Βρίσκομαι στην αυλή της πίστας δοκιμών Balocco της Alfa Romeo και είμαι μπερδεμένος. Το αρχέγονο ένστικτό μου είναι να πέσω στα γόνατα και να φιλήσω τα ελαστικά της κάνοντας ταυτόχρονα γρυλίσματα και επιδεικτικές χειρονομίες.

Μπροστά μου βρίσκεται ένα κατακόκκινο ιταλικό supercar με το σήμα της Alfa. Κατά κοινή ομολογία, οι περισσότερες, αν όχι όλες, Alfa Romeo είναι όμορφες και μπροστά μας έχουμε μια σύγχρονη εκδοχή του αναμφισβήτητα πιο όμορφου αυτοκινήτου της ιταλικής εταιρείας.

Κείμενο: Jack Rix - Φωτογραφίες: John Wycherley

Η αρχική 33 Stradale από τη δεκαετία του 1960, σχεδιασμένη από τον Franco Scaglione, ήταν μια έκδοση δρόμου του αγωνιστικού Tipo 33. Ο Scaglione ήταν ένας σχεδιαστής που είχε στο βιογραφικό μοντέλα όπως η Alfa BAT και η Lamborghini 350 GTV. Ωστόσο, η αρχέτυπη 33 Stradale ήταν η "Μόνα Λίζα" του και μόνο 18 αντίτυπα από αυτήν κατασκευάστηκαν εκείνη την εποχή.

Τον τελευταίο καιρό είχαμε τη μάλλον υπέροχη και πολύ θορυβώδη Alfa 8C και τη λιγότερο υπέροχη 4C, αλλά η 33 Stradale είναι το μόνο μεστό κεντρομήχανο supercar στον κατάλογο της εταιρείας.

Μπορείς να καταλάβεις γιατί η σύγχρονη αναβίωσή της αποτελεί μεγάλη υπόθεση. Και όπως ο πρόγονός της, είναι εξαιρετικά σπάνια. Μόλις 33 αντίτυπα από αυτή τη νέα έκδοση θα παραχθούν. Αυτό είναι όλο.

Κατά το λανσάρισμα του νέου μοντέλου υπήρχαν δύο εκδοχές: η πρώτη με έναν V6 twin turbo, όπως αυτό που έχουμε μπροστά μας, και η δεύτερη με ένα αμιγώς ηλεκτρικό σύστημα κίνησης με τρία μοτέρ.

Όπως η Maserati, η οποία πρόσφατα απέσυρε την ηλεκτρική MC20 Folgore, λόγω έλλειψης ζήτησης, έτσι και η Alfa θα κάνει το ίδιο εδώ. Μόνο μια χούφτα πελατών ενδιαφέρθηκε για την ηλεκτρική έκδοση (EV) και τελικά και οι 33 πελάτες επέλεξαν την έκδοση με τον συμβατικό θερμικό κινητήρα.

Για την παραγωγή του έχει εμπλακεί η ιταλική εταιρεία κατασκευής αμαξωμάτων Touring Superleggera, γεγονός που τα καθιστά αυτομάτως πιο cool. Έκαστο με κόστος κτήσης τα 2 εκατ. ευρώ! Όχι, δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, μπορείς να αποκτήσεις ένα από αυτά ή, αντίστοιχα, οκτώ Maserati MC20, ένα μοντέλο με το οποίο μοιράζεται ένα μεγάλο μέρος της δομής της.

Ο Cristiano Fiorio, επικεφαλής μάρκετινγκ της Alfa διεθνώς και κινητήριος δύναμη πίσω από το πρόγραμμα 33 Stradale, μιλάει για τη διαδικασία εξεύρεσης 33 υπογραφών από το μηδέν.

Πρώτο target group οι αρχικοί ιδιοκτήτες 33 Stradale και στη συνέχεια οι διάσημοι συλλέκτες αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένου του Ralph Lauren, τον οποίο προσέγγισε μέσω του μηνύματος "Επικοινωνήστε μαζί μας" στην ιστοσελίδα του Ralph.

Ο Fiorio είναι ένας από εμάς. Το αυτοκίνητο που έχουμε μπροστά μας είναι το πρωτότυπο εξέλιξης της Alfa, το μοντέλο με το νούμερο 0.

Στην πίστα φίλοι μου...

Είχαμε όλη την ημέρα την πίστα δοκιμών της Alfa (το αυτοκίνητο δεν έχει ακόμη λάβει πινακίδες για τον δρόμο). Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι έχουμε μια Maserati MC20 με "φανταχτερό φόρεμα".

Τα δύο μοντέλα έχουν αρκετά κοινά, καθώς μοιράζονται την ίδια βάση από ανθρακονήματα και τα ίδια αλουμινένια υποπλαίσια σε κάθε άκρο. Ο V6 twin turbo 3,0 λίτρων είναι ίδιος, αν και η Alfa έχει καταργήσει τον προθάλαμο ανάφλεξης που έχει ο αντίστοιχος κινητήρας της Maserati.

Η ανάρτηση, όμως, της Alfa είναι μοναδική, με αρχιτεκτονική δομή πολλαπλών συνδέσμων και αμορτισέρ από τη σκληροπυρηνική Giulia GTAm. Πέρα από αυτό, η εξωτερική και η εσωτερική σχεδίαση είναι προφανώς μοναδική για την 33 Stradale.

Μας ενοχλεί η κοινή χρήση εξαρτημάτων; Γενικά όχι. Η μηχανολογική απλοποίηση και η χρήση δοκιμασμένων εξαρτημάτων ήταν πάντα στις προθέσεις της Alfa. Προφανώς, δεν ήθελε να ρισκάρει με κάποια τεράστια τεχνική πρόκληση, όπως η Aston Valkyrie ή η AMG One.

Στόχος ήταν να επικεντρωθεί σε αυτό που ξέρει καλά να κάνει: να έχει ιδιαίτερο στυλ και να απευθύνεται στο συναίσθημα. Τόσο απλά.

Κινητήρας στο κέντρο - μετάδοση στους πίσω τροχούς

Ο twin turbo V6 αποδίδει 621 ίππους, τους ίδιους με τον κινητήρα της MC20, έχοντας περίπου και το ίδιο απόβαρο 1.500 κιλών, ενώ στέλνει τη δύναμή του στους πίσω τροχούς μέσω ενός κιβωτίου διπλού συμπλέκτη 8 σχέσεων.

Η τελική ταχύτητα φτάνει τα 333 χλμ./ώρα (τυχαία σύμπτωση τα τριάρια;) και είναι λίγο υψηλότερη από εκείνη της MC20, ενώ τα 0-100 χλμ./ώρα έρχονται σε χρόνο 3 δευτερολέπτων.

Έχει τον ίδιο ζωηρό μεταδοτικό χαρακτήρα με αυτόν του κινητήρα του MC20 με ελάχιστη υστέρηση. Με ηχόχρωμα που έχει διακυμάνσεις, από τον οξύ ήχο στο φουλ γκάζι μέχρι το σφύριγμα του turbo στο παρασκήνιο.

Ωστόσο, πρέπει να τεθεί το εξής ερώτημα: Είναι ένας V6 με δύο Turbo αρκετά ιδιαίτερος για ένα αυτοκίνητο που αξίζει ένα τόσο τρελό ποσό χρημάτων;

Στην MC20 των 240.000 ευρώ υπάρχει μια καλή αντιστοιχία, ένας, τρόπον τινά, συμβιβασμός. Εδώ όμως ψάχνω για κάτι περισσότερο, ειδικά όταν ο V8 της πολύ φτηνότερης Alfa 8C παρήγαγε έναν από τους καλύτερους ήχους στην αυτοκίνηση.

Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι ομαλό στη λειτουργία "Strada", ενώ στο mode "Pista" νιώθεις σαν να τρως μια κλοτσιά στην πλάτη. Τα δε φρένα από ανθρακονήματα χρειάζονται δυνατό πάτημα, αλλά προσφέρουν αξιοπρεπή αίσθηση ακόμα και όταν είναι κρύα, οπότε δεν έχουμε ενστάσεις.

Από την άλλη, το τιμόνι είναι πιο βαρύ απ’ ό,τι περίμενα, αλλά δένει όμορφα με τον ελαφρώς πιο σκληρό χαρακτήρα του κινητήρα, και είμαι στην ευχάριστη θέση να αναφέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα σφιχτό στην οδήγησή της.

Είναι κάτι που αγαπήσαμε και στη Maserati MC20, δηλαδή τη χαλαρή κύλιση, το ελαφρύ της πάτημα στο οδόστρωμα και τις κλίσεις του αμαξώματος στις απότομες αλλαγές κατεύθυνσης.

Όλα τα παραπάνω εκδηλώνονται σε αυτή την Alfa σε μεγάλο βαθμό, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι ένα καθαρόαιμο αυτοκίνητο για την πίστα.

Το 33 Stradale είναι περισσότερο απολαυστικό στον δρόμο. Ένα ευχάριστο supercar με χαρακτήρα GT. Kράτησε τη Valkyrie για τις ημέρες πίστας, πάρε την Alfa σε βόλτα στα μαγαζιά.

Είναι γεγονός ότι σε τέτοιες βόλτες με αυτή την Alfa θα τραβήξεις την προσοχή. Κατά γενική ομολογία, δεν είναι ένα όμορφο supercar. Είναι όμως ασυνήθιστο και δε μοιάζει με οτιδήποτε άλλο έχουμε δει από την ιταλική εταιρεία τα τελευταία 50 χρόνια.

Βέβαια, οι αναφορές στο πρωτότυπο 33 Stradale είναι παντού: οι βολβοειδείς προβολείς με τα 33 LED, το περίγραμμα του παρμπρίζ, ο τρόπος που οι πόρτες σταματούν τόσο δραματικά στην οροφή, δημιουργώντας εφέ σε σχήμα Χ όταν το βλέπεις από ψηλά, oι ανοιγόμενες πόρτες προς τα πάνω (όπως σε Lamborghini) καθώς και οι σφυρήλατες φρεζαρισμένες ζάντες αλουμινίου.

Μπορεί να παραπέμπει στο παρελθόν, αλλά δε μένει προσκολλημένη σε αυτό.

Η καλύτερη σχεδιαστική απόδοση, όμως, βρίσκεται στο εσωτερικό. Καμία σχέση με την πλαστική λιτή καμπίνα του MC20. Το 33 δείχνει ακριβή κατασκευή, με έμφαση στην απτικότητα. Μια φιλοσοφία που χρειαζόμαστε όλοι αυτή τη στιγμή.

Δες το περίτεχνο τιμόνι τριών ακτίνων από αλουμίνιο και δέρμα χωρίς κουμπιά, τους αεραγωγούς που είναι κρυμμένοι μέσα στο φινετσάτο ταμπλό, το ποιοτικό δέρμα και τα τμήματα επεξεργασμένου αλουμινίου που βρίσκονται διάσπαρτα παντού.

Η προσήλωση της Alfa στην αναλογικότητα είναι αξιέπαινη στους κάθε λογής διακόπτες, μοχλούς και κουμπιά πάνω από το κεφάλι σου (αίσθηση από Top Gun) και στην κεντρική κονσόλα. Ένα κουμπί από τα οποία είναι, μάλιστα, αφιερωμένο αποκλειστικά για να απαντάς σε κλήσεις τηλεφώνου.

Πάτησε ένα άλλο και η οθόνη του infotainment εμφανίζεται πίσω από το ταμπλό. Δεν τη θέλεις άλλο; Πάτησε το ίδιο κουμπί και στείλε την από ’κει που ήρθε.

Ένα κουμπί Quadrifoglio συντομεύει το άνοιγμα των πτερυγίων της εξάτμισης για μέγιστη ηχορύπανση στο πρόγραμμα "Strada" και ενεργοποιεί το launch control στο πρόγραμμα "Pista".

Επίσης, οι πόρτες δεν είναι μόνο για επίδειξη. Περιβάλλεσαι σχεδόν εξ ολοκλήρου από γυαλί δίνοντας την αίσθηση ότι υπάρχει περισσότερος χώρος απ’ ό,τι στην πραγματικότητα, αλλά και ανεμπόδιστη θέα προς τα έξω.

Το πίσω παράθυρο είναι πολυανθρακικό –μια επιλογή φόρος τιμής στις αγωνιστικές ρίζες της 33– και προσφέρει προόσβαση σε ένα σέξι σήμα της Alfa εκεί κάτω, αλλά, δυστυχώς, όχι σε ολόκληρο τον κινητήρα.

Υπάρχουν δύο βασικές διαμορφώσεις εσωτερικού: η Tributo και η Corse. Η πρώτη είναι πιο Alfa, ενώ η δεύτερη, με carbon και Alcantara, κινείται επικίνδυνα στα μονοπάτια της Ferrari.

Καιρός να κατέβω από τα σύννεφα. Προσπάθησα να το καταπνίξω εσωτερικά, αλλά δεν τα κατάφερα, καθώς πρόκειται για ένα πανέμορφο κατακόκκινο κεντρομήχανο supercar της Alfa Romeo που με γεμίζει συναισθήματα.

Η περιορισμένη παραγωγή των 33 μονάδων αλλά και η υψηλή τιμή του το απομακρύνουν από τους γνωστούς σκληροπυρηνικούς Αλφίστι.

Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι στις ημέρες μας είναι ευκολότερο να πουλήσεις μια χούφτα supercars στους πλούσιους παρά ένα σωρό άλλα, σε χαμηλότερη τιμή, σε απλά εύρωστους αγοραστές.

Σπάνια θα συναντήσεις κάποια σε μια γωνιά του δρόμου, όμως ο κόσμος φαντάζει καλύτερος με 33 νέα supercars της Alfa να κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Alfa Romeo 33 Stradale

Τιμή: Άνω των €2 εκατ.

Κινητήρας: 3.0-litre Twin Turbo V6,

Ισχύς-Ροπή: 621 PS, 730 Nm

Μετάδοση: Αυτόματο 8 σχέσεων DCT, RWD

Επιτάχυνση: 0-100km/h σε 3 sec

Τελική: 333 km/h

Απόβαρο: 1.500 kg (κατά προσέγγιση)