Η Ferrari έχει πολλούς τίτλους στην πορεία της και είναι ένας μύθος της αυτοκίνησης, όμως δεν θα ήταν όλα όπως τα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα αν δεν υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι σε αυτά τα 75 χρόνια, λαμπρής και ένδοξης παρουσίας. Ο Mauro Forghieri ήταν ένας από εκείνους. Ένας μηχανικός της Scuderiα, ηγέτης της ομάδας, στις μέρες του οποίου η Ferrari κατέκτησε 4 πρωταθλήματα οδηγών, 7 κατασκευαστών και 54 νίκες σε Grand Prix της Formula 1.
Έφυγε, από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, στην γενέτειρά του, την Modena, η οποία πριν από λίγο καιρό τον είχε ανακηρύξει "Επίτιμο Πολίτη" για την ανάπτυξη που προσέφερε στο motorsport και για την συμβολή του στη διατήρηση του πάθους και της παράδοσης της Modena στους αγώνες αυτοκινήτου.
Προσωπική επιλογή του Enzo
Ο Forghieri ξεκίνησε να εργάζεται ως μαθητευόμενος στην Ferrari, το 1959, αμέσως μόλις αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια με πτυχίο μηχανολογίας. Ο πατέρας του Reclus ήταν μηχανικός στην Scuderia, έτσι ο δρόμος ήταν ανοιχτός. Ξεκίνησε να συνεργάζεται με ονόματα όπως ο Carlo Chiti και o Gian Paolo Dallara. Εκείνες όμως, ήταν ταραχώδεις εποχές για τη Ferrari και μετά την περιβόητη "εξέγερση του Παλατιού" το 1961, κατά την οποία αρκετοί από το κορυφαίο τεχνικό προσωπικό αποχώρησαν με πικρία, ο Forghieri βρέθηκε ξαφνικά να αναβαθμίζεται στην υψηλή θέση του τεχνικού διευθυντή της Scuderia Ferrari. Ήταν μόλις 27 ετών.
Ανέλαβε τη θέση του Chiti και ολοκλήρωσε το έργο που είχε ξεκινήσει μαζί με τον Giotto Bizzarrini για την 250 GTO, ένα από τα πιο διάσημα αγωνιστικά αυτοκίνητα της Ferrari, στους αγώνες αντοχής. Ηγήθηκε στην κατάκτηση του τίτλου οδηγών και κατασκευαστών της Ferrari το 1964, με τον Βρετανό οδηγό John Surtees να κερδίζει με την Ferrari 158 που σχεδίασε ο Forghieri. Την ίδια στιγμή, η Ferrari γνώριζε επιτυχία στους αγώνες σπορ αυτοκινήτων με τις 250P, 275P και 250 LM που κέρδισαν το Le Mans.
Αεροδυναμικές πτέρυγες
Στη συνέχεια, υπήρξε η 330 P3/4 που κέρδισε τις 24 ώρες στην Daytona, για πολλούς αυτό ήταν το σπουδαιότερο αγωνιστικό αυτοκίνητο της Ferrari. Στο GP Βελγίου του 1968, η Ferrari ήταν η πρώτη που τοποθέτησε πίσω πτέρυγα στο μονοθέσιό της, βοηθώντας τον Chris Amon να κατακτήσει την pole position και να κάνει χρόνο κατάταξης τέσσερα δευτερόλεπτα ταχύτερο από αυτόν του Jackie Stewart. O Forghieri είχε κάνει την "επανάσταση" στο motorsport με τις αεροδυναμικές πτέρυγες.
Το κιβώτιο Τ
Η τύχη της Scuderia στη Formula 1 είχε διακυμάνσεις, αλλά ο Forghieri έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιστροφή της ομάδας στη δεκαετία του '70. Η πρωτοποριακή 312 T που εμπνεύστηκε εκείνος - με το εγκάρσιο κιβώτιο ταχυτήτων, τον επίπεδο 12κύλινδρο κινητήρα και τον καρχαριοειδές σχεδιασμό - οδήγησε τον Niki Lauda στον τίτλο το 1975. Μετά την ταραχώδη σεζόν του 1976 και το ατύχημα του Niki Lauda στην Γερμανία, ήταν ξανά πρωταθλητής για τη Ferrari το 1977. Ο Jody Scheckter κατέκτησε τον τρίτο τίτλο οδηγών το 1979 με ένα από τα μονοθέσια του Forghieri, αλλά τότε ήρθε η αεροδυναμική ground-effect που σήμανε το τέλος του επίπεδου κινητήρα 12 κυλίνδρων. Η σχεδίασή του μπλόκαρε τους αεραγωγούς κάτω από το δάπεδο και δεν εξυπηρετούσε τη νέα τεχνολογία.
Το τέλος της αγωνιστικής εποχής
Στην συνέχεια ήρθε η εποχή του turbo, αλλά δεν επηρέασε τον Forghieri. Η Ferrari έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδισε το πρωτάθλημα κατασκευαστών με turbo το 1982, κάτι που κατάφερε παρά το θάνατο του Gilles Villeneuve και τον σοβαρό τραυματισμό του teammate του, Didier Pironi. Το 1984, ο Forghieri μεταπήδησε στο τμήμα αυτοκινήτων δρόμου και ξεκίνησε την ανάπτυξη μιας ενδιαφέρουσας τετρακίνητης Ferrari, της 408 4RM.
Το 1987 εντάχθηκε στη μηχανική της Lamborghini, όπου σχεδίασε έναν κινητήρα V12 F1 που χρησιμοποιήθηκε από τη Larousse-Lola και τη Lotus, ενώ αργότερα ασχολήθηκε με την νέα ομάδα GLAS F1. Ακολούθησε μια θητεία ως τεχνικός διευθυντής της Bugatti, βοηθώντας τον Romano Artioli να επαναδραστηριοποιήσει τη μάρκα και αναπτύσσοντας την θρυλική Bugatti EB110. Το 1995, συνίδρυσε την Oral Engineering Group, μια συμβουλευτική εταιρεία σχεδιασμού και έρευνας- μια από τις πιο πρόσφατες εργασίες της περιελάμβανε τη μετατροπή του τετράθυρου concept Ferrari Pinin του 1980, σε λειτουργικό όχημα.
"Οι θρύλοι διαρκούν για πάντα. Ήταν τιμή μας να γράψουμε ιστορία μαζί. Η Ferrari και ο κόσμος του μηχανοκίνητου αθλητισμού δεν θα σε ξεχάσουν ποτέ", ανέφερε η Ferrari σε ανακοίνωσή της.
