Ένα μοναδικό φινάλε, όπως αυτά που ξέρουν να προσφέρουν οι Αμερικανοί στο κοινό τους, χάρισε ο φετινός, 106ος αγώνα του Indianapolis 500. Τα φημισμένα 500 μίλια της Ινδιανάπολης, αποκαλούνται "το σπουδαιότερο θέαμα στον κόσμο" και συνέπεσαν με το Grand Prix της Formula 1 στο Monaco, για να χαρίσουν στους φίλους των αγώνων, τη σπουδαιότερη αγωνιστική ημέρα, εδώ και αρκετά χρόνια. Μεγάλος νικητής στο φετινό Indy500 ήταν ο Σουηδός, Marcus Eriksson οδηγώντας το μονοθέσιο της Chip Ganassi με κινητήρα της Honda στην κορυφή, σε ένα δραματικό φινάλε.
Έξι γύρους πριν συμπληρωθούν τα 500 μίλια και οι 200 γύροι στο Indianapolis Motor Speedway, o Jimmie Johnson είχε έξοδο που έφερε κίτρινες σημαίες. O Johnson, είναι ένας πραγματικός θρύλος του motorsport στις ΗΠΑ και από πέρσι συμμετέχει στο Indycar, έχοντας αποχωρήσει από μια μακρά καριέρα και επτά τίτλους πρωταθλητή στο NASCAR. Ο Johnson ως ρούκι στο φετινό Indy500 έμεινε στην ιστορία, καθώς λίγο πριν την έξοδό του στις μπαριέρες, πέρασε και από τη θέση του πρωτοπόρου στον αγώνα, προσθέτοντας έτσι ένα ακόμη ρεκόρ στη συλλογή του.
Δεν μένει όμως μόνο για αυτό στην ιστορία. Το ατύχημά του σε εκείνο το χρονικό σημείο, έστελνε τη φημισμένη κούρσα σε ένα φινάλε με κίτρινες σημαίες. 250.000 θεατές που είχαν κατακλύσει την πίστα της Ινδιανάπολης, απολαμβάνοντας ένα ηλιόλουστο απόγευμα, σηκώθηκαν και ζητούσαν διακοπή, έτσι ώστε να απολαύσουν έστω τους 4 τελευταίους γύρους με πλήρη αγωνιστική δράση. Και οι οργανωτές απάντησαν με κόκκινη σημαία. Διέκοψαν το Indy500 για να πάνε σε επανεκκίνηση με 4 γύρους να απομένουν.
Πρωτοπόρος σε εκείνο το σημείο ήταν ο Marcus Eriksson που δεν υποδέχτηκε με τα καλύτερα σχόλια την απόφαση, καθώς αν δεν ερχόταν αυτή η διακοπή, η νίκη του έμοιαζε σίγουρη. Με την επανεκκίνηση όμως ο Pato O'Ward της Arrow McLaren, ο Tony Kanaan με το άλλο μονοθέσιο της Chip Gannassi και ο Felix Rosenqvist στην άλλη McLaren, από την τέταρτη θέση, ήταν όλοι τους άκρως απειλητικοί.
Παρόλα αυτά ο Σουηδός πρώην πιλότος της Formula 1 αντιστάθηκε σθεναρά στην πίεση του O'Ward στο ξεκίνημα του τελευταίου γύρου και ολοκλήρωσε με επιτυχία για να πάρει έτσι την πρώτη νίκη στην καριέρα του, στο Indy500. Έγινε έτσι ο τρίτος διαφορετικός νικητής που προέρχεται από την Formula 1 σε έναν από τους σημαντικότερους αγώνες σε όλα τα είδη motorsport στην Αμερική, μετά τη νίκη του Alexander Rossi το 2016 και τις δύο νίκες του Takuma Sato το 2017 και το 2020.
O Pato O'Ward θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει μια εθνική επέτειο για το Μεξικό μετά την νίκη του Sergio Perez στο Monaco, όμως η 2η θέση του, συνιστά μεγάλη επιτυχία σε μια χρονιά που η ομάδα δεν έχει ξεκινήσει όπως θα ήθελε, ενώ σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερη από την περσινή 3η θέση στον αντίστοιχο αγώνα. Ο γερόλυκος Tony Kanaan στον 295ο αγώνα του στο Indycar και σε μια guest εμφάνιση στα 47 του δεν μπορεί παρά να είναι χαρούμενος για το αποτέλεσμα, έστω και αν έφτασε τόσο κοντά στην νίκη.
Απογοητευμένος θα πρέπει να είναι ο Scott Dixon. Ο ρέκορντμαν πλέον μετά τον απίστευτο γύρο που του χάρισε την Pole Position την προηγούμενη εβδομάδα, "πέταγε" και στον αγώνα. Έμεινε πρωτοπόρος για 95 γύρους (από τους 200) και έγινε έτσι ο οδηγός που έχει ολοκληρώσει τους περισσότερους γύρους, πρώτος, στην ιστορία του Indy500. Παρόλα αυτά μια ποινή για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας στο pitlane, κατά τη διάρκεια του τελευταίου του πιτ στοπ, δηλαδή 30 γύρους πριν το φινάλε, τον έστειλε εκτός διεκδίκησης της νίκης.
Στα υπόλοιπα συμβάντα του αγώνα ο Rinus Veekay, τράκαρε στην μπαριέρα από την πρώτη θέση που ήταν και ενώ έδειχνε πως είχε την ταχύτητα να πρωταγωνιστήσει, ενώ ο Scott McLaughlin, ένας από τους διεκδικητές του τίτλου φέτος, είχε μια σφοδρή σύγκρουση με περισσότερα από 300km/h στον τοίχο και εγκατέλειψε.
