Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Στουτγκάρδης βρήκαν έναν μάλλον ανορθόδοξο τρόπο για να βελτιώσουν την αεροδυναμική του αυτοκινήτου: να το κάνουν να δονείται.
Φυσικά, υπάρχει αρκετή εξειδίκευση και επιστήμη για το πώς, πού και σε ποια συχνότητα γίνονται οι δονήσεις -διαφορετικά ένα παλιό Land Rover Discovery που κροταλίζει θα ήταν το πιο αεροδυναμικά αποδοτικό όχημα στον κόσμο.
Αλλά καθώς η επιστήμη είναι ένα από εκείνα τα πράγματα από τα οποία προτιμούμε να επωφελούμαστε, παρά να ασχολούμαστε, θα αφήσουμε τις εξηγήσεις στους επιστήμονες.
Τι αλλάζει η δόνηση
Όπως ο καθηγητής Andreas Wagner, κάτοχος της έδρας Μηχανολογίας Αυτοκινήτου στο Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης. Ο Wagner δούλεψε 16 χρόνια στην ανάπτυξη των Audi, και έχει βραβεία από φορείς που δεν έχουμε καν καταλάβει πώς να προφέρουμε -όπως το μετάλλιο Kamm-Jante-Medal από την Wissenschaftliche Gesellschaft für Kraftfahrzeug und Motorentechnik.
Σε κάθε περίπτωση, ο καθηγητής Wagner το εξηγεί ως εξής: "Εξετάζουμε αν είναι δυνατόν να μειωθεί η τιμή του Cd σε ορισμένα σημεία του αμαξώματος του αυτοκινήτου με τη συστηματική εισαγωγή δονήσεων -αν εισαγάγετε έναν καθορισμένο παλμό στη ροή γύρω από το αυτοκίνητο χρησιμοποιώντας ηχεία, μπορεί να επηρεαστεί η συμπεριφορά διαχωρισμού του". Και το αποτέλεσμα; Μείωση κατά επτά τοις εκατό του συντελεστή οπισθέλκουσας ενός μέσου SUV.
Ο Wagner δεν λέει τι πρέπει να ακούγεται από τα ηχεία για να είναι εντάξει ο αέρας γύρω από το αυτοκίνητο (το "μπήκαν τα γίδια στο μαντρί" μάλλον δεν κάνει αλλά δεν παίρνουμε και όρκο), αλλά παραδέχεται ότι "έχει ακόμα δρόμο να διανύσει μέχρι να μπει στην παραγωγή". Μία από τις κύριες ανησυχίες; "Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι οι επιβάτες δεν θα ακούνε βουητό".
Η συμπεριφορά διαχωρισμού, σε περίπτωση που αναρωτιέσαι, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο αέρας που ρέει πάνω από το αμάξωμα του αυτοκινήτου σταματά να ρέει πάνω από το αυτοκίνητο και επιστρέφει στην κατάσταση που ήταν πριν τον ενοχλήσετε.
Στη γενική συζήτηση (αν υποθέσουμε ότι κάνεις συζητήσεις για τέτοια πράγματα), θα το αποκαλούσες τα "απόνερα του αυτοκινήτου". Όσο μεγαλύτερα είναι τα "απόνερα", τόσο μεγαλύτερη είναι η αεροδυναμική αντίσταση που προκαλείται από τον αέρα χαμηλής πίεσης πίσω από το αυτοκίνητο. Τα Estates και τα SUV δεν έχουν καλές επιδόσεις στο αυτόν τον τομέα- τα σεντάν και τα fastback είναι καλύτερα, και κάτι σε σχήμα δάκρυ, όπως η Mercedes EQXX, είναι σαφώς καλύτερο.
Έτσι, το σχήμα του αυτοκινήτου μπορεί είτε να βλάψει είτε να βοηθήσει, αλλά η παθητική αεροδυναμική του αυτοκινήτου μπορεί να βοηθηθεί από την ενεργή αεροδυναμική.
Τα σπόιλερ και οι διαχύτες που επεκτείνονται, αποσύρονται ή αλλάζουν τη γωνία τους, για παράδειγμα, ή τα καλύμματα του ψυγείου που ανοίγουν μόνο όταν είναι απαραίτητο, βοηθούν να κατευθύνεται ο αέρας ομαλά πάνω από το αυτοκίνητο και να διαχωρίζεται από αυτό πιο καθαρά.
Κατά κάποιον τρόπο, ένα σύστημα που ρυθμίζει το ύψος οδήγησης αλλάζει επίσης τη μετωπική επιφάνεια και τις διαδρομές ροής του αέρα, οπότε θα μπορούσε να θεωρηθεί ενεργή αεροτομή. Κάπως έτσι.
Η Porsche το σκέφτεται διαφορετικά
Αλλά ενώ αυτό είναι αρκετά οικείο στις μέρες μας, το μέλλον της αεροδυναμικής θα μπορούσε να ξεπεράσει κάθε φαντασία. Ο Marcel Straub, επικεφαλής μηχανικός αεροδυναμικής και θερμικής διαχείρισης της Porsche Engineering, σκέφτεται υλικά με "μνήμη σχήματος", τα οποία, όπως προτείνει, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να "αλλάζουν τη γεωμετρία τους ανάλογα με τη θερμοκρασία ή την εφαρμοζόμενη τάση".
