Είναι δύσκολο να χαλιναγωγήσεις τον ενθουσιασμό όταν κυκλοφορεί ένας νέος, πλήρης τίτλος της σειράς Gran Turismo. Για τους λάτρεις του κινηματογράφου, αντιστοιχεί στην κυκλοφορία μιας ακόμη συνέχειας του Star Wars, ακόμη και μετά τις πρόσφατες προσθήκες στη σειρά, η ποιότητα των οποίων κυμαίνεται. Χωρίς λοιπόν κανένα διαθέσιμο παράδειγμα για να δώσουμε την αναλογία, θα αρκεστούμε να πούμε πως αυτά είναι τα μεγάλα νέα της χρονιάς στο οδηγικό gaming.
Είναι όμως το Gran Turismo 7, που κυκλοφόρησε πριν από μερικές ημέρες για τα PlayStation 4 και PlayStation 5, αυτό που θα ικανοποιήσει τις υψηλές προσδοκίες; Εμ και ναι και όχι. Οι φανατικοί μπορούν να είναι ήσυχοι οτι η γνήσια ποιότητα του Gran Turismo παραμένει αναλλοίωτη και κορυφαίου επιπέδου. Είναι και σε αυτήν την περίπτωση διαθέσιμα τα πιο ακριβή απεικονισμένα αυτοκίνητα, αυτά με την καλύτερη υφή και αναμφίβολα τα πιο λαμπερά που έχει οδηγήσει κανείς σε οποιοδήποτε video game.
Ο χειρισμός είναι επίσης μαεστρικά ρεαλιστικός, ιδίως για εκείνους που θα ζήσουν την εμπειρία με το χειριστήριο DualSense του PS5, το οποίο μεταφέρει εντυπωσιακά πολλές πληροφορίες ανάμεσα στα δάχτυλά σου. Γενικώς ο οδηγός απολαμβάνει τα πάντα, είτε μιλάμε για ένα μπλοκάρισμα στα φρένα, είτε για μια αριστοτεχνική αλλαγή ταχυτήτων, όπως αυτή που θα έκανε σε ένα πανάκριβο sim rig.
Το πιο αναμενόμενο στοιχείο όμως, τουλάχιστον από τους παραδοσιακούς φαν του Gran Turismo είναι η επιστροφή του GT Mode, της καμπάνιας που σε βάζει σε έναν ελκυστικό και ιντριγκαδόρικο κόσμο αυτοκινήτων τα οποία ξεκινούν από μεταχειρισμένα, έρχονται στην κατοχή σου και καταλήγουν να πρωταγωνιστούν στους πιο φημισμένους αγώνες αυτοκινήτου, στον κόσμο. Η επιλογή επιστρέφει με τη μορφή του GT7 World Map, του Παγκόσμιου Χάρτη δηλαδή ο οποίος όμως έχει και μια δομική αλλαγή που είναι αρκετή να εκνευρίσει αυτούς τους ίδιους ανθρώπους, τους μακροχρόνιους δηλαδή θαυμαστές του Gran Turismo.
Η πρόοδος στο παιχνίδι είναι κάπως πιο προδιαγεγραμμένη σε σχέση με το τι είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν. Ακόμη και αν οι επιλογές αυτοκινήτων και αγώνων μοιάζουν μοναδικές και απολύτως εξατομικευμένες στην πορεία του παιχνιδιού, το Gran Turismo 7 σου αρπάζει το χέρι σαν τον πεινασμένο που του τσιμπάς μια μπουκιά από το φαγητό του. Πιθανώς αυτό είναι λιγότερο τρομακτικό για τους νέους χρήστες, παραμένει όμως αρκετά περιοριστικό για τους παλιότερους, που έχουν ζήσει τις εποχές του GT Mode. Έτσι πλέον η αγορά και η συλλογή αυτοκινήτων μετατρέπεται σε μια λίστα super market που πρέπει να σβήνεις, ό,τι επιτυγχάνεις, παρά ένα βαθιά προσωπικό και συναισθηματικά "χτισμένο” γκαράζ.
Αυτά σε συνδυασμό με τις φειδωλές αποζημιώσεις στα βραβεία και τα spin στη ρουλέτα που δεν αποδίδουν παρά ορισμένα ψιλά ή στην καλύτερη περίπτωση έναν εκκεντροφόρο για κάποιο φτηνό Mazda, σε κάνουν να αισθάνεσαι χωρίς περιστροφές οτι το ίδιο το παιχνίδι σε ωθεί να χρησιμοποιήσεις αληθινά λεφτά για να φτιάξεις το αυτοκίνητο των ονείρων σου.
Αυτό είναι μακράν το μεγαλύτερο αρνητικό του Gran Turismo, αλλά είναι πιθανότατα το μοναδικό. Η εμπειρία οδήγησης στην πίστα αποδίδεται αριστοτεχνικά, οι επιλογές στις ρυθμίσεις των αυτοκινήτων είναι περισσότερες από ποτέ και πρέπει να είσαι τελείως αδιάφορος για να μην εντυπωσιαστείς από τις δυναμικές διαφορές μεταξύ φωτός ημέρας και νυχτερινών συνθηκών, καθώς επίσης και από τις καιρικές εναλλαγές και μάλιστα με απόλυτο σεβασμό στον τοπικό χαρακτήρα κάθε πίστας.
Αυτά τα δύο στοιχεία λειτουργούν σαν μπαλαντέρ και συνδυάζονται προκειμένου να δώσουν ποικιλία και υφή στους αγώνες. Έτσι το γεγονός πως έχετε "λιώσει” σε μια πίστα, δεν σημαίνει ακριβώς οτι την επόμενη φορά που θα οδηγήσετε εκεί θα μπείτε μέσα όπως μπαίνει ο Lewis Hamilton στο Silverstone. Θα έχει αλλάξει ο καιρός ή ο φωτισμός και οι συνθήκες θα είναι διαφορετικές. Και αυτό ήταν σχεδόν μονόδρομος για τους developers του Gran Turismo 7 καθώς υπάρχουν πολλές (αναπόφευκτες) αντιγραφές από το Gran Turismo Sport. Εξάλλου το 3D modelling των αυτοκινήτων του Gran Turismo γενικώς σε λεπτομέρεια και επιμέλεια δημιουργίας βρίσκει αντιστοιχίες στην… Καπέλα Σιστίνα, οπότε ας μην τους κακολογήσουμε κιόλας που δεν ανανεώνουν τα αυτοκίνητα του παιχνιδιού σε κάθε νέα έκδοση.
Ξεχωριστή αναφορά οφείλουμε και στην περίεργη λειτουργία Music Rally, η οποία είναι μια νότα διαφορετικότητας, αλλά για κάποιον επίσης περίεργο λόγο, έχει βρει θέση στο κεντρικό μενού του Gran Turismo 7. Είναι σχεδιασμένη να χαρίζει μια πιο ανάλαφρη οδηγική εμπειρία με έμφαση στα μουσικά κομμάτια που εναλλάσσονται και όχι στα ελαστικά που στριγγλίζουν και τα μοτέρ που μουγκρίζουν. Αν και δεν είμαστε τίποτα τυχαίοι gamers, μια αλλαγή την χάσαμε πάνω στον παροξυσμό που δημιουργούσε ένα Ουγγρικό φολκ τραγούδι που έπαιζε δυνατά στα ακουστικά μας.
Το κυριότερο όλων πάντως είναι πως το Gran Turismo 7 παραμένει ένα συναρπαστικό οδηγικό παιχνίδι που μετατρέπει πολύ εύκολα τις ώρες που θα έπρεπε να κάνεις τηλεργασία, σε ώρες ατελείωτου racing gaming. Είναι αφοπλιστικά όμορφο και ρεαλιστικό στο PlayStation 5 και ακριβώς για αυτό σε κάνει να θέλεις όταν τελειώσεις τον αγώνα σου, να απολαύσεις ξανα το replay καθισμένος πίσω και υπερήφανος για το σημείο φρεναρίσματος σου ή το πως προσπέρασες αυτο το Skyline που σου "χώθηκε” και σου χάλασε την γραμμή για την Carousel του Nurburgring.
