Οδηγούμε Ferrari Daytona SP3: Ωδή στους V12 και χωρίς ρεύμα
Ο ισχυρότερος κινητήρας που έχει τοποθετήσει ποτέ η Ferrari σε αυτοκίνητο δρόμου, είναι στην Daytona SP3 που θα παραχθεί σε μόλις 599 αντίτυπα
Ο ισχυρότερος κινητήρας που έχει τοποθετήσει ποτέ η Ferrari σε αυτοκίνητο δρόμου, είναι στην Daytona SP3 που θα παραχθεί σε μόλις 599 αντίτυπα
Κυρίες και κύριοι την προσοχή σας. Αυτή που βλέπετε μπροστά σας, είναι η Ferrari Daytona SP3, το τρίτο μοντέλο Icona (τα δύο πρώτα είναι τα όμορφα αλλά σε μεγάλο βαθμό "άχρηστα" Monza SP1 και SP2 από το 2018, ναι, αυτά χωρίς παρμπρίζ) και ο φόρος τιμής της Ferrari στα απίστευτα λαμπερά σπορ αγωνιστικά πρωτότυπα της δεκαετίας του '60. Μην βγάλεις βιαστικά συμπεράσματα όμως. Η Ferrari είναι κατηγορηματική. Δεν έχει πρόθεση να αναβιώσει ονόματα από το παρελθόν της, όπως έκανε η Lamborghini με την Countach. Απλά της αρέσει να θυμάται την ιστορία της.
Λάθος. Αυτό το 1 από τα 599 αντίτυπα που πέρασαν τη γραμμή παραγωγής και έχουν όλα βρει ιδιοκτήτη με την τιμή τους να ξεπερνά τα €2 εκατομμύρια, εφοδιάζεται με τον ατμοσφαιρικό V12 6.5lt της 812 Superfast, η απόδοση του οποίου φτάνει τους 828 ίππους. Για να μην κουράζεσαι να ψάχνεις, αυτός είναι ο ισχυρότερος κινητήρας που η Ferrari έχει τοποθετήσει ποτέ σε αυτοκίνητο δρόμου. Το κόκκινο στο στροφόμετρο αρχίζει στις 9.500rpm, όπως και στην 812 Competizione. Μπορεί να μην φτάνει τους 986 ηλεκτρικά υποβοηθούμενους ίππους της LaFerrari, αλλά την επιτάχυνση 0-100 σε 2,85sec και τα 340km/h τελικής δεν τα λες και άσχημα.
Λοιπόν ναι, πρόκειται για ένα μοντέλο του οποίου ο τοποθετημένος στο κέντρο κινητήρας, συνεισφέρει τα μέγιστα στον τομέα της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος με CO2, έχοντας απωλέσει την υβριδική παράμετρο της LaFerrari. Ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό. Πόσο καλός είναι ο συγκεκριμένος κινητήρας; Έχουμε ακούσει πολλά πράγματα για τον νέο V6 με διπλό τούρμπο της 296, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει κανένα υποκατάστατο για κινητήρα με δώδεκα έμβολα και χωρίς τούρμπο ή ηλεκτρική ενέργεια. Αυτός εδώ ο V12 παίρνει μπροστά γύρω στις 3.500rpm και φτάνει με ένα γραμμικό ξέσπασμα μέχρι τις 9.500rpm, σημείο που σου έχει κοπεί η ανάσα και διαπιστώνεις πως ταξιδεύεις αρκετά γρήγορα.
Ο ήχος είναι ιδιαίτερος, με τα επίπεδα θορύβου που φτάνουν στην καμπίνα να διαφέρουν αρκετά από το ουρλιαχτό των ντεσιμπέλ που θα ακούσει όποιος έχει την τύχη να βρίσκεται κοντά την ώρα που θα περνάς. Αυτός ο κινητήρας, σε συνδυασμό με το κιβώτιο DCT 7 ταχυτήτων, είναι το σύστημα κίνησης ενός supercar, τελειοποιημένο.
Το τιμόνι είναι τόσο υπερδραστήριο, όσο θα περίμενες από μια σύγχρονη Ferrari, αλλά έχει προστεθεί κάποιο αισθητό επιπλέον βάρος στοιχείο που παραπέμπει στη δεκαετία του '60. Το λατρεύω αυτό. Μας άρεσε επίσης να απομακρυνόμαστε από μια παρέα στελεχών, μηχανικών, σχεδιαστών και ελαφρώς ανήσυχων εκπροσώπων δημοσίων σχέσεων πολύ αργά και πολύ διακριτικά στην αρχή της ημέρας, αλλά μόλις λίγες ώρες αργότερα να την οδηγούμε στα κόκκινα, επειδή αυτό είναι ένα αυτοκίνητο που σου ζητάει να το αρπάξεις από το λαιμό. Είναι σα να οδηγείς μια 458 Speciale που έχει πάρει αναβολικά.
Το καλύτερο κομμάτι; Δεν χρειάζεται να είσαι σε ρυθμούς κατακτήριου γύρου για να την απολαύσεις, επειδή είναι εμποτισμένη με τα μυστικά συστατικά της Ferrari, που καταφέρνουν να κάνουν 800+ ίππους να φαίνονται προσιτοί και φιλικοί. Χάρη και στα μαγικά των ηλεκτρονικών, το πλαίσιο είναι πάντα πάνω από τον κινητήρα, και ο οδηγός είναι ως επί το πλείστον πάνω από όλα. Μπορεί να πρέπει να είσαι πολύ ψηλά στο μικρό μαύρο βιβλίο της Ferrari για να σε καλέσουν να ρίξεις €2 εκατομμύρια σε μια από τις Daytona SP3, αλλά δεν είναι μια εμπειρία μόνο για μέλη. Δεν είναι απόμακρη, εκδημοκρατίζει τις επιδόσεις της ελίτ των supercars.
Α, έχουμε μια μικρή ιστορία γι' αυτό. Ναι, την οδηγήσαμε στην πίστα του Spa... αλλά περιοριστήκαμε στα 70km/h. Κρίμα. Απόφαση της Ferrari, όχι δική μας: "Λόγω της αξίας του αυτοκινήτου και του γεγονότος ότι πρόκειται για ένα μοντέλο περιορισμένης έκδοσης, η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα στην πίστα είναι 70 km/h". Βάρβαρο. Δύο ώρες σε μια από τις ταχύτερες πίστες του κόσμου, με ένα από τα πιο συναρπαστικά αυτοκίνητα του κόσμου με ταχύτητες κεντρικής λεωφόρου της πόλης σε συνθήκες κυκλοφοριακής συμφόρησης. Αρκετά για μια προσεκτικά επιμελημένη φωτογράφιση, όχι όμως και τόσο μακριά για να καταστρέψεις ένα σετ ελαστικών. Ευτυχώς, οι δρόμοι γύρω από το Spa ήταν φαρδιοί και ήσυχοι.
Εδώ είναι λογικό να προκληθεί μια μικρή σύγχυση. Το όνομα Daytona δεν επιλέχθηκε για να παραπέμψει στο GT της δεκαετίας του '60 με τον κινητήρα μπροστά, γνωστό και ως 365 GTB4, αλλά ως ένας φόρος τιμής στο 1-2-3 της Ferrari στις 24 ώρες της Daytona το 1967, όπου και τα τρία αυτοκίνητα -330 P3/4, 330 P4 και 412 P- πέρασαν τη γραμμή τεραματισμού σε διάταξη παίρνωντας μια γλυκιά εκδίκηση από την Ford και μάλιστα μέσα στο γήπεδό της, για τη συντριβή της Ferrari από την GT40 έξι μήνες νωρίτερα στο Le Mans.
Η σχεδίαση, είναι ένα συνονθύλευμα αναφορών όχι σε ένα μοντέλο, αλλά σε πολλά. Τα φουσκωμένα μπροστινά φτερά θυμίζουν λίγο τις αγωνιστικές 512 S και 712 Can-Am, οι εξωτερικοί καθρέφτες έχουν μεταφερθεί από τις πόρτες στα μπροστινά φτερά σε κλασικό στυλ αυτοκινήτου αγώνων αντοχής, και το πίσω μέρος με τις γρίλιες είναι ένα απροσδόκητο νεύμα στο πρωτότυπο Ferrari 250 P5 του 1968 του Pininfarina. Ψάξτε το στο Google, δεν θα απογοητευτείτε.
Όσο για το εσωτερικό, οι πόρτες ανοίγουν προς τα επάνω παίρνοντας μαζί τους το μεγαλύτερο μέρος του μαρσπιέ, αφήνοντας μια γυμνή θέα των ανθρακονημάτινων θέσεων στις οποίες πρόκειται να τοποθετήσεις την πλάτη σου. Βυθίζεσαι στα καθίσματα που συνδέονται απευθείας με το πλαίσιο και είναι επενδεδυμένα με Alcantara που καταλήγει στα μαρσπιέ και την κεντρική κονσόλα. Φαίνεται άβολο, αλλά δεν είναι. Κάθεσαι βαθιά μέσα στα σωθικά του αυτοκινήτου, έχοντας στο βάθος μπροστά σου το παρμπρίζ με την έντονη κλίση.
Δεν έχουμε οδηγήσει ποτέ σπορ πρωτότυπο της Ferrari από τη δεκαετία του '60, αλλά μας διαβεβαίωσε κάποιος που το έχει κάνει, ότι η συνολική θέση οδήγησης και η σχεδόν κλειστοφοβική αίσθηση δεν απέχουν πολύ. Θέλεις να βλέπεις ουρανό; Απασφαλίζεις πέντε κλιπς και η οροφή targa σηκώνεται. Είναι αρκετά καλύτερα με την οροφή ανοιχτή.
Μάλλον όχι, αλλά και ποιο τα αξίζει; Ωστόσο, φαίνεται και είναι ξεχωριστή, και υπάρχει αυθεντικότητα στις λεπτομέρειες και τις επιρροές της, που προσθέτουν αξία για τον δισεκατομμυριούχο της γειτονιάς σας. Το να σας δοθεί η ευκαιρία να οδηγήσετε μια Daytona SP3 είναι ένα σημαντικό προνόμιο, αλλά η συγκίνηση για εμάς δεν είναι η τιμή ή η σπανιότητα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα.
Ο ισχυρότερος κινητήρας της Ferrari, με τον σωστό αριθμό κυλίνδρων που δεν περιορίζεται από τον ηλεκτρισμό, τοποθετημένος πίσω από τον οδηγό και στη συνέχεια περιτριγυρισμένος από ανθρακονήματα και ηλεκτρονικά συστήματα που τα αισθάνεσαι εντελώς φυσικά και κολακεύουν αυτόν που βρίσκεται πίσω από το τιμόνι. Είναι όσο συναρπαστικό μπορεί να είναι ένα αυτοκίνητο με πινακίδα κυκλοφορίας. Η Ferrari στα καλύτερά της... ακόμα και στα 70km/h.
