Ασπάζεται την ηλεκτρική εποχή της αυτοκίνησης, αλλά ο ίδιος δηλώνει οπαδός της "παλιάς" σχολής, εκείνης όπου ο ήχος ενός κινητήρα προκαλούσε έκκριση αδρεναλίνης. Αλήθεια τώρα, πόσοι επικεφαλής εισαγωγικών εταιρειών στην Ελλάδα μπορούν να ισχυριστούν πως έχουν "πειράξει" ό,τι αυτοκίνητο έχει περάσει από τα χέρια τους; Και, προφανώς, όταν έχεις απέναντί σου μια τόσο σπάνια περίπτωση, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχει νόημα να συζητήσεις για την αγορά, αλλά για το αυτοκίνητο.
TG: Σε προσωπικό επίπεδο, αν σας ρωτούσε κάποιος από το περιβάλλον σας "να αγοράσω σήμερα ηλεκτρικό αυτοκίνητο ή να περιμένω;", τι θα του λέγατε;
Τ.Θ.: Αν πρόκειται για δεύτερο ή τρίτο αυτοκίνητο, να αγοράσει ένα ηλεκτρικό. Το Leaf που έχω για καθημερινό αυτοκίνητο μέσα στην πόλη είναι ασύλληπτα εύκολο στη χρήση του. Η ησυχία, το e-pedal που δε χρειάζεται να φρενάρεις, η ροπή από χαμηλά το κάνουν ιδανικό αυτοκίνητο για χρήση εντός πόλης.
TG: Απλά θεωρείτε ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τη λογική του μοναδικού αυτοκινήτου ενός νοικοκυριού.
Τ.Θ.: Αυτή τη στιγμή, ναι, και επιπλέον θα πρέπει αυτός που θα το αγοράσει να έχει εξασφαλίσει ότι έχει λύσει το θέμα της φόρτισης, είτε στο γραφείο είτε στο σπίτι. Είμαστε από τις τελευταίες χώρες σε αναλογία φορτιστών ανά χιλιόμετρα δικτύου, με 0,2 φορτιστές ανά 100 χλμ. δικτύου, όταν, για παράδειγμα, η Γερμανία έχει 26. Για εμένα το κλειδί της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα είναι περισσότερο οι υποδομές παρά τα κίνητρα. Και θα επιμείνω στο θέμα των αντικινήτρων, γιατί, όταν δεν υπάρχουν αντικίνητρα για την κυκλοφορία παλιών αυτοκινήτων στο κέντρο, κανείς δεν έχει λόγο να πάρει αυτή τη στιγμή ηλεκτρικό, το οποίο, καλώς ή κακώς, είναι ακριβότερο. Γι’ αυτό λέω ότι τις νέες τεχνολογίες τελικά θα τις πληρώσει ο καταναλωτής.
TG: Στον πλήρη εξηλεκτρισμό της αγοράς θα υπάρχει η δυνατότητα για κάποιον να έχει αυτοκίνητο με συμβατικό κινητήρα, εφόσον το επιθυμεί;
Τ.Θ.: Κατ’ αρχάς, η αγορά θα επιβληθεί στα καινούρια αυτοκίνητα. Στα παλιά αυτοκίνητα το αν θα επιβληθούν απαγορεύσεις στην κυκλοφορία είναι θέμα της κάθε χώρας. Δεν υπάρχει κοινοτική οδηγία ότι θα πρέπει να απαγορευτούν τα αυτοκίνητα στις πόλεις ή τουλάχιστον δεν υπάρχει ακόμα.
TG: Σε επίπεδο συντήρησης, όμως, οι εταιρείες θα υποστηρίζουν τα αυτοκίνητα παλιάς τεχνολογίας;
Τ.Θ.: Οι εταιρείες φυσικά και θα παρέχουν στήριξη σε επίπεδο συντήρησης. Η Ελλάδα έχει 5,2 εκατομμύρια στόλο αυτοκινήτων. Πόσα ηλεκτρικά να έρθουν για να "καθαρίσει" αυτός ο στόλος; Αν δε δοθούν κίνητρα να φύγουν τα παλιά αυτοκίνητα, δε γίνεται κάτι. Η Αττική έχει 2,8 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Το να προσθέσεις σε αυτά 2, 3, 5.000 ηλεκτρικά λύνει το πρόβλημα; Προφανώς όχι. Όμως το θέμα δεν είναι τι αυτοκίνητο θα θέλεις, είναι τι θα υπάρχει. Και το αυξημένο κόστος της νέας περιβαλλοντικής πολιτικής θα το πληρώσει ο καταναλωτής, καθώς το ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα επιβληθεί από την αγορά.
TG: Δεν είναι νωρίς για να υπάρξουν αντικίνητρα;
Τ.Θ.: Αντίθετα, είναι ήδη πολύ αργά. Θα έπρεπε ήδη κάποια αυτοκίνητα πολύ παλιάς τεχνολογίας να έχουν φύγει από το κέντρο.
TG: Ακόμα και αν με κάποιον μαγικό τρόπο αύριο επέλεγαν πολλοί Έλληνες να αγοράσουν ηλεκτρικό αυτοκίνητο, υπάρχουν οι υποδομές για να στηριχτεί κάτι τέτοιο;
Τ.Θ.: Εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι μπορεί να αγοράζει ο κόσμος μόνο ηλεκτρικά, αλλά οι νέες τεχνολογίες που είναι συμβατές με τα πρότυπα Euro6, ή το Euro7 που έρχεται, μαζί με τα υβριδικά/ηλεκτρικά είναι πολύ πιο καθαρές επιλογές από τα παλιά αυτοκίνητα. Υπάρχουν όμως πολιτικοί λόγοι που δε θέλουν να επιβαρύνουν τον καταναλωτή που έχει αυτοκίνητο 30 χρόνων. Εγώ δε λέω να γίνει σε όλη την Ελλάδα, αλλά, για παράδειγμα, τα Εuro1 κ.λπ. θα πρέπει σιγά σιγά να φύγουν από το κέντρο και να πάνε στην επαρχία, όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες.
TG: Σε επίπεδο τύπων αμαξωμάτων οδεύουμε προς μια καθολική επικράτηση των SUV;
Τ.Θ.: Είναι γεγονός πως υπάρχει μια μεγάλη στροφή προς τα SUV, στην Ελλάδα ήδη ξεπέρασε το 50% η αγορά των SUV, ανεξαρτήτως διαστάσεων. Αυτή η τάση υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, αν και στην Αμερική βλέπουμε μια επιστροφή δειλά δειλά στα sedan. Εδώ πάντως το segment D έχει πεθάνει, το segment C εκφυλίζεται προς τα C-SUV και η μεγάλη στροφή τελευταία είναι προς τα B-SUV.
TG: Κάτι που μέχρι σήμερα δε γνώριζα είναι ότι έχετε αποχωριστεί το προσωπικό σας GT-R.
Τ.Θ.: Ναι, είχα πάρει ένα, το έδωσα, πήρα δεύτερο, το έδωσα κι αυτό. Είναι ένα αυτοκίνητο που πάντα υπεραγαπούσα, αλλά νομίζω ότι οι σημερινές συνθήκες και της αγοράς και της οικονομικής κατάστασης επιβάλλουν να μην κυκλοφορώ με τέτοια αυτοκίνητα. Πρέπει να δίνω και ένα παράδειγμα γύρω μου.
TG: Το επόμενο GT-R θα είναι κατά πάσα πιθανότητα ηλεκτρικό. Μια πρώτη σκέψη αν τελικά ισχύσει κάτι τέτοιο;
Τ.Θ.: Δεν είναι γνωστό ακόμη. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το τι θα είναι το επόμενο GT-R, αλλά τίποτε δεν είναι ακόμη τελικό. Εγώ είμαι οπαδός της "παλιάς" σχολής, της αδρεναλίνης, του ήχου που βγάζει ένας κινητήρας, αλλά, γενικά, θα πρέπει σιγά σιγά να μάθουμε να ζούμε με τη νέα τεχνολογία. Αυτή τη στιγμή περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία το καινούριο Ariya.
TG: Αλήθεια, πότε έρχεται το Ariya στην ελληνική αγορά; Μετά τον Σεπτέμβριο;
Τ.Θ.: (γέλια) Εμένα μου έχουν υποσχεθεί ένα μέσα στο καλοκαίρι, οπότε θα το πάρω πρώτος. Για την Ελλάδα έχουμε ζητήσει τις εκδόσεις με τη μεγάλη μπαταρία, καθώς, λόγω της υστέρησης στις υποδομές, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη αυτονομία. Επίσης, έχουμε ζητήσει τα μοντέλα με τον inverter 22 kW (υπάρχει αυτή τη στιγμή 7 kW και 22 kW). Αυτά θα αργήσουν κάπως, τα περιμένουμε προς το τέλος της χρονιάς.
TG: Νοσταλγείτε κάποιο αυτοκίνητο;
Τ.Θ.: Το Datsun 240 GT. Ήταν δύο 240 GT, είχε ένα ο πατέρας μου κι ένα ο θείος μου. Τα δώσαμε στην απόσυρση το 1991. Τότε δεν ήμασταν τόσο παλιά εταιρεία, ήταν και η μεγάλη κρίση στην αγορά, στο χρηματιστήριο... Αυτό είναι, λοιπόν, ένα αυτοκίνητο που νοσταλγώ, μαζί με το Α10 Coupe.
TG: Θυμάστε τα αυτοκίνητα που έχουν περάσει από τα χέρια σας;
Τ.Θ.: Το πρώτο μου αυτοκίνητο ήταν ένα μεταχειρισμένο Bluebird 510, όπως αυτά που έχουμε στο μουσείο. Το πρώτο μου καινούριο αυτοκίνητο ήταν το 120Υ το 1976-’77. Και μετά, το 1979, πήρα το Violet A10. Το είχα περίπου 10 χρόνια και είχα κάνει πάρα πολλά χιλιόμετρα. Είναι από τα αυτοκίνητα που νοσταλγώ. Το είχα δώσει τότε και σήμερα δεν μπορώ να το ξαναβρώ. Μετά αγάπησα πολύ το Sunny GTi, το δίλιτρο, το οποίο είχα "πειράξει". Δεν είχα αφήσει άφτιαχτο αυτοκίνητο εγώ ποτέ. Ακόμα κι ένα 300ΖΧ μαύρο που έχουμε στο μουσείο. Το είχα πάρει το 1994-’95, νομίζω, και το είχα φτιάξει με σκάστρες, εξατμίσεις, το είχα πάει στους 400 ίππους, που τότε 400 ίπποι ήταν πολλοί σε σχέση με τους 280 που είχε από το εργοστάσιο. Πριν είχα ένα Silvia 1.800 turbo που έβγαζε 138 ίππους, ήταν θηρίο. Οδηγικά, είχα αγαπήσει πιο πολύ το Sunny GTI. Ήταν καλό αυτοκίνητο και είχε τρομερό κινητήρα. Βέβαια, όταν λέμε Sunny και φανταζόμαστε segment C, είχε μεταξόνιο 2,32 m, που τώρα είναι μικρότερο από μοντέλο του segment B. Στην έκθεση έχουμε κι ένα Sunny GTI R που είχαμε φέρει όμως από τη Γερμανία το 1999, το οποίο επίσης είχα "πειράξει". Ήταν ένα αυτοκίνητο με 230 ίππους, τετρακίνητο, που με τις μετατροπές έφτανε και 320 ίππους, αλλά ήταν κάπως ντελικάτο για να το κυκλοφορείς κάθε μέρα.
TG: Οπότε, τι οδηγείτε σήμερα;
Τ.Θ.: Βασικά περιμένω να έρθει το Ariya. Μέχρι τότε οδηγώ ένα παλιό Infiniti, το οποίο θα δώσω όταν έρθει το Ariya.
TG: Άρα, σε συνδυασμό με το Leaf, περνάτε σε αμιγώς ηλεκτρικά μοντέλα.
Τ.Θ.: Αφού οι μετακινήσεις μου είναι μέσα στην πόλη, δε χρειάζομαι κάτι άλλο. Αν χρειαστεί να βγω εκτός πόλης, έχω προγραμματίσει το X-Trail e-power, που είναι κι αυτό μια εξαιρετική λύση για μακρινές μετακινήσεις.
TG: Νομίζω πως θα ήθελα να κλείσουμε την κουβέντα μας με το αν απολαμβάνετε την οδήγηση στην Ελλάδα. Ποια είναι η αγαπημένη σας διαδρομή;
Τ.Θ.: Μου αρέσει πάρα πολύ να οδηγώ, οδηγούσα από μικρή ηλικία, μου αρέσει να κάνω διαδρομές. Έχω ζήσει και δύο χρόνια στον Βόλο, όπου ανεβοκατέβαινα κάθε Σαββατοκύριακο Αθήνα-Βόλο με το Violet Α10 που είχα τότε. Δεν μπορώ να πω, όμως, ότι έχω αγαπημένη διαδρομή. Όταν είχα πάρει το GT-R, είχα πάει να το στρώσω στη Θήβα, από Μάνδρα ανέβηκα από τον παλιό τον δρόμο και βγήκα στην Εθνική, μετά πέρασα απέναντι, Χαλκίδα-Ριτσώνα. Αυτό για να στρώσω ένα αυτοκίνητο που αγαπάω. Μου αρέσει πάρα πολύ να οδηγώ στη Μάνη και προτιμώ να οδηγώ μόνος μου, ακόμα και στις καθημερινές μου μετακινήσεις δεν έχω οδηγό. Η οδήγηση είναι κομμάτι της ζωής μου.
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του Top Gear Magazine που κυκλοφορεί στα περίπτερα
