Το τελευταίο Nissan Ζ πριν την ηλεκτροκίνηση, είναι το καλύτερο ever και μια ξεκάθαρη δήλωση πως η ανόθευτη οδηγική ευχαρίστηση δεν υποκύπτει σε νόρμες εκπομπών ρύπων. Γι' αυτό και δεν θα το χαρούμε στην Ευρώπη
Χειροκίνητο κιβώτιο, 400 ίπποι και διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης σε ένα όμορφο πακέτο με τιμή $40.000; Σε εμάς ακούγεται καλό
Το Ζ δεν πρόκειται να έρθει στην Ευρώπη, οπότε μην ασχολείσαι με το να παρακολουθείς την ισοτιμία συναλλάγματος
Τα μοντέλα της Nissan με το γράμμα Ζ στην ονομασία τους δεν είναι κάτι καινούργιο. Μετρούν περισσότερα από 50 χρόνια ζωής. Στο γενεαλογικό τους δέντρο, συναντά κανείς ονόματα όπως τα 240Ζ, 270Ζ, Fairlady Z, 350Z και πιο πρόσφατα 370Ζ. Μοντέλα που ακολουθούσαν πιστά τη διάταξη κινητήρας μπροστά, κίνηση πίσω και coupe αμάξωμα. Και τώρα, αυτό που έχουμε μπροστά μας, είναι απλά το Nissan Z. Το νεότερο και μέχρι στιγμής καλύτερο δείγμα γραφής της σειράς, η οποία τοποθετείται κάτω μόνο από το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης της ιαπωνικής εταιρείας, το GT-R.
Σχεδιαστικά, διατηρεί τις γνωστές αναλογίες, κάτι που μεταφράζεται σε φουσκωμένα φτερά, μακρύ καπό, μικρή καμπίνα και κοντό πίσω μέρος. Αισθητικά όμως, αποτελεί ένα μοντέλο-φόρο τιμής στις εκδόσεις Ζ που προηγήθηκαν, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα ορθογώνια πίσω φώτα, που θυμίζουν κάτι από 300ΖΧ. Σε σύγκριση με το μοντέλο που αντικατέστησε, το 370Ζ, είναι κατά 80% ένα διαφορετικό αυτοκίνητο. Άρα είναι σαφές πως δεν πρόκειται για κάποιου είδους facelift, αλλά για ένα καινούργιο μοντέλο.
Μια προσεκτική ματιά στο εσωτερικό του, θα σου επιτρέψει να αντιληφθείς πως δεν έχεις να κάνεις με ένα σε απόλυτες τιμές ακριβό αυτοκίνητο. Τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι ικανοποιητικά, η εργονομία καλή και η ορατότητα επίσης. Όμως ζώντας για λίγο με το αυτοκίνητο, θα παρατηρήσεις πως σε κάποια σημεία του φινιρίσματος, έχει ληφθεί υπόψη το κόστος. Χωρίς ωστόσο να αποπνέει πουθενά φτήνεια. Κατά τα άλλα, στο εσωτερικό του Nissan Z υπάρχουν όλες οι σύγχρονες ανέσεις, μερικές από τις οποίες για να είμαστε ειλικρινείς, το Ζ δεν τις έχει πραγματικά ανάγκη.
Όπως π.χ. τα θερμαινόμενα/ψυχόμενα ηλεκτρικά καθίσματα. Είναι ωραία, αλλά όχι απαραίτητα. Σε κάθε περίπτωση, ο εξοπλισμός περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αισθητήρες παρκαρίσματος, κουμπί εκκίνησης κινητήρα, οθόνη πολυμέσων 8 (ή προαιρετικά 9) ιντσών, σύστημα πλοήγησης, Apple CarPlay/Android Auto και cruise control, ενώ στο πιο premium πακέτο, περιλαμβάνεται ηχοσύστημα της Bose με 8 ηχεία και δερμάτινες επενδύσεις στα καθίσματα.
Παρά τις μεγάλες δόσεις τεχνολογίας όμως, τα ρετρό στοιχεία δεν λείπουν, με τις κυριότερες αναφορές στο παρελθόν, να αφορούν στο τιμόνι και τα 3 αναλογικά όργανα στο επάνω μέρος της κονσόλας. Α, υπάρχουν και 3 προγράμματα οδήγησης, τα Normal, Enhanced και Sport, με τις ανάλογες διαφοροποιήσεις των ενδείξεων στον πίνακα οργάνων.
Το Nissan Z αν και προφανώς όχι τόσο σκληροπυρηνικό όσο το GT-R, απευθύνεται σε ανθρώπους που τους αρέσει να οδηγούν και όχι απλά να πηγαίνουν γρήγορα. Η αύξηση της ισχύος και της ροπής σε σχέση με το 370Ζ, πρακτικά σημαίνει πως εξουδετερώνεται απόλυτα η μικρή αύξηση του βάρους. Επίσης, το γεγονός πως η Nissan σου δίνει τη δυνατότητα να επιλέξεις το Ζ με χειροκίνητο κιβώτιο 6 σχέσεων ή με αυτόματο 9 σχέσεων με paddles χωρίς διαφορά στην τιμή, αποδεικνύει πως ιεράρχησε ψηλά την παράμετρο της οδήγησης.
Η ανάρτηση περιλαμβάνει διπλά ψαλίδια από αλουμίνιο μπροστά και ανεξάρτητο σύστημα πολλαπλών συνδέσμων πίσω. Το Z θα έχει μόνο δύο εκδόσεις, τις Sport και Performance. Δεν έχουν τεράστιες διαφορές, αλλά αν θέλεις να πιέσεις αρκετά το αυτοκίνητο, θα σε βοηθήσει να έχεις την "καλή". Η οποία διαθέτει ελαφρύτερες σφυρήλατες ζάντες 19 ιντσών, με ελαστικά Bridgestone Potenza S007 (αντί για τα Yokohama Advans της Sport), πιο ισχυρά φρένα (4 εμβόλων μπροστά, αντί για 2 της Sport) και στάνταρ διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης.
To Ζ είναι περίπου 30 κιλά βαρύτερο από το 370Ζ, όμως με επιπλέον 60 ίππους και περισσότερη ροπή, τα επιπλέον κιλά αντισταθμίζονται πλήρως. Με τον V6 3.0lt με διπλό τούρμπο και 400 ίππους κάτω από το καπό, το Ζ είναι παντού ταχύτερο από το μοντέλο που αντικατέστησε. Με τέτοιες προδιαγραφές, είναι εύκολο να αντιληφθείς πως από το Ζ δεν λείπει η δύναμη. Η λειτουργία του κινητήρα είναι βελούδινη, τα τούρμπο εμπλέκονται σχετικά νωρίς (κάτω από τις 2.500rpm) και η ώθηση είναι ομαλή αλλά διαρκής, μέχρι τις 6.800rpm.
Ίσως μάλιστα οι μεσαίες στροφές, να είναι η καλύτερη περιοχή λειτουργίας του κινητήρα. Σου επιτρέπουν να διατηρείς έναν γρήγορο ρυθμό, να προσπερνάς με ασφάλεια, ακόμη και να παίξεις με το αυτοκίνητο αν το επιθυμείς, και όλα αυτά, χωρίς να του "πίνεις το αίμα”.
Με δεδομένο πως το Ζ προορίζεται για αγορές εκτός Ευρώπης, το στήσιμό του έχει μια κάπως διαφορετική προσέγγιση. Αν επιχειρήσουμε μια προβολή της οδικής του συμπεριφοράς στους ευρωπαϊκούς δρόμους, θα λέγαμε πως σε μέτριους ρυθμούς οδήγησης θα ήταν εξαιρετικό. Σε πιο απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, θα ήταν κάπως νωχελικό. Δεν υπάρχει κάτι αρνητικό εδώ, απλά σου δίνει την αίσθηση πως πρέπει να το αφήσεις να ρυθμίσει εκείνο τη λειτουργία της ανάρτησης, καθώς βρίσκεσαι μέσα σε μια στροφή.
Το επίπεδο πρόσφυσης και η επικοινωνία του με τον οδηγό είναι καλά, όμως έχοντας κατά νου την αγορά των ΗΠΑ, όπου και οδηγήσαμε το αυτοκίνητο, είναι σαφές πως η Nissan έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα κύλισης και το λίγο πιο μαλακό τιμόνι, ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα και στον ρόλο του cruiser, τον οποίο θα κληθεί να παίξει συχνά στους αμερικανικούς δρόμους.
Το χειροκίνητο κιβώτιο είναι κοντό και σαφές, το αυτόματο εύκολο και γρήγορο. Υπάρχει launch control και στα δύο, με προσαρμογή στροφών στις αλλαγές του μηχανικού. Προσωπική μας προτίμηση το χειροκίνητο, εκτός κι αν πρόκειται να πέφτεις συχνά σε κίνηση. Το Ζ είναι ένα πραγματικά διασκεδαστικό αυτοκίνητο στην οδήγηση. Είναι εύκολα ελεγχόμενο ακόμη και σε καθεστώς on-demand υπερστροφής, με τα φρένα να είναι πάντοτε αποτελεσματικά. Το μόνο που θα θέλαμε σε μεγαλύτερη δόση, είναι ο ήχος του κινητήρα, κάτι που να τον κάνει να ακούγεται λίγο πιο "θυμωμένος”.
Το τελευταίο Nissan Z πριν η ηλεκτροκίνηση να αποτελέσει αναπόφευκτα τη μόνη επιλογή τροφοδοσίας του, είναι και το καλύτερο μέχρι στιγμής. Έχει τόση ισχύ ώστε να είναι πραγματικά γρήγορο, παιχνιδιάρικο, ενώ παραμένει φιλικό στους χειρισμούς του.
Οδηγικά δίνει μια αίσθηση επιστροφής στα βασικά, με ένα εσωτερικό που παρά τα ρετρό στοιχεία είναι σύγχρονο και έχει τρομερή σχέση ποιότητας/τιμής. Έχει έναν διττό χαρακτήρα, που του επιτρέπει να μετατρέπεται από εύχρηστο καθημερινό αυτοκίνητο σε GT ικανό να προσφέρει συγκινήσεις όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Για την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, θα προσθέταμε ένα κλικ πιο σφιχτή ανάρτηση, θα το κάναμε λίγο πιο άμεσο στις στροφές και θα θέλαμε ο V6 να ακούγεται λίγο πιο άγριος. Όμως όλα αυτά είναι και θα παραμείνουν ευσεβείς πόθοι, καθώς οι προδιαγραφές εκπομπών ρύπων του Nissan Z, δεν θα μας επιτρέψουν να το δούμε στην Ευρώπη.
