Υπάρχουν αυτοκίνητα που γίνονται κομμάτι της ζωής του οδηγού τους, συντροφεύοντάς τον σε καθημερινές διαδρομές, ταξίδια και αμέτρητες αναμνήσεις. Στην περίπτωση του Ισλανδού κτηνοτρόφου Jómundur Ólason, η σχέση με το Skoda Octavia πρώτης γενιάς αποδείχθηκε όχι μόνο ανθεκτική αλλά και ιστορική καθώς το κοντέρ της ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα.
Η ιστορία ξεκίνησε το 2007, όταν ο Jómundur ανέλαβε την Octavia από τη σύζυγό του, η οποία την είχε αγοράσει τέσσερα χρόνια νωρίτερα.
Από τότε, το αυτοκίνητο έγινε εργαλείο δουλειάς και καθημερινός σύντροφος στις μετακινήσεις του προς τη φάρμα του στο Borgarfjörður, αλλά και σε μεγάλες διαδρομές σε όλη την Ισλανδία. "Η μεγαλύτερη εκδρομή που έκανα ήταν περίπου 1.000 χιλιόμετρα, στα Δυτικά Φιόρδς. Αν ποτέ πάτε εκεί, αξίζει να σταματήσετε στον καταρράκτη Dynjandi", θυμάται χαρακτηριστικά.
Παρά τις σκληρές συνθήκες οδήγησης —το απαιτητικό κλίμα, τους χωματόδρομους και τις μεταφορές προβάτων— η Octavia άντεξε σχεδόν αλώβητη. Ο κινητήρας 2.0 λίτρων βενζίνης, το κιβώτιο και ο συμπλέκτης παραμένουν μέχρι σήμερα τα εργοστασιακά, γεγονός που εντυπωσιάζει ακόμα και τους μηχανικούς.
Πώς, όμως, έφτασε σε αυτό το εντυπωσιακό νούμερο; Ο ίδιος δίνει την απάντηση: "Η συντήρηση είναι το Α και το Ω. Πρέπει να προσέχεις τα αμορτισέρ, τα ψυγεία, τα φρένα. Και βέβαια, η οδήγηση παίζει ρόλο. Δεν ξεπέρασα ποτέ τις 3.000 στροφές, άλλαζα λάδι κάθε 30.000 χιλιόμετρα και πάντα χρησιμοποιούσα καλής ποιότητας λιπαντικά".
Όταν το κοντέρ έφτασε το θρυλικό ένα εκατομμύριο, η οθόνη της Octavia δεν είχε τη δυνατότητα να εμφανίσει επταψήφιο αριθμό. Έτσι, στη θέση του εμφανίστηκαν έξι "εννιάρια" στη σειρά. Για τον Jómundur, η στιγμή αυτή ήταν συγκινητική: "Πολλοί μου έλεγαν να το αλλάξω, αλλά εγώ ήξερα πως θα φτάσει το εκατομμύριο. Και όταν το είδα, ήταν σαν να κέρδισα έναν προσωπικό αγώνα".
Σήμερα, ο Ισλανδός κτηνοτρόφος συνεχίζει να οδηγεί ένα νέο Skoda Octavia, μένοντας πιστός στη μάρκα που του απέδειξε τι σημαίνει αξιοπιστία. Το παλιό του αυτοκίνητο, με την απίστευτη ιστορία, βρήκε νέα αποστολή, παραδόθηκε σε τεχνικό λύκειο στο Ρέικιαβικ, όπου θα χρησιμοποιηθεί από μαθητές μηχανολογίας για μελέτη και εκπαίδευση.
