Η ιστορία της Rolls-Royce μετρά φέτος 120 χρόνια επιτυχιών και προσήλωσης στην κατασκευή πολυτελών και ποιοτικών αυτοκινήτων κύρους. Όλα ξεκίνησαν από μια μάλλον τυχαία συνάντηση των δύο ιδρυτών της, του μηχανικού Henry Royce και του αριστοκράτη Charles Stewart Rolls κάπου στο Μάντσεστερ στις 4 Μαίου 1904 όπου μοιράστηκαν το ίδιο πάθος για την μηχανική, τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, τα αερόστατα και τα αεροπλάνα.
Πριν από 120 χρόνια ο κόσμος ήταν... ασπρόμαυρος, δεν υπήρχε η πενικιλίνη ενώ μόλις είχαν ξεκινήσει οι εργασίες κατασκευής της διώρυγας του Παναμά. Επίσης η αυτοκίνηση βρισκόταν στα σπάργανα.
Ο Karl Benz είχε κατασκευάσει το 1886 το πρώτο βενζινοκίνητο όχημα και η αυτοκίνηση παρέμενε σε μεγάλο βαθμό ένα χόμπι για τολμηρούς και ευκατάστατους λάτρεις όπως ο Charles Rolls. Ο κόσμος θα έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1913, όταν ο Henry Ford παρουσίασε την πρώτη κινούμενη γραμμή συναρμολόγησης στον κόσμο, για να γίνουν τα αυτοκίνητα προσιτά σε εύρος πληθυσμού.
Ωστόσο, οι σπόροι της σύγχρονης ζωής ήταν ήδη εκεί. Αυτή ήταν η belle epoque, μια ασυνήθιστα παρατεταμένη περίοδος ειρήνης και πολιτικής σταθερότητας στην Ευρώπη, η οποία προκάλεσε εμπιστοσύνη και ευημερία, η οποία με τη σειρά της ενθάρρυνε την έξαρση της καινοτομίας.
Μόλις τα προηγούμενα 20 χρόνια είχαν εφευρεθεί η ηλεκτρική σκούπα, ο ηλεκτρικός φούρνος, η μπαταρία ξηρών κυψελών, το στυλό, ο κινηματογράφος, τα ελαστικά με αεροθάλαμο, οι ακτίνες Χ και το ραδιόφωνο. Το μεγάλο τεχνικό θαύμα του 1904 ήταν η φοβερή ατμομηχανή GWR 3700 Class 3440 City of Truro, η πρώτη στον κόσμο που ξεπέρασε την ταχύτητα των 160 χλμ./ώρα - ένα ρεκόρ που άντεξε για 30 χρόνια.
Σε αυτή την εξαιρετικά γόνιμη, δυναμική και αισιόδοξη εποχή γεννήθηκε η Rolls-Royce. Μια εποχή στην οποία οι οραματιστές και οι πρωτοπόροι θα διαμόρφωναν τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος θα σκεφτόταν, θα λειτουργούσε και θα συμπεριφερόταν για τις επόμενες δεκαετίες.
Henry Royce – Ο μηχανικός
Για τον Henry Royce, η ιστορία αρχίζει πραγματικά στα τέλη του 1884, όταν ίδρυσε την πρώτη του μηχανολογική εταιρεία, την F H Royce & Co (βαφτίστηκε Frederick Henry) στο Μάντσεστερ. Αρχικά, παράγοντας μικρά αντικείμενα όπως κουδούνια που λειτουργούσαν με μπαταρίες, η εταιρεία προχώρησε στην κατασκευή βαρέως εξοπλισμού, όπως γερανούς και σιδηροδρομικά βαγονέτα.
Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες επέκτασης και επιτυχίας, το 1902 είδε τα σύννεφα να μαζεύονται. Η εταιρεία όδευε προς οικονομικά προβλήματα, λόγω του ανταγωνισμού από την εισροή φθηνότερων προϊόντων από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Η τελειομανία του Royce και η εμμονή του με τη βελτίωση σήμαινε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να μπει σε έναν αγώνα δρόμου προς τα κάτω ή να υποβαθμίσει την ποιότητα των προϊόντων του. Η συνήθης υπερκόπωση και η συνεχής καταπόνηση επηρέασαν σοβαρά την ήδη εξασθενημένη του κατάσταση και τελικά η υγεία του κατέρρευσε πλήρως.
Οι γιατροί του συνέστησαν να κάνει ένα εκτεταμένο διάλειμμα, οπότε ο Royce ξεκίνησε μια επίσκεψη 10 εβδομάδων στην οικογένεια της συζύγου του στη Νότια Αφρική. Το βιβλίο που διάλεξε για το μακρύ ταξίδι του ήταν το The Automobile. Μια έκδοση που περιέγραφε τον τρόπο κατασκευής ενός αυτοκινήτου, και σίγουρα ο Royce άντλησε έμπνευση από αυτό.
Με την επιστροφή του στην Αγγλία, ο Royce - που είχε πλέον ανακάμψει σωματικά και πνευματικά - απέκτησε αμέσως το πρώτο του αυτοκίνητο. Ένα γαλλικό 10H.P. Decauville. Συχνά θεωρείται ότι το αυτοκίνητο αυτό ήταν τόσο κακοφτιαγμένο και αναξιόπιστο που ο Royce, από καθαρή απογοήτευση, ξεκίνησε να αντιμετωπίζει τα πολυάριθμα ελαττώματά του.
Στην πραγματικότητα, ίσχυε το αντίθετο. Επέλεξε το Decauville ακριβώς επειδή ήταν ένα εξαιρετικό, υπερσύγχρονο μηχάνημα το οποίο ήθελε να το αποσυναρμολογήσει και να αναλύσει το κάθε του εξάρτημα με στόχο να κατασκευάσει το δικό του αυτοκίνητο από το μηδέν.
Δεν ήταν μόνο το Decauville που ο Royce υπέβαλλε στον περίπλοκο και απαιτητικό έλεγχό του. Μεταξύ του 1902 και του 1905 επισκεύασε, ερεύνησε και οδήγησε δοκιμαστικά διάφορα αυτοκίνητα που ανήκαν σε φίλους και γνωστούς για να αποκτήσει πρόσθετες γνώσεις από πρώτο χέρι.
Ο μηχανικός Royce είχε ως στόχο να κατασκευάσει το καλύτερο αυτοκίνητο στον κόσμο. Δεν επρόκειτο για ένα έργο ματαιοδοξίας ή για μια έκρηξη αυτοπροβολής. Ήθελε η τεχνική του καινοτομία να είναι εμπορικά βιώσιμη. Δυστυχώς, η γοητεία, η κοινωνικότητα και η ευχέρεια των λέξεων δεν ήταν μεταξύ των πολλών χαρισμάτων του. Ωστόσο στο Λονδίνο εκείνης της εποχής, υπήρχε ένας νεαρός που είχε αυτά τα προσόντα σε αφθονία.
Charles Stewart Rolls: Ο πωλητής
Από πολλές απόψεις, ο Charles Stewart Rolls είχε όσα δεν είχε ο Royce: Ήταν πλούσιος, από αριστοκρατικό κύκλο με καλές διασυνδέσεις και ακριβή μόρφωση. Αυτό που μοιράζονταν ήταν το πάθος για τη μηχανική και τα μηχανήματα.
Μετά την αποφοίτησή του από το Κέιμπριτζ το 1898, ο Rolls είχε προσληφθεί για λίγο ως τρίτος μηχανικός στο ατμοκίνητο γιοτ της οικογένειάς του, το Santa Maria, μετά από ένα διάστημα στον σιδηρόδρομο London & North-Western Railway. Αλλά μετά από λίγα μόλις χρόνια, συνειδητοποίησε ότι τα σημαντικά ταλέντα του απαιτούσαν μια διαφορετική διέξοδο.
Διαβάστε Επίσης
Τον Ιανουάριο του 1902, ο Rolls άνοιξε μια από τις πρώτες αντιπροσωπείες αυτοκινήτων στη Βρετανία, την C S Rolls & Co, στο Fulham του δυτικού Λονδίνου, συνεργαζόμενος με τον Claude Johnson στα τέλη του 1903. Η επιχείρηση, την οποία αρχικά ανέλαβε ο πατέρας του Rolls, Lord Llangattock, εισήγαγε και πούλησε γαλλικά αυτοκίνητα Panhard και Mors, καθώς και οχήματα Minerva που κατασκευάζονταν στο Βέλγιο.
Η επιχείρηση φαινομενικά άνθισε, αλλά ο Rolls ήταν απογοητευμένος που όλο το απόθεμά του είχε σχεδιαστεί και κατασκευαστεί στο εξωτερικό. Δεν μπορούσε να βρει κανένα αυτοκίνητο που να παράγεται στην εγχώρια αγορά και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πελατών του ή στα δικά του πρότυπα ως ενθουσιώδη λάτρη της αυτοκίνησης.
Σχεδόν καρμικά όλα έδειχναν πως οι δύο μεγάλοι άνδρες θα συνεργαζόντουσαν. Ο Royce ήταν ο προικισμένος μηχανικός που αναζητούσε μια αγορά και ο Rolls ήταν ο εξαιρετικός πωλητής που αναζητούσε ένα προϊόν που θα άλλαζε τα δεδομένα.
Το μόνο που χρειαζόταν ήταν κάποιος να τους φέρει κοντά. Και αυτό συνέβη το 1904 διαμέσου του Henry Edmunds που ήταν φίλος του Rolls και εκείνη την περίοδο κατείχε την θέση του διευθυντή της Royce Limited.
Ο ενθουσιασμός του Rolls για το αυτοκίνητο ήταν τόσο μεγάλος που ζήτησε από τον Edmunds να μεσολαβήσει για μια συνάντηση με τον Royce. Επιστρέφοντας στο Λονδίνο από το Μάντσεστερ, ο Rolls είπε στον συνέταιρο του Claude Johnson ότι είχε βρει "τον καλύτερο μηχανικό αυτοκινήτων στον κόσμο".
Η εταιρεία του Rolls συμφώνησε να πουλήσει όλα τα αυτοκίνητα που θα μπορούσε να κατασκευάσει η Royce και τα υπόλοιπα είναι μια ιστορία 120 ετών που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
