Έχουν περάσει 120 χρόνια από τότε που τα πρώτα βενζινάδικα έκαναν την παρουσία τους αισθητή στους δρόμους. Η μαζική παραγωγή των αυτοκινήτων έδωσε τη δυνατότητα και τα κίνητρα να αναπτυχθεί το εμπόριο γύρω από αυτά με την παρουσίαση πρατηρίων καυσίμου, συνεργείων, προμηθευτών, καθώς και εταιρειών πετρελαιοειδών, κατασκευής οδικών έργων, σήμανσης κ.ά.
Η πρώτη σταθερή αντλία καυσίμου παρουσιάστηκε στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ το 1903. Μέχρι τότε υπήρχαν κινητά δοχεία καυσίμου πάνω σε άμαξες που έσυραν άλογα. Η εμφάνιση της πρώτης σταθερής, δημόσιας αντλίας έφερε μία μικρή επανάσταση στην αυτοκίνηση, αφού οι λιγοστοί, τότε, κάτοχοι αυτοκινήτου ήξεραν πού θα βρουν καύσιμα για τις μετακινήσεις τους.
Στη δεκαετία του 1910 οι σταθμοί ανεφοδιασμού διευρύνθηκαν με την παρουσία πολλών αντλιών διαφορετικών εταιρειών πετρελαιοειδών, οι οποίες όμως στεγαζόντουσαν στον ίδιο χώρο. Μάλιστα, το 1912 δημιουργήθηκε ο πρώτος σταθμός που διέθετε γυναικείες τουαλέτες!
Ένα χρόνο αργότερα οι ιδιοκτήτες πολλών σταθμών ξεκίνησαν έναν ανταγωνισμό στην παροχή υπηρεσιών παράλληλα με τον ανεφοδιασμό. Πρόσφεραν πλύσιμο και γυάλιζαν δωρεάν το αυτοκίνητο.
Μέχρι τότε οι αντλίες καυσίμου ήταν χειροκίνητες. Υπήρχε ένας μοχλός όπου με την κίνησή του ανέβαινε το καύσιμο από τη δεξαμενή στη μάνικα. Το 1920 παρουσιάστηκε η πρώτη μηχανική αντλία.
Μέχρι το 1930 υπήρχαν 50.000 σταθμοί ανεφοδιασμού στην Ευρώπη και 250.000 σταθμοί στις ΗΠΑ. Τότε ήταν που εμφανίστηκαν τα πρώτα πρατήρια στους αυτοκινητόδρομους.
Η εξέλιξη
Το 1933 παρουσιάστηκε η πρώτη αντλία που διέθετε μετρητή τόσο της ποσότητας καυσίμου όσο και των χρημάτων που έπρεπε να καταβάλλει ο καταναλωτής. Το 1947 εμφανίστηκε η πρώτη αυτόματη αντλία που προσδιόριζε την ποσότητα καυσίμου που θα διοχέτευε στο αυτοκίνητο ανάλογα με τα χρήματα που είχαν οριστεί. Την ίδια χρονιά στο Los Angeles δημιουργήθηκε το πρώτο πρατήριο αυτοεξυπηρέτησης (self service filling).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 οι εταιρείες πετρελαιοειδών ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα προβολής των πρατηρίων με τα οποία συνεργαζόντουσαν κάτω από τη σκέπη της κοινής εικόνας αυτών. Έτσι τα πρατήρια της κάθε εταιρείας ξεχώριζαν για την αισθητική τους αλλά και τις προσφορές σε υπηρεσίες προς τον πελάτη.
Το 1969 οι πρώτες αντλίες αυτοεξυπηρέτησης εμφανίστηκαν στη Γερμανία όταν στις ΗΠΑ το 25% όλων των σταθμών λειτουργούσε με αυτό το σύστημα. Η δεκαετία του 1970 έφερε τη διεύρυνση του δικτύου ανεφοδιασμού και της ανάπτυξής τους σε μεγαλύτερο χώρο. Την επόμενη δεκαετία οι αντλίες έγιναν πολλές ανάλογα με τον τύπο του καυσίμου που διέθεταν, ενώ οι μετρήσεις γινόντουσαν σε οθόνες υγρών κρυστάλλων.
Τις τελευταίες δεκαετίες οι σταθμοί ανεφοδιασμού έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν 24 ώρες προσφέροντας υπηρεσίες και προϊόντα πολυκαταστημάτων. Πολλοί από αυτούς έχουν ήδη ενσωματώσει και μονάδες φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Πλέον ετοιμάζονται μεγάλα hub ανεφοδιασμού με σημεία πλήρωσης για κάθε είδους οχήματα: συμβατικά, ηλεκτρικά αλλά και οχήματα που καταναλώνουν φυσικό αέριο ή υδρογόνο.
