Αν η μοναδική σου πηγή ενημέρωσης είναι τα social media τότε είναι πολύ πιθανόν να πιστεύεις ότι ο αρχετυπικός συλλέκτης αυτοκινήτων θα έπρεπε να είναι επιχειρηματίας με κοιλιακούς, μαύρισμα κατηγορίας Κοκλώνη και δόντια τόσο άσπρα (αυτή η μάστιγα) που χρειάζεσαι μάσκα οξυγονοκόλλησης για να μην τυφλωθείς. Ο Akira Yokoyama (aka Mr Boxer) -μεγάλος συλλέκτης Subaru- δεν είναι έτσι.
Και δεν είναι έτσι γιατί τα παραπάνω χαρακτηριστικά σπανίως κρύβουν πραγματική αγάπη για τα αυτοκίνητα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν είναι πάθος για την αυτοκίνηση, αλλά ένας τρόπος επίδειξης πλούτου. Είναι περίπου το ίδιο που δεν βλέπεις πια πολλά Subaru στον δρόμο ενώ το κόστος τους δεν είναι απαγορευτικό και η αξία τους μεγαλύτερη από τα χρήματα που καταβάλεις. Τα Subaru δεν είναι για επίδειξη, είναι για αυτούς που ξέρουν.
Η απίστευτη συλλογή Subaru του Mr Boxer είναι σε πάρκινγκ
Αυτό είναι που κάνει τη συγκεκριμένη συλλογή ακόμα πιο αξιαγάπητη. Δεν βρίσκεται σε κάποιο φορολογικό παράδεισο, αλλά στα περίχωρα του Τόκιο. Αλλά ούτε και σε κάποιο καταφύγιο κατηγορίας ονσέν, γεμάτο με αρχαία πνευστά όργανα και γκέισες. Στην πραγματικότητα είναι ένας χώρος στάθμευσης κάτω από έναν από τους πολλούς σιδηροδρομικούς σταθμούς της Γιοκοχάμα, στον οποίο έχουν πρόσβαση χιλιάδες εργαζόμενοι κάθε μέρα. Δύσκολα ο χώρος για μια από τις μεγαλύτερες συλλογές Subaru στον κόσμο...
Ώρα να γνωρίσετε τον Akira Yokoyama -γνωστό και ως Mr Boxer- ο οποίος πάσχει από αυτό που ο ίδιος περιγράφει ως ασθένεια Fuji Heavy. Και όχι, δεν πρόκειται για τα επακόλουθα μιας καταστροφής τύπου Φουκουσίμα. Αλλά ένα νεύμα προς τη Fuji Heavy Industries, τη μητρική εταιρεία της Subaru πριν μετονομαστεί το 2017, και τη μόνη αυτοκινητοβιομηχανία που επιλέγει ο κύριος Yokoyama στην προσπάθειά του για μέγιστη ευτυχία.
Ο Mr Boxer δεν συλλέγει μόνο Impreza. Το έκανε αυτό το 2014, προτού τα πουλήσει όλα εκτός από τέσσερα και ξεκινήσει από την αρχή. "Αγαπώ το Impreza, αλλά ήθελα να ζήσω την εμπειρία των μοντέλων πριν από τη δημιουργία του για να κατανοήσω καλύτερα την ιστορία του", εξηγεί. Και από τότε ο στόχος του είναι να αποκτήσει κάθε Subaru που κατασκευάστηκε από την ίδρυση της εταιρείας το 1953.
Εύκολο να το λες παρά να το κάνεις με μια μάρκα όπως η Subaru. Μπορεί να μη φημίζεται για την παραγωγή πανάκριβων αυτοκινήτων, αλλά δύσκολα φημίζεται για τη συλλεκτικότητά της, αν κοιτάξετε πέρα από μοντέλα όπως το 22b, το S201 και το Spec C. Και αν έχετε πολλά χρήματα στον κουμπαρά σας, είναι σχετικά εύκολο να μαζέψετε αυτά τα μοντέλα.
Ο Yokoyama-san δεν ταιριάζει στο παραδοσιακό καλούπι του συλλέκτη αυτοκινήτων. Εκτός από το γεγονός ότι φτάνει φορώντας ένα μπουφάν Subaru, η εμφάνιση και η συμπεριφορά του δεν προδίδουν πολλά σχετικά με το τι έχει κρύψει εδώ στη Γιοκοχάμα. Μπορείτε να τον βρείτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά δεν θα δείτε ποτέ μια selfie ή τη ζωή του εκτός αυτής της συλλογής. Και μην περιμένετε ούτε απάντηση σε κανένα άμεσο μήνυμα.
"Πολλοί άνθρωποι ρωτούν αν τα Subarus είναι προς πώληση ή αν μπορούν να κάνουν ένα βίντεο στο YouTube με αυτά", μας λέει ο Yokoyama. "Αλλά δεν ενδιαφέρομαι για κανένα από τα δύο. Γιατί αυτό είναι το πάθος μου, η εμμονή μου εδώ και πολλά χρόνια. Δεν είναι για να κερδίσω οπαδούς ή να γίνω αντιληπτός. Αλλά απολαμβάνω να συναντώ άλλους λάτρεις του Subaru εξαιτίας αυτού".
Είναι κάπως παράξενο, λοιπόν, ότι η πρώτη του εμφάνιση εκτός Ιαπωνίας γίνεται στο TopGear. Και όλα αυτά χάρη στον παλιό μας φίλο Junya Matsushita που έπεισε τον Yokoyama να παρουσιάσει τη συλλογή του σε παγκόσμια κλίμακα. Αλλά τι είναι αυτό που οδήγησε έναν άνθρωπο να κρύβει 50 Subaru σε ένα κοινόχρηστο πάρκινγκ και γιατί επέλεξε τη Subaru εξ αρχής;
"Όλα ξεκίνησαν όταν αγόρασα ένα Nissan Bluebird", εξηγεί ο Yokoyama. "Ήταν το πρώτο μου αυτοκίνητο και μετά από μερικά χρόνια ήθελα να το αντικαταστήσω με κάτι πιο σπορτίφ. Και το 1993 αγόρασα το πρώτο μου Subaru - ένα GF8 Impreza Sport Wagon. Οι επιδόσεις και η πρακτικότητά του με εντυπωσίασαν τόσο πολύ, που ήξερα ότι έπρεπε να αποκτήσω άλλο ένα καθώς μεγάλωνα".
Στην πραγματικότητα, ήταν ο αλάνθαστος ήχος του επίπεδου τετρακύλινδρου κινητήρα του Impreza που άφησε τον Yokoyama μαγεμένο. "Είχα αυτό το πρώτο Impreza για πολύ καιρό", προσθέτει. "Έκανε ό,τι χρειαζόμουν. Κάθε χειμώνα πήγαινα για σκι και το σύστημα τετρακίνησης του Impreza ήταν φτιαγμένο για ορεινές διαδρομές. Αλλά μετά από επτά χρόνια άλλαξα σε ένα Subaru Legacy Touring Wagon (BH5) επειδή το Impreza είχε πολλά χιλιόμετρα και μου άρεσε ο επιπλέον χώρος που προσέφερε το Legacy με παρόμοιες επιδόσεις. Αλλά το 2003 ήταν η στιγμή που ξεκίνησε πραγματικά η εμμονή".
Το σημείο καμπής για τον Yokoyama περιελάμβανε το να πείσει τη σύζυγό του να χρησιμοποιήσει το Legacy Wagon που αγαπούσε, επιτρέποντάς του να πάει και να αγοράσει ένα άλλο Subaru - το υπέροχο WRX STI του 2003. Αυτό το σχέδιο λειτούργησε τόσο καλά που συνεχίστηκε μέχρι το 2007, με τον Yokoyama να παραδίδει κάθε αυτοκίνητο αφήνοντας την πόρτα ορθάνοιχτη για να πάει να αγοράσει την τελευταία έκδοση αντί αυτού. Ευτυχισμένη σύζυγος, ευτυχισμένη ζωή.
Φυσικά, αποφάσισε να το προωθήσει περαιτέρω φέρνοντας στο σπίτι του 22Β το 2007, ενώ οι τιμές ήταν ακόμη αρκετά φυσιολογικές. "Ήταν πιο ελαφρύ και πιο γρήγορο από οποιοδήποτε Subaru είχα στο παρελθόν!" αναφωνεί. "Η εμφάνιση του GC8 είναι διαχρονική, ειδικά σε μορφή κουπέ, και το widebody δείχνει πολύ βαρβάτο. Είναι τόσο διαφορετικό από τα άλλα GC8, που με άφησε να αναρωτιέμαι πώς είναι όλα τα άλλα Imprezas που δεν έχω αποκτήσει; Το 22B είναι πολύ ιδιαίτερο, αλλά ήθελα να δοκιμάσω και όλες τις άλλες παραλλαγές. Και τότε ήταν που η συλλογή ξέφυγε από τον έλεγχο...".
Μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Yokoyama πρόσθεσε όλες τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη συλλογή του -S201, S202, S203 και RA-R. Το S204 ακολούθησε το 2011 μαζί με ένα GC8 Type R, ένα Legacy RS-RA και ένα Leone AG6 RX/II. Η συλλογή του όχι μόνο χτυπούσε Imprezas, αλλά είχε εξαπλωθεί και σε τα παλαιότερα μοντέλα που προϋπήρχαν.
Διαβάστε Επίσης
"Το 2014, σταμάτησα να συλλέγω όταν έφτασα σε περίπου 45 αυτοκίνητα και τα πούλησα όλα εκτός από τέσσερα", λέει. "Είχε αρχίσει να γίνεται λίγο τρελό. Σκέφτηκα ότι πουλώντας τα όλα, θα με θεράπευε από το σύνδρομο Fuji Heavy. Αλλά αυτή η ασθένεια δεν έχει θεραπεία, και εννέα χρόνια αργότερα έχω ακόμα περισσότερα αυτοκίνητα από πριν!".
Παραμένει άρρωστος και τώρα θέλει όλα τα Subaru
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Yokoyamaδεν ήθελε πλέον να κατανοήσει μόνο την ιστορία του Impreza- ήθελε να προχωρήσει πολύ πέρα από αυτή τη γραμμή και μέχρι την ίδρυση της Subaru - συλλέγοντας βασικά μοντέλα, όπως το FF-1 από το 1969 και το Leone Estate από το 1978.
Ο Yokoyama- δεν γύρισε σχεδόν καθόλου την πλάτη του στο Impreza, με την τρέχουσα συλλογή του να περιλαμβάνει 17 μοντέλα της γενιάς GC8, καθώς και μεταγενέστερες παραλλαγές, όπως το S206 από το 2011 και ακόμη και ένα GK2 από το 2022 για να διασφαλίσει ότι δεν έχει ξεχάσει την πιο πρόσφατη γενιά. Λοιπόν, τι ακολουθεί; "Πρόσφατα ξεκίνησα τη συλλογή αυτοκινήτων WRC και αγωνιστικών αυτοκινήτων. Έχω μόνο τέσσερα μέχρι στιγμής - ένα Legacy του 1992, δύο Imprezas του 1994 και ένα μοντέλο του 1995 που οδηγούσε ο Colin McRae. Ο πειρασμός είναι πάντα εκεί για να βρω περισσότερα ενδιαφέροντα αυτοκίνητα, αλλά δεν νομίζω ότι η συλλογή θα μεγαλώσει περισσότερο από αυτό το σημείο".
Σύμφωνα με τον Yokoyama, η εστίασή του έχει πλέον μετατοπιστεί από τη συλλογή στη συντήρηση. Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση με λίγα αυτοκίνητα, πόσο δε μάλλον με 50.
Αλλά είναι ανένδοτος ότι πρέπει να είναι νόμιμα και να μπορούν να οδηγούνται όλο το χρόνο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πουλήσει μερικά στην πορεία. Στα χαρτιά αυτό ακούγεται λογικό, αλλά μην ξεχνάτε τι συνέβη την τελευταία φορά που ο Yokoyama έκανε ένα μικρό ξεκαθάρισμα πριν από εννέα χρόνια. "Όπως είπα, δεν υπάρχει θεραπεία γι' αυτή την ασθένεια", γελάει. "Μερικές φορές χρειάζεται απλώς να πάρεις λίγο φάρμακο για να βελτιώσεις τα συμπτώματα, αλλά πάντα θα επιστρέψει μια μέρα...".
