To Grand Prix του Monaco αποτελεί κάθε χρόνο μια ξεχωριστή στιγμή στο καλεντάρι της Formula 1, όχι για αγωνιστικούς λόγους και όχι γιατί προσφέρει το συναρπαστικότερο θέαμα στο πρωτάθλημα. Είναι ο αγώνας σφραγίδα της F1 εδώ και 70 χρόνια και είναι ένα τικ στο bucket list όλων όσοι θέλουν να συγκαταλέγονται μεταξύ των φανατικών του σπορ αλλά και άλλων δραστηριοτήτων που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια, όπως οι infulencers, οι VIP καλεσμένοι που έρχονται για να φωτογραφηθούν και θα ασχοληθούν με τον αγώνα μόνο στην περίπτωση που κάποιος πέσει στη θάλασσα (χτύπα ξύλο).
Βέβαια ακόμη και εμείς (εννοώ όλοι εμείς που παρακολουθούμε F1) κάθε χρόνο γκρινιάζουμε για ένα βαρετό Grand Prix του Monaco. Αλλά εμείς είμαστε άλλο και το λέω πολύ σοβαρά. Εμείς έχουμε αποδεχτεί την πιθανότητα να παρακολουθήσουμε ένα βαρετό Grand Prix ίσως και δύο, ενδεχομένως και περισσότερα, ποιος ξέρει; Αλλά τα βαρετά Grand Prix που έχουμε παρακολουθήσει μέχρι τώρα είναι τα ένσημά μας, τα οποία εξαργυρώνονται όταν με το καλό έρθει η παροχή ενός συναρπαστικού αγώνα. Έτσι συμβαίνει με τους φανατικούς σε κάθε είδος. Οι ποδοσφαιρόφιλοι βλέπουν "σούπες" αγώνες, οι λάτρεις του κινηματογράφου βλέπουν "πατάτες" ταινίες και οι γκρούπις των συγκροτημάτων παρακολουθούν "παραφωνίες" σε συναυλίες. Αλλά αποζημιώνονται από έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, από ένα Top Gun ή από ένα Ηρώδειο.
Εμείς το αντέχουμε το Monaco. Το ζήτημα είναι αν το αντέχει η Liberty Media, η οποία έχει επενδύσει δισεκατομμύρια για να κάνει την Formula 1 μια μηχανή κέρδους σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν θέλει να σκοντάψει σε παραδόσεις και συναισθηματισμούς.
Υπάρχουν ορισμένα δεδομένα. Ο αγώνας στο Monaco δεν είναι θεαματικός παραδοσιακά. Αν εξαιρέσουμε τη φετινή χρονιά και την εξαιρέσουμε λόγω βροχής, πέρσι για παράδειγμα δεν έγινε καμία προσπέραση. Κυριολεκτικά. Είδαμε 78 γύρους με κορύφωση ενδιαφέροντος την στρατηγική και τα πιτ στοπς. Στοιχεία που δεν είναι συναρπαστικό θέαμα, είναι δυσνόητη επιστήμη και αλγοριθμικοί υπολογισμοί.
Το άλλο δεδομένο είναι το παράβολο του Πριγκηπάτου. Η Λέσχη του Monaco πληρώνει στην Liberty Media περίπου το ένα τέταρτο σε σχέση με αγώνες όπως η Σαουδική Αραβία ή το Αζερμπαϊτζάν. Πρόσφατες συζητήσεις σχετικά με το μέλλον μεταξύ των αρμοδίων για την πίστα και τους διοργανωτές από την Liberty Media, οδήγησαν σε διαφωνία και μάλιστα σε με την πλευρά του Πριγκηπάτου να εμφανίζεται ανυποχώρητη. Είναι λογικό καθώς ποντάρει στο γεγονός πως διοργανώνει έναν ακριβό αγώνα με τους καλύτερους κριτές και απόλυτη ασφάλεια παρά τις ιδιαιτερότητες, αλλά και πολλές παροχές έστω και αν αυτές δεν αφορούν απολύτως το ευρύ κοινό αλλά τους λίγους και καλούς.
Από την άλλη ο Stefano Domenicali, ως διαχειριστής της επιχείρησης Formula 1, πιέζει και επιμένει πως η αναπροσαρμογή για ένα παράβολο που υπάρχει απαράλλαχτο εδώ και δεκαετίες είναι κάτι λογικό. Ο ρόλος του Αλβέρτου θεωρούν πολλοί πως θα είναι σημαντικός σε αυτό το σκέλος. Συλλέκτης ο ίδιος και λάτρης των αγώνων και των αυτοκινήτων, αναμένεται να πάρει το μέρος της παράδοσης και να ξεπεράσει τα οικονομικά εμπόδια που θα έκοβαν το Monaco GP από το πρόγραμμα. Αλλά ποιος μπορεί να είναι σίγουρος όταν μιλάμε για τέτοια συμφέροντα;
Τέλος είναι αλήθεια πως στο Monaco λειτουργούν κάπως σαν shops in a shop. Σαν ανεξάρτητοι διοργανωτές δηλαδή, που συνεργάζονται με την FIA και την Liberty Media, αλλά έχουν ένα τρόπο να κάνουν τα πράγματα, ο οποίος δεν χρειάζεται να αλλάξει, από τη στιγμή που όλα κυλούν ομαλά. Η τηλεοπτική προβολή για παράδειγμα διεκπεραιώνεται από γαλλική εταιρεία σε αντίθεση με όλους τους άλλους αγώνες του πρωταθλήματος.
Αυτές τις ημέρες που διεξαγόταν ο αγώνας οι σχετικές συζητήσεις πήραν φωτιά. Οι φήμες για rotation, που σημαίνει πως το Grand Prix στο Monaco θα διεξάγεται κάθε δύο χρόνια φούντωσαν και από την άλλη μεριά, έγινε μεγάλη προσπάθεια για εφησυχασμό από τους τοπικούς φορείς με δημοσιεύματα στον γαλλικό Τύπου πως απομένει η τελική συμφωνία για επέκταση 3 ή 5 ετών σε ένα συμβόλαιο που έληξε ουσιαστικά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.
Αναμένουμε με αγωνία.
