Ήταν 8 Δεκεμβρίου του 1982 όταν η Mercedes λάνσαρε μια νέα, πιο μαζεμένη σε διαστάσεις σειρά μοντέλων, κάτω από την μεσαία κατηγορία. Τα μοντέλα Mercedes-Benz 190 και 190 E της σειράς μοντέλων 201 έθεσαν νέα πρότυπα στην μικρομεσαία κατηγορία. Σήμερα, ακόμη και μετά από δεκαετίες, η σχεδίαση του μικρομεσαίου sedan δείχνει μοντέρνα και η τεχνολογία δεν είναι καθόλου απαρχαιωμένη. Και το entry level μοντέλο της μάρκας, που αποκαλείται χαϊδευτικά "Baby-Benz", εξακολουθεί να κυκλοφορεί ως ένα άνετο και αξιόπιστο κλασικό μοντέλο.
Στην αρχή η Baby-Benz είχε δίλιτρο τετρακύλινδρο κινητήρα
Αφού ξεκίνησε με τους δύο τύπους κινητήρων βενζίνης, η γκάμα των κινητήρων διευρυνόταν συνεχώς. Ήδη από το 1983, εμφανίζεται μια παραλλαγή diesel, η 190 D. Η σπορ 16βάλβιδη 190 E 2.3-16 και οι διάδοχοί της σημείωσαν επιτυχία στις πωλήσεις και στον μηχανοκίνητο αθλητισμό από το 1984 και μετά. Ειδικά στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού (DTM) κέρδισαν πολλούς αγώνες και τίτλους.
Τα μοντέλα 190 και 190 E διαθέτουν τον τετρακύλινδρο κινητήρα M 102 με κυβισμό 1.997 cc. Ο κινητήρας χρησιμοποιείται σε τροποποιημένη μορφή στη Mercedes-Benz 200 της σειράς μοντέλων 123 από το 1980. Προκειμένου να τοποθετηθεί με σαφήνεια στη μικρομεσαία κατηγορία, η μάρκα επιλέγει τον μικρότερο αριθμό 190 για τα νέα μοντέλα. Όταν η Mercedes-Benz παρουσιάζει τη διάδοχη σειρά μοντέλων 202 τον Μάιο του 1993, της δίνεται ένα όνομα που αντιστοιχεί στη νέα ονοματολογία -πλέον το όνομα είναι C-Class.
Ήταν μια μεγάλη απόφαση για την Mercedes
Για δεκαετίες, τα επιβατικά αυτοκίνητα της Mercedes-Benz ανήκαν στην μεσαία, μεγάλη κατηγορία. Αυτό αλλάζει στα τέλη του 1982 με τα μοντέλα 190 και 190 E. Αυτή η διεύρυνση του χαρτοφυλακίου της μάρκας δεν είναι καθόλου αυτονόητη εκείνη την εποχή. Μια πιο συμπαγής σειρά μοντέλων συζητείται από το 1974, όταν ο καθηγητής Hans Scherenberg, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Ανάπτυξης, θέτει τους θεμέλιους λίθους για ένα επιβατικό αυτοκίνητο Mercedes-Benz κάτω από τη μεσαία κατηγορία, στον απόηχο της πετρελαϊκής κρίσης: "Αυτό πρέπει να είναι μια τυπική Mercedes-Benz. Επομένως, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλούς συμβιβασμούς όσον αφορά την οδηγική κουλτούρα, την ασφάλεια και τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά της Mercedes-Benz".
Η υλοποίηση του σχεδίου αποφασίζεται στις 19 Οκτωβρίου 1978. Εκείνη την εποχή, το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας καθορίζει ότι το 190 θα είναι μικρότερο, ελαφρύτερο και οικονομικότερο από τη δημοφιλή μεσαία σειρά 123. Σε αντίθεση με εκείνο το μοντέλο, καθορίζονται οι ακόλουθες διαστάσεις: Συνολικό μήκος 4.420 χιλιοστά (μείον 305 χιλιοστά), πλάτος 1.678 χιλιοστά (μείον 108 χιλιοστά), ύψος 1.383 χιλιοστά (μείον 55 χιλιοστά). Το βάρος του Type 190 μειώνεται κατά 280 κιλά σε 1.080 κιλά σε σχέση με το Type 200.
Η πιο σύγχρονη παραγωγή οχημάτων στον κόσμο
Η W 201 μπαίνει στην παραγωγή στο Sindelfingen, πριν ξεκινήσει η παραγωγή και στο εργοστάσιο της Mercedes-Benz στη Βρέμη, το οποίο αναδύεται από το εργοστάσιο της Borgward το 1978. Στο εργοστάσιο κατασκευάζεται ειδικά για τη σειρά μοντέλων 201 το Nordwerk Im Holter Feld, το οποίο θεωρείται η πιο σύγχρονη εγκατάσταση παραγωγής οχημάτων στον κόσμο εκείνη την εποχή. Για πρώτη φορά στη βιομηχανία, για παράδειγμα, οι άξονες τοποθετούνται αυτόματα.
Η πρώην Daimler-Benz AG επενδύει περίπου 1,4 δισεκατομμύρια μάρκα στο νέο εργοστάσιο -η μεγαλύτερη μεμονωμένη επένδυση στην ιστορία της εταιρείας μέχρι σήμερα. Η παραγωγή ξεκινά το Σεπτέμβριο του 1982 στην αίθουσα 7 με εξαρτήματα αμαξώματος, τα οποία προηγουμένως παραδίδονται στο εργοστάσιο συναρμολόγησης Sindelfingen. Με τη θέση σε λειτουργία των αιθουσών 8 (βαφή) και 9 (συναρμολόγηση) το 1984, αρχίζει η κατασκευή ολοκληρωμένων οχημάτων. Συνολικά κατασκευάζονται περίπου 1 εκατομμύριο 190 στην πόλη του ποταμού Weser μέχρι τον Αύγουστο του 1993. Μέχρι σήμερα, η Βρέμη είναι το κύριο εργοστάσιο παραγωγής της C-Class παγκοσμίως.
Αεροδυναμική και ασφάλεια
Ένα σημαντικό επιχείρημα για τη μικρομεσαία σεντάν Mercedes-Benz παρέχεται από το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 1975 με την περαιτέρω αυστηροποίηση του "Clean Air Act" που θεσπίστηκε το 1970. Η τροποποίηση ορίζει ότι, από το έτος μοντέλου 1985 και μετά, η κατανάλωση του στόλου ενός κατασκευαστή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 8,3 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα.
Στη σημαντική εξαγωγική αγορά των ΗΠΑ, μια μικρότερη Mercedes-Benz μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη αυτού του στόχου - μεταξύ άλλων με εξελιγμένη αεροδυναμική. Στην πραγματικότητα, κατά την κυκλοφορία της στην αγορά το 1982, η σειρά μοντέλων 201 είχε τον καλύτερο συντελεστή οπισθέλκουσας από όλα τα σεντάν της Mercedes-Benz με cW = 0,34. Η ελαφριά κατασκευή της νέας μικρομεσαίας κατηγορίας δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να επιτευχθεί εις βάρος της ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας των επιβατών. Αντιθέτως, το αμάξωμα της W 201 γίνεται πρότυπο για άλλες σειρές μοντέλων της Mercedes-Benz σε ορισμένους τομείς. Αυτό περιλαμβάνει τη δομή της οροφής με τις ράγες οροφής στραμμένες προς τα έξω. Για πρώτη φορά εισάγεται μια νέα δομή από λαμαρίνα υψηλής αντοχής, της οποίας η εξαιρετική ακαμψία εξασφαλίζει καθορισμένη παραμόρφωση σε συγκρούσεις και οδηγεί επίσης σε μείωση του βάρους κατά οκτώ κιλά.
Διαχρονική σχεδίαση και μεγάλη γκάμα κινητήρων
Η ξεκάθαρη σχεδίαση της σειράς 201 δημιουργήθηκε υπό την καθοδήγηση του επικεφαλής σχεδιαστή Bruno Sacco και είναι σημαντικά επηρεασμένη από τον Peter Pfeiffer. Το αξίωμα του Pfeiffer: "Ακόμα και μια Baby-Benz πρέπει να μοιάζει με Mercedes-Benz, αλλά όχι με μια αναβαθμισμένη S-Class". Κοιτάζοντας πίσω, ο σχεδιαστής εξηγεί: "Ακόμη και μετά από 40 χρόνια, αυτή η Mercedes-Benz δεν μοιάζει με κλασικό αυτοκίνητο. Το όχημα, με τη σχεδίασή του, εξακολουθεί να κυκλοφορεί θαυμάσια στους δρόμους και σήμερα". Οι λάτρεις των κλασικών αυτοκινήτων το βλέπουν με τον ίδιο τρόπο: Οι τιμές για τα καλοδιατηρημένα οχήματα της σειράς αυξάνονται εδώ και χρόνια.
Η πρώτη συμπαγής κατηγορία προσφέρει κινητήρες για όλες σχεδόν τις απαιτήσεις: Η παραλλαγή με καρμπυρατέρ του πρώτου 190 του 1982 αποδίδει 66 kW (90 hp), το 190 E εξοπλισμένο με ψεκασμό βενζίνης 90 kW (122 hp). Στη συνέχεια, η γκάμα των κινητήρων διευρύνεται συνεχώς. Το 1983 εμφανίζεται η 190 D (53 kW/72 hp), ο "ντίζελ ψίθυρος" με ηχοαπορροφητικό περίβλημα κινητήρα. Η σειρά των επιτυχημένων δεκαέξι βαλβίδων κινητήρων ξεκινά το 1984 με τον 190 E 2.3-16 (136 kW/185 hp), ο οποίος αντικαθίσταται το 1988 από τον 190 E 2.5-16 (143 kW/195 hp). Το 1989 και το 1990, εμφανίζονται τα μοντέλα με homologation 190 E 2.5-16 Evolution και 190 E 2.5-16 Evolution II για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Το 1992, την τελευταία χρονιά παραγωγής, η Mercedes-Benz παρουσιάζει τις εκδόσεις AVANTGARDE των 190 E 1.8, 190 E 2.3 και 190 D 2.5 ως ελκυστικά ειδικά μοντέλα με βαφή με περλέ εφέ, μεταξύ άλλων.
Ρεκόρ και επιτυχίες στο motorsport
Η 190 E 2.3-16 σημειώνει τρία παγκόσμια ρεκόρ οδήγησης μεγάλων αποστάσεων στην πίστα δοκιμών Nardò στη νότια Ιταλία το 1983. Το 1985 εγκρίνεται για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό (homologated) και χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στο Γαλλικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού. Στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού (DTM) του 1986, ο Volker Weidler είναι δεύτερος στη βαθμολογία των οδηγών με ένα 190 E 2.3-16 που υποστηρίζεται τεχνικά από την AMG.
Το 1988, η Mercedes-Benz αποφασίζει να επιστρέψει στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, και από το 1991, ο νέος επικεφαλής του Mercedes-Benz Motorsport, Norbert Haug, ομαδοποιεί την αγωνιστική εξέλιξη της 190 E 2.5-16 EVO II στην AMG. Μετά τις νίκες των προηγούμενων ετών, το EVO II καταλαμβάνει τις τρεις πρώτες θέσεις στο DTM το 1992 με τους Klaus Ludwig, Kurt Thiim και Bernd Schneider, ενώ η Mercedes-Benz υπερασπίζεται τη νίκη της στην κατάταξη των κατασκευαστών.
