Η κατηγορία των μικρών αυτοκινήτων πόλης, που κάποτε αποτελούσε το θεμέλιο της οικονομικά προσιτής μετακίνησης στην Ευρώπη, παρουσιάζει πλέον έντονα σημάδια υποχώρησης.
Κατά τους πρώτους πέντε μήνες του 2025, οι πωλήσεις μειώθηκαν κατά 24%, με τις συνολικές ταξινομήσεις να περιορίζονται σε 204.384 μονάδες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Dataforce.
Διαβάστε Επίσης
Πρόκειται για μια πτωτική πορεία που δεν αποτελεί νέο φαινόμενο. Από το 2014, όταν στην Ευρώπη πωλήθηκαν περισσότερα από 1,1 εκατομμύρια city cars, ο αριθμός έχει μειωθεί στο μισό, αντανακλώντας τη σταδιακή εγκατάλειψη της κατηγορίας από τους μεγάλους κατασκευαστές.
Οι βασικοί λόγοι είναι οι αυξανόμενες απαιτήσεις συμμόρφωσης με τα πρότυπα εκπομπών και ασφάλειας, αλλά και η μετατόπιση της καταναλωτικής προτίμησης προς μεγαλύτερα ή εναλλακτικής τεχνολογίας οχήματα.
Ο πρόεδρος της Stellantis, John Elkann, χαρακτήρισε την κατάσταση ως "πλήγμα στον πυρήνα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας". Σε τοποθέτησή του στο Automotive News Europe Congress, δήλωσε πως τα αυτοκίνητα κάτω των 15.000 ευρώ έχουν πλέον σχεδόν εκλείψει από την αγορά, με μόλις ένα μοντέλο να πωλείται κάτω από αυτό το όριο το 2025, έναντι 49 το 2019.
Η απόσυρση των βενζινοκίνητων εκδόσεων του Fiat 500 και η απουσία νέων προσφορών, συνέβαλαν σημαντικά στην κάμψη των πωλήσεων. Πολλοί κατασκευαστές, όπως οι Peugeot, Citroen, Volkswagen, Seat, Skoda, Ford και Renault, έχουν εγκαταλείψει ή περιορίσει τη δραστηριότητά τους σε αυτή την κατηγορία οχημάτων.
Παρόλο που προετοιμάζονται επιστροφές, όπως το ηλεκτρικό VW ID1 και το νέο Renault Twingo, το ζήτημα της κερδοφορίας παραμένει ιδιαίτερα πιεστικό. Ο απερχόμενος CEO της Renault, Luca de Meo, επεσήμανε ότι οι τρέχοντες κανονισμοί καθιστούν τη διατήρηση χαμηλού κόστους παραγωγής εξαιρετικά δύσκολη.
Ως απάντηση, κατασκευαστές όπως η Stellantis και η Renault έχουν ζητήσει τη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας οχημάτων, της "M0", η οποία θα επιτρέπει λιγότερες ρυθμιστικές απαιτήσεις για πολύ μικρά και ελαφριά οχήματα.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη ξεκινήσει σχετική μελέτη, ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Lucien Mathieu από τον οργανισμό Transport & Environment, η καθιέρωση νέας κατηγορίας είναι μια διαδικασία πολύπλοκη και χρονοβόρα.
Οι νέοι κανονισμοί, όπως ο Γενικός Κανονισμός Ασφάλειας 2 (GSR2), προσθέτουν σημαντικό βάρος στις μικρές κατασκευές, απαιτώντας τεχνολογίες όπως συστήματα παρακολούθησης προσοχής οδηγού. Η Mitsubishi, για παράδειγμα, διέκοψε το Space Star, το πλέον εμπορικό της μοντέλο στην Ευρώπη, επειδή δεν ήταν πλέον οικονομικά βιώσιμο να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις.
Παρότι τα παραδοσιακά mini cars με κινητήρες εσωτερικής καύσης μειώνονται, η κατηγορία δέχεται νέα ώθηση από ηλεκτρικά οχήματα μικρών διαστάσεων.
Το Dacia Spring σημείωσε αύξηση 63% σε πωλήσεις και πλέον κατατάσσεται στην πέμπτη θέση του τμήματος, ενώ το νέο Hyundai Inster σημείωσε 11.000 πωλήσεις έως τον Μάιο. Ανάμεσα στα νέα μοντέλα περιλαμβάνεται και το T03 της κινεζικής Leapmotor, με τη στήριξη της Stellantis.
Αναμένονται επιπλέον νέα μοντέλα την προσεχή τριετία. Η VW σχεδιάζει την κυκλοφορία του ID1 το 2027 με τιμή εκκίνησης περί τα 20.000 ευρώ, ενώ η Renault υπόσχεται το νέο Twingo από το 2026 με κόστος κάτω των 20.000 ευρώ.
Το μοντέλο θα χρησιμοποιεί την πλατφόρμα AmpR Small και φθηνές μπαταρίες LFP, ενώ θα περιλαμβάνει μόλις 750 εξαρτήματα, μειώνοντας το κόστος παραγωγής κατά 40% σε σύγκριση με το Renault 5. Η Nissan και η Dacia σχεδιάζουν να υιοθετήσουν τις δικές τους παραλλαγές του ίδιου οχήματος.
Αξιοσημείωτη είναι και η προσέγγιση της Toyota, η οποία συνεχίζει να επενδύει σε υβριδικά μοντέλα. Το νέο Aygo X αναμένεται να μειώσει τις εκπομπές CO2 στους 86 g/km, καθιστώντας το καθαρότερο μη plug-in όχημα στην Ευρώπη. Είναι ήδη το δεύτερο σε πωλήσεις μίνι αυτοκίνητο στην ήπειρο.
Παρά τη γενική κάμψη της κατηγορίας, η Ιταλία συνεχίζει να αποτελεί τη βασική αγορά για τα μίνι αυτοκίνητα, απορροφώντας το 42% των συνολικών ευρωπαϊκών πωλήσεων. Το Fiat Panda, αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τέταρτο των συνολικών πωλήσεων του κλάδου.
Η τάση δείχνει καθαρά ότι το μέλλον των μικρών αυτοκινήτων στην Ευρώπη εξαρτάται πλέον σχεδόν αποκλειστικά από την επιτυχή ενσωμάτωση της ηλεκτροκίνησης χαμηλού κόστους, την πιθανή δημιουργία ρυθμιστικής ευελιξίας μέσω νέων κατηγοριών όπως η M0, και τη διάθεση των καταναλωτών να στραφούν σε μικρότερα, τεχνολογικά απλοποιημένα μοντέλα. Αν αυτές οι προϋποθέσεις δεν εκπληρωθούν, το άλλοτε ακμαίο αυτό τμήμα της αγοράς κινδυνεύει να μετατραπεί σε ιστορική υποσημείωση.
