Είναι κάτι που ξοδεύω πάρα πολύ χρόνο για να το σκεφτώ. Όταν τελικά διοριστώ ανώτατος άρχοντας του πλανήτη Γη με ιδιαίτερη ευθύνη για τις μεταφορές, ποια θα είναι η πρώτη νομοθεσία που θα περάσω; (Παραληρηματικός εγωπαθής; Εγώ;)
Άμεση εξορία για όποιον έχει αναμμένους τους προβολείς ομίχλης όταν έχει λιακάδα, προφανώς. Άμεση εξορία για όποιον αφήνει το αυτοκίνητό του παράλληλα παρκαρισμένο με τους μπροστινούς τροχούς εκτός ευθείας. Πρόσφατα, όμως, έβαλα έναν νέο νόμο στη λίστα μου, και είναι πολύ σημαντικός: όριο ιπποδύναμης για όλα τα αυτοκίνητα. Ένας αυστηρός περιορισμός, για όλα τα νέα αυτοκίνητα, παντού στον κόσμο. Υπεραυτοκίνητα, σπορ αυτοκίνητα, καμία εξαίρεση.
Το οποίο ξέρω ότι μπορεί να ακούγεται λίγο δρακόντειο και διασκεδαστικό, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν το αντίθετο. Ένα όριο ιπποδύναμης είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο κόσμος των γρήγορων αυτοκινήτων. Όχι για οικολογικούς λόγους, αλλά καθαρά για λόγους διασκέδασης στην οδήγηση. Όπως γνωρίζουμε, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη ιπποδύναμη που κυκλοφορεί αυτήν την στιγμή. Και η ιπποδύναμη είναι βαριά. Όχι μόνο οι κινητήρες που την παράγουν, αλλά και τα φρένα και οι αναρτήσεις που την περιορίζουν. Βάλτε ένα όριο ιπποδύναμης, και οι κατασκευαστές θα μπορούσαν να διοχετεύσουν όλα αυτά τα χρήματα και το μυαλό τους στο να κάνουν τα αυτοκίνητά τους ελαφρύτερα και πιο ενδιαφέροντα στην οδήγηση.
Το ερώτημα είναι, ποιο ακριβώς πρέπει να είναι αυτό το όριο ιπποδύναμης; Και πάλι, δεδομένου ότι ο διορισμός μου ως Ανώτατος Διοικητής φαίνεται λιγότερο από εγγυημένος προς το παρόν, πέρασα πάρα πολύ χρόνο αγωνιζόμενος για τον ακριβή αριθμό. Και τότε θυμήθηκα: υπάρχει ιστορικό προηγούμενο εδώ! Διότι, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, οι Ιάπωνες κατασκευαστές είχαν τη λεγόμενη "συμφωνία κυρίων" να μην πωλούν αυτοκίνητα -στην εγχώρια αγορά τους τουλάχιστον- που έβγαζαν πάνω από 276 ίππους.
Η συμφωνία αυτή δεν είχε, τουλάχιστον επίσημα, καμία σχέση με την προώθηση της καινοτομίας, αλλά είχε να κάνει με την επίδειξη του μεγάλου ενδιαφέροντος των αυτοκινητοβιομηχανιών για την οδική ασφάλεια. Δεν είναι σαφές πώς κατέληξαν ακριβώς στους 276 ίππους ως το χρυσό νούμερο, δεδομένου ότι τα ιαπωνικά αυτοκίνητα των 275 ίππων εξακολουθούν να έχουν την ικανότητα να κάνουν μεγάλο ατύχημα ή δυστήχημα.
Αλλά εκτιμώ ότι οι 276 ίπποι μπορεί να είναι μια πολύ καλή τιμή. Και αν σκέφτεστε ότι αυτό δεν είναι αρκετό για γνήσιες επιδόσεις που θα εντυπωσιάζουν, θυμηθείτε: οι 276 ίπποι είναι σχεδόν η ακριβής ισχύς του αρχικού BAC Mono (κεντρική φωτό). Οδήγησα το αρχικό BAC Mono και μπορώ να αναφέρω ότι δεν ήταν αυτό που θα λέγατε "υπο-δύναμη". Και ναι, το Mono ήταν ένα μονοθέσιο αγωνιστικό αυτοκίνητο 560 κιλών για το δρόμο, αλλά πείτε μου ότι αν η Ferrari ή η McLaren έπαιρναν μόνο ένα μικρό μέρος από τα χρήματα που δίνουν για έρευνα και ανάπτυξη ώστε να αυξήσουν την ιπποδύναμη στους κινητήρες τους, δεν θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα διθέσιο supercar κάτω των 600 κιλών;
Ξεχάστε το αναπόφευκτο υπερ-υβριδικό 1.200 ίππων και 1.600 κιλών που θα ακολουθήσει την Ferrari SF90: πόσο θέλετε να δείτε πώς μοιάζει ένα υπεραυτοκίνητο μισού τόνου της Ferrari; Και πόσο θέλετε να το οδηγήσετε;
Του Sam Phillip / TopGear GB
