Ο Nuccio Bertone οδήγησε το περίεργο αυτοκίνητό του, στα κεντρικά της Lancia τον Φεβρουάριο του 1971 για να το παρουσιάσει στους ιθύνοντες και να κερδίσει ένα συμβόλαιο με την εταιρεία. Οι φύλακες δεν του επέτρεψαν να περάσει, καθώς δεν τον περίμενε κανείς στην εταιρεία εκείνο το πρωί, αλλά εκείνος οδήγησε την Stratos Zero κάτω από την μπάρα ασφαλείας της πύλης.
Πιθανώς, είναι ένας αστικός μύθος που έχει διογκωθεί με το πέρασμα των ετών, γιατί τίποτα λιγότερο από μια τέτοια ιστορία δε θα μπορούσε να συνοδεύει μια δημιουργία όπως η Stratos Zero. Όμως, μιλάμε για την Ιταλία του ’70 και τίποτα δεν είναι απίθανο, οπότε, ας μην είμαστε και τόσο σίγουροι ότι δε συνέβη.
Μερικούς μήνες νωρίτερα το εξωτικό αυτοκίνητο είχε παρουσιαστεί στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τορίνο και οι άνθρωποι της Lancia δεν είχαν καν επισκεφθεί το περίπτερο του Bertone.
Διαβάστε Επίσης
Η σχέση της εταιρείας με σχεδιαστές όπως ο Pininfarina και ο Zagato ήταν πολύ στενή και ο Nuccio προσπαθούσε ήδη από το 1969 –διακαώς– να συνεργαστεί με τη Lancia, που ήταν η πιο μοντέρνα έκφραση της μαζικής ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας εκείνη την εποχή.
Ένα (ακόμη) αριστούργημα του Gandini
Η συνέχεια της ιστορίας μάς έχει χαρίσει τη γνωστή Stratos με τις ακόμα πιο γνωστές επιτυχίες της. Όμως, όλα ξεκίνησαν από αυτό το σφηνοειδές εξωπραγματικό όχημα, που το ύψος του δεν ξεπερνά τα 84 εκ. και ο λόγος γι’ αυτό δεν ήταν για να περάσει κάτω από την μπάρα της Lancia, αλλά για να εξερευνήσει ο Marcello Gandini πόσο χαμηλό θα μπορούσε να είναι ένα αυτοκίνητο.
Διαβάστε Επίσης
Ναι, αυτός ο μεγαλοφυής σχεδιαστής ήταν ο εμπνευστής του ασύλληπτου βέλους με τροχούς που χαζεύουμε ακόμη και σήμερα και δεν μπορούμε να το διανοηθούμε. Τη θυμηθήκαμε πριν από μερικούς μήνες, όταν κέρδισε το βραβείο του καλύτερου αυτοκινήτου στο ICE, το Concours d’Elegance του Σεντ Μόριτζ.
Έχει ανακατασκευαστεί από την Classic Motor Cars στην Αγγλία και ανήκει στον Phillip Sarofim, του οποίου δεν είναι καν το πρώτο ούτε και το διασημότερο μοναδικό αυτοκίνητο. Ο Sarofim διαθέτει, επίσης, τη μοναδική Aston Martin Bulldog που υπάρχει.
Η Lancia Stratos Zero όμως, εκτός από μοναδική, είναι και ξεχωριστή, γιατί στην πραγματικότητα ήταν ό,τι πιο extreme είχε γνωρίσει ο κόσμος του αυτοκινήτου εκείνη την εποχή. Έχει όλα όσα έχει ένα κανονικό αυτοκίνητο και προσφέρει, επίσης, όλα όσα προσφέρει ένα τέτοιο. O Gandini είχε βρει χώρο ακόμα και για τη ρεζέρβα, η οποία είναι τοποθετημένη πίσω και κάτω από τις δύο θέσεις.
Λίγο πιο πίσω υπήρχε ο V4 κινητήρας των 1.584 κ. εκ. που είχε πάρει ο Bertone από μια τρακαρισμένη Fulvia Coupe HF. Την είχε αγοράσει από έναν γνωστό του ακριβώς για να δώσει "ζωή" στο σχέδιο του Gandini με τους 132 ίππους του κινητήρα της.
Τίποτα όμως δεν ήταν κανονικό στη Zero. Η είσοδος γινόταν με το άνοιγμα της μεγάλης γυάλινης επιφάνειας και χρειαζόταν να ανασηκωθεί το τιμόνι για να καθίσει ο οδηγός και να το φέρει στη συνέχεια ανάμεσα στα πόδια του.
Η λεπτή φωτιζόμενη γραμμή μπροστά ήταν πολλές μικρές λάμπες και το κενό που άφηναν τα φτερά που κάλυπταν τους μπροστινούς τροχούς γέμιζαν οι πλευρικοί καθρέφτες, στους οποίους τα μάτια των επιβατών είχαν πρόσβαση μέσα από αυτά τα περίεργα παράθυρα.
Αν δεν υπήρχε ήδη η Lamborghini Miura, το δίδυμο των Bertone-Gandini θα έμενε στην ιστορία για τη Lancia Stratos Zero. Αλλά, για να πούμε την αλήθεια, ο Michael Jackson δεν επέλεξε τη Miura για το Moonwalker, τη Zero επέλεξε.
