Abarth 695 BiPosto: Το μικρότερο supercar του κόσμου

Αν μπεις στην επίσημη ιστοσελίδα της Fiat στην Ελλάδα, ψάχνοντας πληροφορίες για τη γκάμα Abarth, δεν θα βρεις τίποτα. Ακόμα κι αν βάλεις τη λέξη "abarth" στο πεδίο αναζήτησης, τα αποτελέσματα θα είναι άσχετα με τη φίρμα Abarth. Διότι περί αυτού πρόκειται: όταν η Fiat αποφάσισε στο πρόσφατο παρελθόν να αναβιώσει την ιστορική φίρμα, αναγέννησε ένα ξεχωριστό brand. Κι όπως δεν πρόκειται να βρεις τίποτα για τη φίρμα στα ψηφιακά κιτάπια της Fiat, το ίδιο μάταιο είναι να ψάχνεις για τον αριθμό "500" στα μοντέλα της Abarth.

Η πρόσφατη ιστορία της εταιρίας του Carlo Abarth (που εξαγοράστηκε από τη Fiat πίσω στο μακρινό 1971, υπήρξε -ουσιαστικά- ανενεργή από το 1981, πριν νεκραναστηθεί τo 2007), αυτό που μας έχει χαρίσει πέρα από τα ρωμαλέα Punto, είναι αυτά τα φασαριόζικα πεντακοσαράκια που όμως δεν είναι πεντακοσαράκια.

Και, σε μια γκάμα που είναι ούτως ή άλλως μια αυτοτελής εξτραβαγκάνζα, το 695 BiPosto, ξεχώριζε. Ήταν ο Ποντικομικρούλης με δύναμη Hulk, το κουτάβι που προέκυψε από τη διασταύρωση ενός τρισχαριτωμένου Labrador Retreiver με ένα αφιονισμένο Dogo Argentino. Παρουσιάστηκε το 2014, μισόν αιώνα μετά το Fiat Abarth 695 ss και η ισχύς των 190 ίππων από τον κινητήρα των 1,4 λίτρων (με ειδική ισχύ 139 ίππων ανά 1.000 κ.εκ.) είναι "απόδοση που μέχρι και σήμερα αποτελεί ρεκόρ για το συγκεκριμένο σύνολο σε έκδοση δρόμου”, όπως λέει και η Fiat, συγχώρεσέ μας, εννοούμε η Abarth, που τελικά μας λέει ότι το BiPosto ήταν το δυνατότερο "πολιτικό" Abarth.

Σε μια εποχή που το βάρος είναι η καυτή πατάτα της αυτοκινητοβιομηχανίας που δεν κρυώνει με τίποτα, αυτό που μας αρέσει ακόμα περισσότερο από την απόδοση και τα ρεκόρ, είναι το χαρακτηριστικό της "σχολής Gordon Murray”: το γεγονός ότι το 695 BiPosto, ήταν το ελαφρύτερο του lineup, με βάρος λιγότερο από ένα τόνο. Οριακά, στα 997 κιλά, αλλά λιγότερο. Τα πίσω καθίσματα έλαμπαν δια της απουσίας τους, υπήρξε "εκτεταμένη χρήση” αλουμινίου και ανθρακονημάτων και το υπέροχο rollbar που βλέπεις στις φωτογραφίες ήταν φτιαγμένο από τιτάνιο. Στην πυρά της ελαφρότητας είχαν καεί περιττές πολυτέλειες όπως το ηχοσύστημα και οι προβολείς ομίχλης, αλλά ο κατάλογος των προαιρετικών παροχών περιλάμβανε παράθυρα από συνθετικό υλικό (ναι, αυτά τα πολυκαρβονικά που βλέπεις στα αγωνιστικά αυτοκίνητα με το άνοιγμα-πολεμίστρα), αλλά και ένα track-kit με καθίσματα και ζώνες τεσσάρων σημείων της Sabelt και κράνος.

Όμως, οι ακρότητες του BiPosto δεν ήταν καν τα παραπάνω. Ούτε η στάνταρ ρυθμιζόμενη ανάρτηση. Ούτε η εξάτμιση της Akrapovic. Αυτό που που έκανε το μοντέλο το πιο ταγμένο στην νεώτερη ιστορία της Abarth ήταν το -προαιρετικά- ασυγχρόνιστο κιβώτιο ταχυτήτων, με τον θαυμάσιο λεβιέ και τα εκτεθειμένα ανοδιωμένα μέρη του, που μάλιστα πήγαινε πακέτο με μηχανικό μπλοκέ διαφορικό. Η ασυγχρόνιστη μετάδοση (που, θυμήσου ότι συναντάται μόνο σε αγωνιστικά αυτοκίνητα) σήμαινε ότι μπορούσες να αλλάξεις σχέση με εκπληκτική ακρίβεια και ταχύτητα και, θεωρητικά, ακόμη και χωρίς τη χρήση συμπλέκτη. Αυτό το τελευταίο ήταν ένα στοίχημα που απαιτούσε εμπειρία. Αν νικούσες, κέρδιζες αίσθηση, ικανοποίηση, ταχύτητα αλλαγής και έναν απολαυστικό μεταλλικό ήχο. Αν ωστόσο έχανες, δεν θα ξεχνούσες ποτέ τον ανατριχιαστικό θόρυβο από το "κουρεμένο” γρανάζι.

Το 695 BiPosto ανήκει στην ιστορία. Η Abarth όχι. Και με το πρώτο της αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο ήδη λανσαρισμένο, η δήλωση της εταιρίας ότι το 2014 "...δημιουργούσε το μικρότερο supercar του κόσμου", πέρα από αληθινή έχει και "ιστορική” σημασία.