Το φάντασμα του Percy Lambert: μια τρομακτική ιστορία του motorsport

Η πιο spooky ιστορία του παγκοσμίου motorsport, η οποία είναι απολύτως ταιριαστή με το Halloween και το πνεύμα των ημερών όχι μόνο στην Αμερική, είναι η τραγική, κατα βάση, ιστορία του Percy Lambert. Δεν έχει σχέση με τον λαμπερό κόσμο της Formula 1 στην εποχή μας, είναι όμως ενδεικτική πως πάντα οι αγώνες αυτοκινήτου ήταν πολύ δημοφιλείς, αλλά ταυτόχρονα πολύ επικίνδυνοι. Εκείνη την εποχή δε, ήταν ασύγκριτα επικίνδυνοι σε σχέση με το σήμερα.

Agence Rol, Public domain, via Wikimedia Commons

Ο Percy Lambert ηταν οδηγός αγώνων στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Γεννήθηκε κάποια στιγμή το 1881 στην περιοχή του Westminster. Εκεί δηλαδή όπου μεγάλωσε και  πήγε σχολείο. Τα άλλα παιδιά εντυπωσιάζονταν από τα ολόλευκα δόντια του μικρού Lambert, καθώς η μαμά του προφανώς τον πίεζε να τα βουρτσίζει και να τα προσέχει, έτσι τον φώναζαν Pearly. Με αυτό το παρατσούκλι ο Percy Lambert έκανε καριέρα ως οδηγός αγώνων, όταν πια στις αρχές του 1900 ήταν ενήλικος και επαγγελματίας. 

Πάθος για το αυτοκίνητο 

Το αυτοκίνητο ήταν και το επαγγελματικό πεδίο του Lambert. Mαζί με τον αδερφό του, ήταν έμποροι της Singer και της Austin, ενώ στην πορεία έφτιαξαν και το δικό τους μικρό αυτοκίνητο. Ένα light car 10 ίππων, το οποίο πουλούσαν για 225 λίρες. Ο Lambert έχοντας ήδη αρχίσει να χτίζει τη φήμη ενός γρήγορου οδηγού, ήταν πολύ αγαπητός στο Westminster και ήταν ένα άνθρωπος που αναζητούσε την ένταση και την αδρεναλίνη που προκαλούσαν αυτά που αποκαλούμε σήμερα extreme sports. Εκτός των αγώνων με αυτοκίνητα που τότε ήταν μάλλον ό,τι πιο extreme μπορούσε να κάνει κανείς, εκείνος είχε ως χόμπι του την αναρρίχηση και άλλες αυτοσχέδιες δοκιμασίες σε βουνά, λίμνες και θάλασσες. 

Family Lambert

Και τότε ήρθε το Brooklands 

Το 1907 η Αγγλία απέκτησε την πρώτη πίστα αγώνων, το θρυλικό Brooklands. Ήταν η πρώτη πίστα στον κόσμο, στη μορφή που ξέρουμε τις πίστες σήμερα. Το Brooklands είναι ένα μνημείο του παγκοσμίου motorsport και ό,τι έχει απομείνει από αυτό σήμερα, είναι ένα σπουδαίο αυτοκινητικό τουριστικό αξιοθέατο, το οποίο καθιστά την περιοχή έναν αντίστοιχα κορυφαίο τουριστικό προορισμό αν ενδιαφέρεσαι ελάχιστα για το αυτοκίνητο. Εκτός αυτού η ατμόσφαιρα εκεί σήμερα, παραμένει αγωνιστική με γωνιές στις γειτονιές που αποτελούν πύλες μέσα στο χρόνο. 

Στο Brooklands τότε, όπως ήταν φυσικό, άρχισαν να γίνονται διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα, με κυριότερο τις προσπάθειες για ρεκόρ ταχύτητας. Πολλές αυτοκινητικές φίρμες προσπαθούσαν να επικυρώσουν τις επιδόσεις των αυτοκινήτων τους. Ανάμεσά τους η Vauxhall, η Talbot, η Austin και ο Lambert ως φημισμένος οδηγός ήταν πάντα ένας από τους οδηγούς που οι εταιρείες αναζητούσαν. 

Έτσι το Φεβρουάριο του 1913 ο Pearly οδήγησε ένα Talbot 4,5 λίτρων και έγινε ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που μέσα σε μια ώρα είχε καλύψει απόσταση 100 μιλίων. Για την ακρίβεια κάλυψε 103 μίλια και 1470 γιάρδες και αυτό σήμαινε πως είχε κινηθεί με μέση ωριαία ταχύτητα άνω των 165km/h. Για την Talbot το επίτευγμα ήταν σπουδαίο. Μέχρι τότε όλες οι αντίστοιχες προσπάθειες γίνονταν από πραγματικά θηρία με κυβισμούς 9.000 cc και  15.000cc και δεν ήταν αντίστοιχα επιτυχείς, ενώ το σασί της Talbot ήταν αυτό που πουλούσε εκείνη την εποχή σε όσους μπορούσαν να αγοράσουν αυτοκίνητο. 

Οι διαφωνίες της μνηστής

Το ρεκόρ όμως φαίνεται πως έφερε προβλήματα στα προσωπικά ζητήματα του Lambert.  Η αρραβωνιαστικιά του δεν αγαπούσε ιδιαίτερα την ριψοκίνδυνη ασχολία του μέλλοντος συζύγου της. Φοβόταν τόσο πολύ αλλά εκείνος συνέχιζε να ψάχνει το ταχύτερο αυτοκίνητο για να μπορέσει να εξασκήσει το πάθος του. Κάποια στιγμή όμως δεν πήγαινε άλλο. Δεν πήγαινε άλλο για εκείνη! Έτσι τον έβαλε να της υποσχεθεί πως θα σταματούσε αυτήν την τρέλα των αγώνων και θα παντρεύονταν. 

Η πρόκληση 

Ένα μήνα μετά το ρεκόρ του Pearly, όμως ήρθε η Peugeot με το θηρίο L76 να το καταρρίψει, σημειώνοντας ταχύτητα 177km/h με τον George Boillot στο τιμόνι του. Ο Boillot ήταν μια διαφορετική περίπτωση από τον Pearly γιατί είχε ξεκινήσει τους αγώνες μόλις το 1908 και η κύρια ασχολία του ήταν η μηχανολογία, όμως το Peugeot L76 ήταν ένα εκπληκτικό αγωνιστικό αυτοκίνητο τότε. Ήταν το πρώτο στην ιστορία με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και ο κινητήρας του είχε χωρητικότητα 7,5 λίτρα. 

Agence de presse Meurisse, Public domain, via Wikimedia Commons

Το ρεκόρ διαφημίστηκε στην Γαλλία, όσο και εκείνο της Talbot στην Αγγλία και έγινε στο Brooklands, οπότε η υπόσχεση του Percy Lambert για τον γάμο πήρε μια μικρή παράταση, καθώς ο Pearly ξεκίνησε αμέσως να αναζητά το επόμενο αυτοκίνητο για να καταρρίψει το ρεκόρ των Γάλλων.  

Μια τελευταία κούρσα 

Στις 31 Οκτωβρίου του 1913, ανήμερα του Halloween, o Pearly ξεκίνησε την τελευταία του επαφή με τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Δύο εβδομάδες αργότερα είχε προγραμματιστεί ο γάμος του και η υπόσχεση είχε τηρηθεί, με αυτή τη μικρή απόκλιση. Εκείνη την ημέρα οδηγούσε ένα Talbot, το οποίο ολόκληρο το προηγούμενο διάστημα συντηρούνταν και προετοιμαζόταν με ιδιαίτερη επιμέλεια. Όλοι στο Westminster ήταν σίγουροι πως ο Pearly μπορούσε να φέρει εκ νέου το ρεκόρ ταχύτητας στην Αγγλία. 

Agence Rol, Public domain, via Wikimedia Commons

Για τα πρώτα 50 μίλια ο Lambert χρειάστηκε 28 λεπτά. Κινούταν ήδη ταχύτατα και είχε συμπληρώσει 20 γύρους. Οι άνθρωποι που τον υποστήριζαν υπολόγιζαν σε εκείνο το σημείο πως του απέμεναν λιγότεροι για από 2 πλέον για να καταρρίψει το ρεκόρ. Στο 21ο γύρο όμως το κλατάρισμα στα ελαστικά του Talbot, έστειλε το αυτοκίνητο στον αέρα. Ο Lambert σε μια από τις τρεις περιστροφές στον αέρα εκτοξεύτηκε από το αυτοκίνητο και χτύπησε στον εξωτερικό τοίχο πριν καταλήξει αναίσθητος στο καλντερίμι του Brooklands. 

Edward Hands, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons

Κατέληξε στον δρόμο για το νοσοκομείο Waybridge. Η είδηση σκόρπισε θλίψη στο Westminster και οι τοπικοί παράγοντες σε αναγνώριση του ταλέντου του και της μεγάλης του αγάπης για τα αυτοκίνητα, αποφάσισαν να κατασκευαστεί ένα φέρετρο αεροδυναμικού σχεδιασμού ως τελευταία του κατοικία. Ο τάφος του Percy Lambert είναι τώρα ένα από τα αξιοθέατα του Brooklands. 

The wub, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons

Αυτό ήταν δηλαδή; 

Όχι βέβαια. Μερικά χρόνια αργότερα ένας φύλακας στις εγκαταστάσεις του Brooklands είδε μέσα στην καταχνιά που συνοδεύει το βρετανικό σούρουπο μια φιγούρα να περπατά μέσα στην πίστα. Φώναξε και κυνήγησε τον εισβολέα, αλλά έπειτα από μερικές γιάρδες τον είδε να εξαφανίζεται. Να εξατμίζεται όπως είπε αργότερα τρομαγμένος και συγχυσμένος. Ήταν μια περίεργη παρουσία καθώς φορούσε αγωνιστική κάσκα και γυαλιά προστασίας, όπως αυτά που φορούσαν στους αγώνες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Ανήμπορος να εντοπίσει οποιαδήποτε ένδειξη ανθρώπινης παρουσίας ήταν πλέον βέβαιος πως ήταν το φάντασμα του Percy Lambert το οποίο από εκείνο το βράδυ στοίχειωνε το Brooklands. Αργότερα εμφανίστηκαν και άλλοι "τρομαγμένοι" που είχαν δει τον οδηγό να κάνει περάσματα στην πίστα, όχι μόνο περπατώντας αλλά και με το αγωνιστικό του. Μια περίεργη ενέργεια που εμφανιζόταν και εξαφανιζόταν ανάμεσα στα νέφη ομίχλης και  συχνά συνοδευόταν και από έναν υπόκωφο ήχο που έμοιαζε με τη βοή ενός αυτοκινήτου που κινούταν με ταχύτητα. 

Σταδιακά το Brooklands έγινε ένας τόπος για κυνηγούς φαντασμάτων. Ομάδες διοργάνωναν περιοδείες στενής επαφής με τα πνεύματα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στην πίστα. Και αυτοί δεν ήταν λίγοι. Σε λιγότερα από 40 χρόνια που το Brooklands έμεινε σε λειτουργία, 17 οδηγοί, συνοδηγοί ακόμη και θεατές γέμισαν τον κατάλογο νεκρών σε αυτά τα πρώτα χρόνια του motorsport, όπως το ξέρουμε σήμερα. 

Agence Rol, Public domain, via Wikimedia Commons

Ωστόσο ο Percy Lambert παραμένει η πιο εξέχουσα αιθέρινη παρουσία της πίστας και είναι το πλήθος εκείνων που παραπέμπουν στο πνεύμα του, που κάνει το φάντασμα του Pearly τόσο δημοφιλές. Κάτοικοι του σύγχρονου Brooklands αναφέρουν περίεργους ήχους στα σπίτια τους, τα οποία είναι χτισμένα πάνω στα χαλάσματα της πίστας ή επισκέπτες μιλούν για φιγούρες που σχηματίζονται σε ό,τι έχει μείνει από τον "τοίχο του θανάτου", τον περιφερειακό τοίχο της παλιάς πίστας. 

Ακόμη και μυρωδιά από πούρα έχουν αναφέρει οι πιο "μερακλήδες", επηρεασμένοι προφανώς από τις εικόνες που υπάρχουν στο μουσείο της πόλης, με οδηγούς από τους αγώνες του 1910 να πανηγυρίζουν κρατόντας ανάμεσα στα δόντια τους τα πούρα της νίκης. 

Ο Percy Lambert μάλιστα ενέπνευσε και τον Mark Richardson να γράψει ένα μυθιστόρημα με τίτλο "The Ghost at Brooklands Museum". Ένα μυθιστόρημα που μιλάει για ένα ζευγάρι που φτάνει στο Brooklands για να περάσει μερικές ξένοιαστες ημέρες διακοπών, οι οποίες όμως καταλήγουν να μην είναι τόσο ξένοιαστες, καθώς μια αδιόρατη παρουσία τους ακολουθεί παντού.