Dacia Duster 1.5 dCi 4WD: Κίνητρο
Πόσες φορές αναρωτήθηκες που οδηγεί αυτός ο χωματόδρομος; Πόσες άλλες ήθελες να χωθείς στα βαθιά, αλλά δεν είχες κίνητρο; Dacia Duster είπατε;
Πόσες φορές αναρωτήθηκες που οδηγεί αυτός ο χωματόδρομος; Πόσες άλλες ήθελες να χωθείς στα βαθιά, αλλά δεν είχες κίνητρο; Dacia Duster είπατε;
Γιατί ο χάρτης της Ελλάδας όσο ανάγλυφος και αν είναι, τόσο το ιντριγκάρει να αφήσει το αποτύπωμά του. Παντού!
Γιατί είσαι τύπος βουτυράτος και αναζητάς ως προτεραιότητα κάτι πιο premium - ενδεχομένως και λιγότερο αποτελεσματικό, αλλά ποιός νοιάζεται;
Ακριβώς! Τετρακίνητο, turbodiesel και με προσθήκη Yokohama Geolandar A/T φορεμένα σε ατσάλινες ζάντες, ψάχνεις λόγο που πρέπει να μείνεις καθισμένος στα αυγά σου. Όντας παπουτσωμένο, αποκτάς κίνητρο για να εξαφανιστείς μαζί του στον πρώτο χωματόδρομο, γιατί έτσι και αλλιώς η ασφαλτοστρωμένη Αθήνα είναι η επιτομή της ρουτίνας με ένα τιμόνι στα χέρια. Στα χαρακτηριστικά της Αθήνας όμως πολύ μακριά από τα τσιμέντα, βρίσκεις από ακτές μέχρι κορυφογραμμές, σε απόσταση μεταφρασμένη από το δημοφιλές πάλαι ποτέ "ένα τσιγάρο δρόμος". Περιτριγυρίζεται δε από βουνά και όπως καταλάβατε εδώ δεν διαβάζετε μια δοκιμή, αλλά μια απόδραση επιπέδου αστικού off - road.
Εντάξει, το λες και αφορμή να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, να βουτήξεις φωτογραφικά και να περιηγηθείς σε γνωστές και άγνωστες διαδρομές. Ιδανικά να συνδέσεις με χωμάτινο κύκλο το λεκανοπέδιο, αν και πρακτικά αυτό δεν δείχνει εύκολο. Τουλάχιστον το στοίχημα είναι να υπερισχύσει το χώμα.
Ξεκινήσαμε αξημέρωτα προσεγγίζοντας δυτικά τον Υμηττό πάνω από την περιφερειακή του. Όσο ανηφορίζεις το φόντο της αστικής παρουσίας στην εκδρομική υπόθεση, σου δίνει μια σιγουριά για οτιδήποτε και αν συμβεί. Το χωμάτινο δασικό τμήμα δημιουργεί ένα πέταλο πάνω από τον Χολαργό την Αγ. Παρασκευή, το Γέρακα, τα Γλυκά νερά και καταλήγει κάτω από το Σπήλαιο της Παιανίας. Επί της ουσίας ανηφορίζουμε περιφερειακά το Κορακοβούνι την χαμηλή ανατολική πλευρά του Υμηττού και πέφτουμε από την πίσω μεριά.
Διαδρομή βατή ακόμα και αν δεν οδηγείς Duster, πετρώδης μεν όπως χαρακτηρίζεται και το έδαφος του Υμηττού, αλλά χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις, αν δεν οδηγείς δίχως αύριο. Στα θετικά ότι δεν παρεμβάλλονται διακλαδώσεις για να χαθείς.
Στα highlights της διαδρομής η αμφιθεατρικότητά της. Πότε με το κυρίως θέμα του λεκανοπεδίου και πότε με την πίσω πλευρά, ατενίζοντας τις ανατολικές ακτές, τα Μεσόγεια και το αεροδρόμιο στα Σπάτα, που το έχεις πιάτο.
Κανένα ζόρι για το Duster που δεν χρειάζεται καν την αρωγή τετρακίνησης, απλά απολαμβάνει το σκληρό τερέν με όπλα του το ανάστημα και τη δυναμική των ελαστικών του.
Αφήνουμε τα χώματα του Υμηττού και χαράζουμε ρότα από Παιανία προς Πεντέλη. Τα ασφάλτινα τμήματα είναι αδύνατον να τα αποφύγεις, όμως στη σούμα νικάνε. Χώμα - άσφαλτος 18 - 29 (km), με το Duster να αφήνει πίσω του την Καλλιτεχνούπολη, αναδεύοντας χώμα και πέτρες με τους τροχούς του. Αν οι δυτικοί πρόποδες του θηριώδους βουνού εγκλωβίζονται από αστικές ιδιοκτησίες, δεν συμβαίνει ακόμα το ίδιο από την αντίθετη μεριά.
Εδώ το φόντο εναλλάσσεται σε ένα δασικό τοπίο που περιέργως υπάρχει, μετά από τόσες φωτιές που έχουν ξεσπάσει στην περιοχή. Όχι για πολύ όμως. Τα πεύκα σύντομα αραιώνουν και θυμίζουν εφηβικό μουστάκι, η διαδρομή στριφογυρνάει ωστόσο, με την χαμηλή βλάστηση να την οριοθετεί.
Το θυμάρι αρωματίζει τα ρουθούνια και η θέα δεξιά γεμίζει από την παραλία του Σχοινιά. Όσο ανηφορίζουμε το τερέν αποκτά το ενδιαφέρον ανάγλυφο που αναζητά ένα Duster. Αυτό που χαρακτηρίζει το Πεντελικό όρος, ταλαιπωρεί λάστιχα και συμβάλλει στον τζίρο των βουλκανιζατέρ.
Συν τοις άλλοις ο βαρύς χειμώνας έχει δημιουργήσει λούκια και νεροφαγώματα, όμως προικισμένο για τα δύσκολα το Duster ξεπερνά τα 22 cm απόστασης από το έδαφος με τα πολεμικά του πατούμενα, κάτι που αβαντάρει τις εξαιρετικές γωνίες (προσέγγισης 30°, ράμπας 21° και διαφυγής 33°).
Η τετρακίνηση είναι μόνιμα στο Auto, πότε κρεμάει τον έναν, ποτέ τον άλλον τροχό, όμως δεν χωλαίνει στιγμή. Μετά από περιήγηση 37 km στα δαιδαλώδη δασικά "σοκάκια" βρήκαμε άσφαλτο λίγο πάνω από το Πανόραμα και μετά από 4 χιλιόμετρα το Duster εισβάλει από χώμα στη Ραπεντώσα. Κατευθυνόμαστε προς τον καταρράκτη.
Ναι υπάρχει και στην Αττική, ασχέτως αν δεν φτάσαμε ποτέ εξαιτίας αναγκαστικής παράκαμψης. Duster είχαμε και όχι rescue car ψηλωμένο στο θεό.
Παρόλα αυτά με τη συμβολή του Media Nav που ως σύστημα πολυμέσων με λειτουργία πλοήγησης είχε αναλυτικό χάρτη, βρήκαμε το μίτο της Αριάδνης. Στα υπέρ της off-road προίκας του Duster είναι η 360ο θέαση γύρω από το αυτοκίνητο από κάμερες και το σύστημα 4x4 Monitor, που περιλαμβάνει υψόμετρο, κλισιόμετρο και πυξίδα.
Κλείνει η παρένθεση και ανοίγει σε φόντο το υγρό στοιχείο γύρω από τη λίμνη του Μαραθώνα. Νωρίτερα και μετά από 25 περίπου δύσκολα χωμάτινα χιλιόμετρα βγήκαμε ένα βήμα πριν το φράγμα, διασχίσαμε τη ράχη του και χαράξαμε περιμετρική πορεία από τη βόρεια πλευρά της λίμνης.
Άλλα 15 km σκονισμένης διαδρομής που ξέπλυναν το κορμί του Duster ουκ ολίγες φορές από τα περάσματα στο ποτάμι. Το τελευταίο είναι η βασική παροχή του πρώην υγρού ταμιευτήρα της Αθήνας, που τέμνει το χωματόδρομο στη θέση Ράθες, αλλά και ένας μικρός δροσερός παράδεισος.
Το στομάχι παίζει ταμπούρλο και ο φωτογράφος δίπλα μου επαναλαμβάνει το ρεφρέν "κάνει πείνα". Στάση τέταρτου για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό και σύντομα ξανά στο χωματόδρομο για παιχνίδι. Η θέση "California" στις Αφίδνες είναι γνωστός χώρος αναψυχής για οτιδήποτε φοράει τροχούς με "τακούνια".
Ένα λουνα παρκ από νερολακκούβες, υψομετρικά για ανέβα κατέβα και γενικά ένας καλός λόγος να δοκιμαστείς στα off - road καλέσματα. Εδώ, υμνείς την αποτελεσματικότητα της τετρακίνησης, την turbodiesel ροπή που σε ξελασπώνει, την κοντή πρώτη σε ένα μαζεμένο σε κλιμάκωση 6άρι κιβώτιο, την ανεξαρτησία της ανάρτησης - που διαπρέπει και σε άνεση.
Επιλέγεις Lock και Hill Descent και απλά εντυπωσιάζεσαι από την ευκολία που αντιμετωπίζει το SUV της Dacia τις δοκιμασίες.
Κατηφορίζοντας από Δροσοπηγή προς Τατόϊ και μετά από 125 περίπου χιλιόμετρα στο χώμα (168 σύνολο), ο απολογισμός έχει αρχίσει ήδη να γίνεται. Το Duster σήμερα είναι ότι πιο ρεαλιστικό για να ορμήξεις στην περιπέτεια και μάλιστα χωρίς να έχεις πουλήσει νεφρό για να το αποκτήσεις. Σε ταξιδεύει με απρόσμενη ευκολία και άνεση μεχρι τον τόπο δράσης, σου παρέχει ευρυχωρία για ανθρώπους και αποσκευές, δείχνει και είναι ατρόμητο στις off-road κακουχίες και δεν απαιτεί παραπάνω από 7,0 - 7,5 lt/100km σε συνθήκες περιπέτειας όπως αυτές που το υποβάλαμε απο την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου.
Προσφέρεται σε γήινο κόστος, εκπληρώνει ποικίλες ανάγκες, δεν του λείπει πραγματικά τίποτα και με την αποκλειστικότητα του 1.5 dCi ως τετρακίνητο παραμένει ίσως ο τελευταίος των μοϊκανών για εκδρομικά μποέμ γούστα.
Κινητήρας: 4κύλινδρος turbodiesel, 1.461 cc
Κιβώτιο / σχέσεις: Μηχανικό / 6
Κίνηση: AWD
Ισχύς: 115 ίπποι
Ροπή: 260 Nm
0-100 km/h: 13,8 sec
Τελική ταχύτητα: 175 km/h
Κατανάλωση:
μέση εργοστασιακή: 5,3 lt/100 km
μέση δοκιμής: 7,5 lt/100 km
Διαστάσεις:
ΜxΠxΥ: 4.341 mm x 1.804 mm x 1.693 mm
Μεταξόνιο: 2.676 mm
Βάρος: 1.488 kg
Χώρος αποσκευών: 411 lt
Εκπομπές CO2: 140 g/km
Τιμή: από € 24.760
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του Top Gear Magazine που κυκλοφορεί στα περίπτερα