- για να εκτίθεται ακίνητη και αμίλητη και περιούσια. Σωστά; Ή έστω, με δεδομένη μουσειακή της αξία πέρα από την οικονομική, να οδηγείται "έτσι" κατά περίπτωση.
Οι χωρίς οίκτο αλλαγές ταχυτήτων στο "χτένι" της GTO του 1964 (με την πρώτη σχέση κάτω αριστερά και την πέμπτη κάτω δεξιά) και ο έλεγχος του Pastorelli με την ξύλινη καρατιμόνα, είναι ένα uppercut στις μπαταρίες, ο ήχος και τα σκασίματα του 3λιτρου, 12κύλινδρου κινητήρα με τους 300 ίππους, ένα direct στην ηλεκτροκίνηση. Που θα την αγαπήσεις, αλλά χρειάζεσαι χρόνο.
Μέχρι τότε, "O Enzo Ferrari νιώθει ευλογημένος στην τοποθεσία Goodwood”.
