Οδηγήσαμε το Ariel Hipercar που έχει 1.180 ίππους

Oυρλιαχτό, ξαφνικό σφύριγμα (και) από τα λάστιχα, καπνός αναδύεται από το κενό που θα έπρεπε να είναι το καπό, ο κόσμος παραμορφώνεται, η όρασή μας κολλάει και μετά το αυτοκίνητο τραυλίζει. Καλώς ήρθατε στη ζωή πάνω σε αυτό που θα είναι ένα από τα ταχύτερα αυτοκίνητα του κόσμου. Απλά όχι ακόμα. Η πτώση της τάσης της μπαταρίας σταματά το παιχνίδι. Αυτό που βλέπετε είναι ένα πρωτότυπο του Hipercar της Ariel -το όνομα θα αλλάξει, αλλά η φιλοσοφία όχι. 1.180 ίπποι από τέσσερις ηλεκτροκινητήρες, κάτω από δύο δευτερόλεπτα για τα 100 km/h, 160 km/h σε 4 δλ. Νούμερα καλύτερα από του Rimac Nevera. Και δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο καλύτερο κομμάτι, επειδή αυτή η μικρή εταιρεία αποδεικνύεται πιο πρωτότυπη και εφευρετική από οποιονδήποτε μεγάλο παίκτη.

Ναι, τα πρώτα σχέδια για την ενσωμάτωση του ground effect τύπου McMurtry εγκαταλείφθηκαν, αλλά όταν αυτό βγει στην αγορά - πιθανότατα σε περίπου δύο χρόνια - θα είναι το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που θα διαθέτει τουρμπίνα. Αυτή είναι η εξάτμιση στο πίσω κατάστρωμα. Εκεί που λέει "Κίνδυνος". 

Τι κάνει αυτή η τουρμπίνα;

Η Ariel ανακοίνωσε για πρώτη φορά το συγκεκριμένο project πριν από πέντε χρόνια (ναι, ήταν τόσο πίσω, αλλά όπως είδαμε κανείς δεν εξαιρείται από την επέκταση των χρονοδιαγραμμάτων όταν πρόκειται για υπεραυτοκίνητα), οπότε μια ανακεφαλαίωση είναι απαραίτητη: η τουρμπίνα τζετ είναι ένας παράγοντας επέκτασης της αυτονομίας - υπάρχει για να φορτίζει την μπαταρία των 56 kWh, όχι για να κινεί τους τροχούς.

"Έχουμε κάνει ατελείωτες προσομοιώσεις και ανεξάρτητα από το πόσο άγρια οδηγείς, ο range extender μπορεί να συμβαδίσει, να διατηρήσει τη φόρτιση της μπαταρίας", λέει στο Top Gear ο διευθυντής της Ariel Simon Saunders. "Είναι επίσης εξαιρετικά αποδοτικό: υπάρχει μόνο ένα κινούμενο μέρος και οι εκπομπές ρύπων είναι αμελητέες. Προς το παρόν τροφοδοτείται με βενζίνη, αλλά το μακροπρόθεσμο σχέδιο είναι η μετάβαση σε υδρογόνο".

Δεν θα έπρεπε να ονομάζεται Ariel "Hypercar";

Όχι, η ορθογραφία δεν είναι λανθασμένη, η Ariel απλώς χρησιμοποιεί τη λέξη με διαφορετικό τρόπο, είναι τα αρχικά του "High Performance Carbon Reduction". Οπότε "Hipercar". Εκπομπές άνθρακα αντί για ανθρακόνημα. Υπάρχει όμως πολύ από το τελευταίο, αν και κάτω από το σασί είναι αλουμίνιο και τα περισσότερα τμήματα του αμαξώματος είναι βαριά δοκιμαστικά πάνελ 3D εκτυπωμένα. Είναι 1.759 κιλά όπως το βλέπεις, αλλά ο Saunders είναι σίγουρος ότι θα το ρίξει κάτω από τα 1.500 κιλά, με πλήρως ανθρακονημάτινα πάνελ και ανθρακονημάτινες ζάντες.

"Προφανώς είμαστε μια εταιρεία ελαφρών αυτοκινήτων", λέει, δείχνοντας τα Atoms πίσω του, "οπότε είναι σημαντικό να είμαστε όσο το δυνατόν ελαφρύτεροι, ελαφρύτεροι από τους άλλους. Έτσι, δεν έχουμε ένα τεράστιο πακέτο μπαταριών και προσπαθούμε να εξοικονομήσουμε βάρος όπου μπορούμε. Προφανώς το εσωτερικό είναι μόλις έτοιμο αυτή τη στιγμή, αλλά η αίσθηση που επιδιώκουμε είναι 'βελούδινο Le Mans'".

Ανεβαίνω μέσα, καθισμένος ψηλότερα από ό,τι περίμενα (η μπαταρία βρίσκεται κάτω από το πάτωμα). "Δεν μας έχουν πείσει οι οθόνες αφής", συνεχίζει ο Saunders, "είναι άβολη η χρήση τους εν κινήσει, γι' αυτό τις έχουμε καταργήσει εντελώς". Τα κουμπιά στην οροφή ελέγχουν τις περισσότερες λειτουργίες, από την επιλογή ταχυτήτων μέχρι τη θέση των καθρεφτών, καθώς και τα μάνταλα των θυρών.

Η πρώτη πόρτα της Ariel. Δεν ακούγεται σπουδαία υπόθεση, έτσι δεν είναι; Αλλά ρωτήστε οποιονδήποτε στον κλάδο ποιο είναι το πιο δύσκολο στοιχείο της μηχανικής του αυτοκινήτου και η απάντηση είναι πάντα η ίδια: η πόρτα. "Έχουμε περάσει από εκατοντάδες σχέδια για να φτάσουμε εδώ - δεν είναι μόνο η διασφάλιση ότι ολόκληρη η δομή είναι αρκετά ισχυρή ώστε η πόρτα να μην κροταλίζει, είναι η στεγανοποίηση, η ηχομόνωση, η διαχείριση της βροχής, η αίσθηση ποιότητας... τα πάντα". Το αποτέλεσμα είναι είναι υπέροχο: τακτοποιημένοι μεντεσέδες, ηλεκτρικό μάνταλο και απελευθέρωση, καθαρός ήχος όταν κλείνει. Τα συρόμενα παράθυρα θα προστεθούν αργότερα.

Είναι ένα πράγμα που μοιάζει παράξενο. Οι αναλογίες είναι περίεργα λοξές, η επίπεδη, σχισμένη, διάτρητη μύτη δίνει τη θέση της σε ένα πιο βολβοειδές, κλειστό, σαν ρόπαλο πίσω μέρος. Όμορφο δεν είναι, επιθετικό είναι σίγουρα, ένα αυτοκίνητο που μοιάζει με απειλή.

Πόσο μεγάλο είναι;

Στα 1.354 χιλιοστά είναι πάνω από 200 χιλιοστά ψηλότερο από, ας πούμε, μια Lotus Evija, γεγονός που - παραπλανητικά - το κάνει να φαίνεται στενό. Είναι μια ογκώδης κατασκευή με το πρόσωπο ενός μετασχηματιστή, πτερύγια αλά batcar, γραφικά Top Gun και αίσθηση Bane (ο κακός στο κλείσιμο της τριλογίας του κατά Nolan Batman). Σίγουρα το Hollywood θα χτυπήσει την πόρτα της Ariel (το Fast and Furious ας πούμε;). Όλα αυτά τα πτερύγια εξυπηρετούν ένα σκοπό, τα πίσω για σταθερότητα, τα μπροστινά για να διασπάσουν τη ροή του αέρα ώστε να περνάει πιο εύκολα πάνω από τους καθρέφτες, μειώνοντας την αντίσταση.

Η εισαγωγή στην οροφή είναι για την τουρμπίνα (η οποίο δυστυχώς δεν λειτουργούσε την μέρα που το οδηγήσαμε), τα ανοίγματα παντού είναι για την ψύξη. Το Hipercar χρειάζεται πολύ ψύξη, σε βαθμό κατάψυξης - υπάρχουν οκτώ ξεχωριστά συστήματα ψύξης. 

Και πώς είναι να το οδηγείς πραγματικά;

Η οδήγηση σε φέρνει σε δύσκολη θέση... Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κυριολεκτικά καμία εργασία εξέλιξης στο σύστημα διεύθυνσης, την ανάρτηση ή τα φρένα. Όλη η προσοχή έχει επικεντρωθεί στους κινητήρες. Η Ariel ακόμα μια εταιρεία που έχει διαπιστώσει πόσο πολύπλοκα είναι τα ηλεκτρονικά συστήματα - αυτή τη στιγμή που η φόρτιση εξαντλείται, κάτι κάνει τους κινητήρες να "τραυλίζουν". 

Θα υπάρχουν τέσσερις λειτουργίες οδήγησης: Eco, Sport, Serious και Fun. Το Serious είναι για ρεκόρ γύρου στην πίστα, το Fun με μεγαλύτερη ισχύ πίσω για να γλιστράτε με χάρη. Δείχνει ιδιαίτερα στιβαρό το πλαίσιο για πρωτότυπο και φρενάρει ισορροπημένα -πειραματίζονται με την επαναφορά των φρένων αυτή τη στιγμή, αλλά το σχέδιο είναι να μπορούν να απενεργοποιήσουν την re-gen λειτουργία για χρήση στην πίστα, ώστε η αίσθηση του πεντάλ και η ισχύς να είναι σταθερές.

Το μόνο πράγμα που μπορώ να αισθανθώ είναι το σπρώξιμο στην ευθεία γραμμή. Το γκάζι έχει μεγάλη διαδρομή και προς το παρόν δεν υπάρχει launch control ενώ ο έλεγχος πρόσφυσης είναι απότομος. Αλλά μπορείτε να το απενεργοποιήσετε, οπότε...

Το αυτοκίνητο που μας θυμίζει περισσότερο είναι το ηλεκτρικό ID.R της VW, το αυτοκίνητο που εξακολουθεί να κατέχει το ρεκόρ όλων των συμμετεχόντων στο Pikes Peak και έκανε το γύρο του Νurburgring σε 6 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα. Έχει αντίστοιχα βίαιη επιτάχυνση αν και αυτή τη στιγμή το Hipercar δείχνει κάπως πιο ήπιο. Το πλήρες χτύπημα συμβαίνει από τα 60 km/h και μετά, μόλις σταματήσουν να σπινάρουν οι τροχοί.

Η τιμή είναι εξίσου σοκαριστική. Διαθέσιμο είτε ως 2WD είτε ως 4WD, με ή χωρίς την τουρμπίνα, οι εκδόσεις είναι πιθανό να χτυπήσουν την πόρτα του επταψήφιου αριθμού. Αυτή είναι μια πλήρης αλλαγή για την Ariel, για ένα αυτοκίνητο χωρίς την κλασική κομψότητα του hypercar. Αλλά αυτό είναι νέα τεχνολογία, νέα εποχή, νέα πελατειακή βάση. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι άγριο και εξωφρενικό, η ουσία της Ariel σε ηλεκτρική μορφή.

Προδιαγραφές
Σύστημα κίνησης: 4 ηλεκτροκινητήρες, μπαταρία 56 kWh
Ισχύς: 1180 ίπποι
Επιδόσεις: στόχος 0-100 km/h σε 1,99 δευτερόλεπτα, 0-160 km/h κάτω από 4 δευτερόλεπτα
Αυτονομία: 240 χιλόμετρα (χωρίς επέκταση εμβέλειας)
Βάρος: 1.759 kg (τρέχον βάρος, στόχος 1.499 kg)