




















Θέλεις χώρους, πρακτικότητα, downsizing και value for money; Πάρε ένα MX-5. Δεν έχει τίποτα από αυτά, αλλά θα πάψεις να τα θέλεις
Γιατί αγοράζεις ένα οδηγικά μοναδικό μοντέλο, που, συμπτωματικά, παράγεται σε χιλιάδες μονάδες
Γιατί είσαι "5άρι" στο μπάσκετ και κάποια στιγμή θα χρειαστεί να κλείσεις την οροφή
Παρατήρησε πιο πάνω στη "gallery" των εικόνων, τη φωτογραφία με τις ποτηροθήκες. Είναι τοποθετημένες πίσω από το χειρόφρενο και ανάμεσα στις πλάτες των καθισμάτων, στο πιο άβολο σημείο από καταβολής concept "ροφήματα στο αυτοκίνητο". Στο checklist του σαδιστικού νου που σε αναγκάσε να κάνεις κινήσεις εξάρθρωσης για να πιεις μια γουλιά καφέ, η ανάγκη σου για αφεψήματα ή/και ενυδάτωση ήταν πολύ χαμηλά.
Αλλά, τουλάχιστον, βρέθηκε ψηλότερα από την κοκεταρία και τον ενδυματολογικό πλουραλισμό, που πρέπει να χωρέσουν στα μόλις 130 λίτρα του χώρου αποσκευών. Αν αγόρασες το Mazda MX-5 ελπίζοντας ότι θα χωρέσει τα μπαγκάζια των δύο σας για την απόδραση του Σαββατοκύριακου, έκανες κακή επιλογή. Αν δε, το διάλεξες για τους καφέδες και τα αναψυκτικά, είσαι ο παρίας των αγοραστών του.
Το βάρος. Η οδηγοκεντρικότητα. Η συναισθηματική εμπλοκή. Η παράδοση. Το θυμικό. Η απλότητα. Η χρηστικότητα, αλλά όχι η στερεοτυπική.
Η σχέση σου με το Mazda MX-5 δεν θα είναι ποτέ περίπλοκη. Θα ξέρεις ότι ο κινητήρας των 132 ίππων είναι ατμοσφαιρικός, έχει τους τέσσερις κυλίνδρους που γνώριζες ανέκαθεν, δεν θα σε σκοτίσει με υστέρηση στην απόδοση επειδή το turbo βαρέθηκε να δουλέψει στις χαμηλές στροφές, το πεντάλ του γκαζιού θα είναι όσο ευπειθές του επιτρέπουν τα 1,5 λίτρα του κυβισμού και το πίσω μέρος απείθαρχο αλλά μόνο κατά παραγγελία, η αδράνεια θα μακαρίζει τα λίγα κιλά, το λαλίστατο τιμόνι θα σου μιλάει σε ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή, όχι με texting. Ό,τι αφορά στο αυτοκίνητο υπάρχει στις προηγούμενες φράσεις και σωστά δεν διάβασες τίποτα για την τιμή. Δεν είμαι εγώ υπεράνω, το Mazda MX-5 είναι.
Ας προσπεράσουμε μαζί το συνδυασμό των χρωμάτων που θυμίζει παγωτό βανίλια με σιρόπι κεράσι στην κορυφή, όχι γιατί είναι ακαλαίσθητος -τουναντίον δείχνει γλυκύτατος-, αλλά γιατί είναι η αναπόδραστη επιλογή στην περίπτωση της επετειακής έκδοσης, που γιόρτασε το χρονικό ορόσημο του ενός αιώνα της Mazda (1920-2020) με το αποκλειστικό χρωματικό ζευγάρι και τις σχετικές επισημάνεις, στις ζάντες, τα προσκέφαλα και το αμάξωμα. Αν εσύ με τη σειρά σου θέλεις να γιορτάσεις την παράδοση, άσε κατά μέρος τις αποχρώσεις και επίλεξε το μοντέλο με την υφασμάτινη οροφή (έναντι της μεταλλικής).
Τι εννοείς ότι δεν σε νοιάζουν τα επιπλέον 40 κιλά -περίπου- της οροφής και του ηλεκτρομηχανισμού και προτιμάς την αυτοματοποιημένη άνεση; Καλύτερα να σταματήσεις να διαβάζεις τώρα, γιατί όπου να 'ναι θα μας πεις ότι θα προτιμούσες το αυτόματο κιβώτιο (που ευτυχώς δεν διατίθεται στην Ελλάδα). Το ΜΧ-5 συνεχίζει να έχει ως θεμέλιο λίθο την ελαφρότητα εκφρασμένη κυριολεκτικά. Και την οδηγική βαρύτητα μεταφορικά.
Το έρεισμά του βρίσκεται στο παρελθόν, γιατί όλες οι γενιές που ακολούθησαν την πρώτη -αυτή με τα θαυμάσια αναδιπλούμενα φώτα- βάδισαν σταθερά στο terra firma του ουκ εν το πολλώ το ευ. Το ουκ εν το πολλώ είναι η στοιχειώδης οθόνη που πρέπει να σου φτάσει και να σου περισσέψει, οι μαζεμένες διαστάσεις, το χειροκίνητο κιβώτιο με τον υπέροχο λεβιέ, οι ποτηροθήκες που εξορίστηκαν στο πίσω μέρος γιατί θα ήταν παράφωνες στο τούνελ της μετάδοσης, η οροφή που θα ανοίξεις με ένα μάνταλο και ένα χέρι. Το ευ, είναι το άθροισμά τους.
Δεν χρειάζονται πολλοί ίπποι για να οδηγήσεις συναρπαστικά. Ρώτησε τον Gordon Murray και ανάτρεξε στον Colin Chapman της Lotus ("Η προσθήκη δύναμης σε κάνει ταχύτερο στις ευθείες. Η αφαίρεση βάρους σε κάνει ταχύτερο παντού”).
Το ΜΧ-5, με το κοντέρ της ιπποδύναμης να τερματίζει στο 132, δεν είναι μηχανή παραγωγής drift, αλλά να είσαι σίγουρος με τη βεβαιότητα του Γαλιλαίου ότι "γυρίζει". Θέλει φόρα, αποφασιστικότητα, βαθιά ανάσα και αποσταθεροποίηση του πίσω μέρους με την αυτοπεποίθηση που σου δίνει το τιμόνι και την αναίδεια που κατοχυρώνεις με το εξαιρετικό πλαίσιο. Δεν χρειάζεται πολλά χιλιόμετρα, μάχη με το σύστημα διεύθυνσης, δράματα και αγέλες αλόγων.
Η ισορροπία καθ΄ όλη τη διάρκεια της στροφής και η εκτόνωση στην έξοδό της, είναι επιλογή του αυτοκινήτου, όχι δική σου. Τρόπον τινά, ανήκει στο βασικό εξοπλισμό. Αλλά, να ξέρεις, η ελευθερία του ΜΧ-5 κατακτάται στις μάχες με την καθαρές οδηγικές γραμμές και τη διαλεκτική με τους ακριβείς χειρισμούς. Μην απατάσαι από τις ναρκισσιστικές, ad hoc φωτογραφίες.
Οι κατηφορικές διαδρομές με τα συστήματα πρόσφυσης και ευστάθειας στη θέση που θα τα ήθελε ο νομοθέτης, είναι το πεδίο που αντιλαμβάνεσαι το περιορισμένο βάρος, και, σε οποιαδήποτε άλλo απλά βρήκες αφορμή να εντρυφήσεις στις συχνότερες αλλαγές ταχυτήτων για να κρατήσεις τις στροφές του κινητήρα ψηλά. Βλέπεις, οι 132 ίπποι και τα 1.496 κ.εκ. είναι ασύμβατες έννοιες "χαμηλά" στο στροφόμετρο.
Κάθε άλλο. Μη σου πω ότι θα εκτιμούσες και ένα "κλικ" αυξημένης σκληρότητας για να μην κλίνει τόσο το γόνυ στις στροφές. Από την άλλη, πόσες φορές πια βρε Ken Block θα σε ενοχλήσει το ψηλό προφίλ των ελαστικών και η ανάρτηση που κάνει άκοπες τις λιγότερο αφοσιωμένες διαδρομές σου; Γιατί, να ξέρεις ότι με το ΜΧ-5 δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνεις και η στρατευμένη οδήγηση είναι η μία όψη του νομίσματος. Μερικές φορές, και μάλλον συχνά, το fun-to-drive είναι slow food: πρέπει να πάρεις το χρόνο σου και να κατεβάσεις ρυθμό, όχι σχέσεις. Μάσα αργά.
Εξαρτάται.
Αφενός πρέπει να τους πληρώσεις. Αφετέρου να τους ταΐσεις με το αυξημένο κόστος κτήσης. Κατά τρίτο πρέπει να υπαναχωρήσεις από τη θέση που συμφωνήσαμε σχετικά με το βάρος, έστω κατά τι. Και, τελικά, η αλήθεια είναι ότι στην κορυφαία των εκδόσεων με τους 184 ίππους, το πετράδι του στέμματος δεν είναι τόσο το πλεόνασμα δύναμης, όσο ο συνδυασμός με το ελεγχόμενο διαφορικό. Δεν το λες λίγο, αλλά θα χάσεις την ανεμελιά και το αβίαστο του μικρότερου κινητήρα.
Η αυθόρμητη ερωταπάντηση είναι "Αστειεύεσαι;".
Η ουσιώδης, "Μπορεί μια γκαρσονιέρα να είναι το σπίτι σου;".
Η επιλογή καθορίζεται από τις ανάγκες. Αυτό που πρέπει να απαντηθεί, δεν είναι τι κάνεις όταν αυτές είναι ανελαστικές, αλλά τι διαλέγεις όταν δημιουργείς εσύ ο ίδιος τεχνηέντως τα "πάγια". Το MX-5 φτάνει για δύο άτομα και τις αποσκευές τους για χρόνο πέραν του Σαββατοκύριακου. Αρκεί να αποφασίσεις ότι η φειδώ στις αποδράσεις πρέπει να είναι συνειδητή, όχι βαρίδι και η φειδώ εν γένει, στάση ζωής, όχι βάσανο.
Τότε και μόνο τότε θα καταλάβεις το σχεδιαστικό και κατασκευαστικό σκεπτικό του μοντέλου και θα αναρτήσεις το "less is more" κεντημένο πάνω από το κεφαλάρι του κρεβατιού σου, τότε είναι που θα το αγοράσεις ασυζητητί, τότε θα φτύνεις τον κόρφο σου όταν θα σου μιλάνε για μεταλλική οροφή και τότε, αυτούς ακριβώς θα στέλνεις με ταξί γιατί δεν θα χωράνε στο ένα και μοναδικό κάθισμα που περισσεύει.
Κινητήρας: 4κύλινδρος ατμοσφαιρικός, 1.496cc
Κιβώτιο / σχέσεις: Χειροκίνητο / 6
Κίνηση: Πίσω
Ισχύς: 132 ίπποι
Ροπή: 152 Nm
0-100 km/h: 8,3 sec
Τελική ταχύτητα: 204 km/h
Κατανάλωση:
μέση εργοστασιακή: 6,3 lt/100 km
μέση δοκιμής: 8,6 lt/100 km
Διαστάσεις:
ΜxΠxΥ: 3.915 mm x 1.735 mm x 1.225 mm
Βάρος: 1.071 kg
Χώρος αποσκευών: 130 lt
Εκπομπές CO2: 142 g/km
Τιμή: από €28.765