Παράλληλα με την ηλεκτροκίνηση, ένα ακόμη νέο πεδίο στον τομέα των μετακινήσεων δείχνει να συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Ο λόγος για τα αυτόνομα οχήματα, η εξέλιξη των οποίων κρύβει μεγάλες προκλήσεις για τους κατασκευαστές. Μια από αυτές, είναι και οι ήχοι που παράγονται από τα εν λόγω οχήματα, ώστε να επιτυγχάνεται ενός είδους αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους που κινούνται στο δρόμο. Ίσως σε μερικούς να ακούγεται απλό, όμως σύμφωνα με τα συμπεράσματα μελέτης του Πανεπιστημίου Cornell, δεν είναι.
Συγκεκριμένα, μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου πραγματοποίησε μελέτη με τίτλο "Designing Robot Sound-In-Interaction: The Case of Autonomous Public Transport Shuttle Buses" και ισχυρίζεται πως από αυτή προέκυψαν σπουδαία ευρήματα. Τα οποία ουσιαστικά, αποτελούν πρόκληση για τους προγραμματιστές να επανεκτιμήσουν την προσέγγισή τους αναφορικά με τους ήχους των αυτόνομων οχημάτων.
Σημασία έχει το "πότε" όχι το "τι"
Ο Malte Jung, αναπληρωτής καθηγητής πληροφορικής και μέλος της ομάδας που πραγματοποίησε τη μελέτη, τονίζει την ανάγκη να μετατοπιστεί η εστίαση από το "τι" στο "πότε" του ήχου. Αυτή η προοπτική σηματοδοτεί μια σημαντική απόκλιση από όσα είχαμε στο μυαλό μας μέχρι τώρα.
Η ερευνητική ομάδα εστίασε τις προσπάθειές της σε ένα πρόγραμμα αυτόνομων ηλεκτρικών λεωφορείων που λειτουργεί στο Linkοping της Σουηδίας. Τα λεωφορεία ακολουθούν προκαθορισμένες διαδρομές, αλλά φαίνεται πως αντιμετωπίζουν ένα διαρκές πρόβλημα με πεζούς και ποδηλάτες που πλησιάζουν επικίνδυνα, με αποτέλεσμα τα λεωφορεία να φρενάρουν απότομα. Η ομάδα αναγνώρισε το γεγονός αυτό ως μια ευκαιρία για να διερευνήσει εναλλακτικές ήχου για τα αυτόνομα οχήματα, ώστε να μπορούν να κινούνται σε πιο σύνθετες συνθήκες και να αλληλεπιδρούν αποτελεσματικά με όσους κινούνται γύρω τους.
Δοκιμές πολλών διαφορετικών ήχων
Για το σκοπό αυτό, οι ερευνητές σχεδίασαν διάφορους πιθανούς ήχους για το λεωφορείο, οι οποίοι αναπαράγονταν μέσω ενός αδιάβροχου ηχείου Bluetooth που ήταν τοποθετημένο στην εξωτερική πλευρά του οχήματος. Κατέγραψαν σε βίντεο τις αλληλεπιδράσεις και τις ανέλυσαν για να επιλέξουν τους κατάλληλους ήχους για περαιτέρω δοκιμές. Όπως αναφέρεται, δοκιμάστηκαν διάφοροι ήχοι, όπως βουητό, ηχογραφήσεις φωνής, ακόμη και μουσική.
Η ομάδα παρατήρησε ότι οι ήχοι χαμηλών συχνοτήτων αναμειγνύονταν πολύ ομαλά με το θόρυβο του δρόμου, ενώ εκείνοι των υψηλών συχνοτήτων αποδείχθηκαν ενοχλητικοί για τους οδηγούς ασφαλείας των λεωφορείων.
Οι ήχοι που περιελάμβαναν ανθρώπινη φωνή αποδείχθηκαν αναποτελεσματικοί, ενώ οι ήχοι κουδουνίσματος φάνηκε να μπερδεύουν όσους κινούνταν στο δρόμο. Οι παραδοσιακοί ήχοι όπως της κόρνας, φάνηκε πως τραβούν με μεγαλύτερη επιτυχία την προσοχή των ανθρώπων. Ωστόσο, η πιο κρίσιμη διαπίστωση ήταν ότι, ανεξάρτητα από τον τύπο του ήχου, ο συγχρονισμός και η διάρκειά του έπαιζαν πιο κρίσιμο ρόλο. Οι ήχοι που ακούγονταν πολύ αργά, συχνά αγνοούνταν.
Δοκιμές στο δρόμο και όχι στο εργαστήριο
Αυτό που κάνει τη μελέτη αυτή να ξεχωρίζει είναι ότι διεξήχθη στο δρόμο, αποκλίνοντας από τις παραδοσιακές εργαστηριακές συνθήκες που συνήθως συνδέονται με την έρευνα του ήχου. Η ερευνητική ομάδα ελπίζει ότι η μελέτη της θα χρησιμεύσει ως υπενθύμιση στους κατασκευαστές αυτόνομων οχημάτων ότι η κυκλοφορία στους δρόμους αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο. Οι χρήστες των δρόμων βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία μεταξύ τους μέσω σημάτων, ήχων και φώτων, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη να ληφθούν υπόψη αυτές οι πτυχές κατά την εξέλιξη αυτού του τύπου οχημάτων.
Διαβάστε ακόμα:
- Δοκιμή VW Polo GTI: Έχει το όνομα, έχει τη χάρη;
- Πόσο κοστίζει αυτό το Range Rover με ηλεκτρικό σύστημα κίνησης Tesla
- Αφιέρωμα: 70 χρόνια Opel station wagon-όλα ξεκίνησαν το 1953
- Σε δημοπρασία το σπάνιο κλασικό Facel Vega-το προσωπικό αυτοκίνητο του Ελληνογάλλου Ζαν Ντανινό