H BMW M3 E30 της Manhart είναι ένα badass κλασικό coupe

Θυμάσαι μήπως αυτήν την Lancia Delta Integrale; Την έχει βελτιώσει ο οίκος Manhart, ο οποίος τώρα ξαναχτυπά με την μετατροπή μιας BMW M3 E30. Ένα από τα coupe του παρελθόντος που πλέον είναι κλασικά, αλλά πίστεψέ μας δεν θα βρεις τίποτα κλασικό στην παρακάτω περιγραφή, οπότε να είσαι προετοιμασμένος παρακαλώ. 

Η Manhart πέταξε τον αρχικό τετρακύλινδρο ατμοσφαιρικό κινητήρα 2,3 λίτρων της E30 με απόδοση 197 ίππων και τον αντικατέστησε με τον 3,5 λίτρων turbo κινητήρα από την Alpina B7 S Turbo των ετών 1981/82. Αυτό δεν είναι και πολύ restomod. Μοιάζει περισσότερο με hardcore tuning που συναντάς από extreme βελτιωτές, αλλά τέτοια είναι η Manhart εδώ που τα λέμε. 

Με 405 ίππους

Βασισμένη στη Σειρά 5 E12, η B7 S Turbo ήταν το ταχύτερο τετράθυρο αυτοκίνητο παραγωγής στον κόσμο στην εποχή της. Με ανακατασκευασμένα εσωτερικά του κινητήρα και turbo η ταχύτερη πεντάρα διέθετε περίπου 330 ίππους και μπορούσε να αναπτύξει τελική ταχύτητα 260 κμ/η.

Τώρα απροσδιόριστες τροποποιήσεις στο turbo και το intercooler συνοδεύονται από ένα σύστημα εξάτμισης της Manhart, για να καταλήξουν σε 405 ίππους και 479 χλγμ. ροπής στην προκειμένη περίπτωση. Αυτά μεταφέρονται στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου πέντε ταχυτήτων.

Μιας και είπαμε τροχούς να σημειώσουμε πως το extravagant της βελτίωσης ενισχύουν σημαντικά οι 19άρες ζάντες της Manhart που κρύβουν νέα φρένα εμπρός, αλλά όχι και πίσω. Κατά τα άλλα έχει αλλάξει και η ανάρτηση, αν δεν το καταλαβαίνεις ήδη από τις εικόνες, η οποία έχει χαμηλώσει αισθητά το αυτοκίνητο. 

Υπερβολική μεν, προσεγμένη δε

Στην εμφάνιση δεν έχουν γίνει υπερβολές για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς. Αν δηλαδή η συγκεκριμένη E30 ήταν σε κάποιο άλλο χρώμα και όχι αυτό το σκούρο πράσινο (σχεδόν μαύρο) ματ που την κάνει ακόμη περισσότερο underground, πιθανώς να έμοιαζε και φυσιολογική. Άλλωστε ήταν ένα αυτοκίνητο που παραδοσιακά "σήκωνε" διάφορες μετατροπές στην εμφάνισή του. 

Για παράδειγμα έχουμε δει πολύ χειρότερες και πιο κραυγαλέες πίσω αεροτομές από αυτήν την σχεδόν διακριτική που έχει επιλέξει η Manhart, η οποία διαθέτει και αυτό το πτερύγιο από ανθρακονήματα, που της χαρίζει μια παραπάνω φινέτσα. 

Στο εσωτερικό το κόκκινο σαλόνι είναι κάτι σαν trademark της δεκαετίας του 1980, όπως εξάλλου και ο ξύλινος επιλογέας του κιβωτίου και όσοι είχαν βρεθεί κάποτε σε αυτό το σαλόνι θα εντοπίσουν πως η Manhart έχει διατηρήσει πολύ ζωτικές λεπτομέρειες ώστε η μετατροπή να είναι και extreme αλλά και νοσταλγική για κάποιους.