Πέρα από σημείο αναφοράς για την F1 και τη σύγχρονη εποχή αυτής το Formula 1: Drive to Survive του Netflix εξελίσσεται (έχει γίνει ήδη δηλαδή) σε πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των θεατών του. Ευτυχώς όχι σε οπαδικό επίπεδο ακόμη, αν και το Twitter ξέρετε δεν έχει όρια και ηθική σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Το εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ έχει αναδείξει μια διαφορά στην οπτική των εκατομμυρίων θεατών του σπορ στον πλανήτη, μια διαφωνία στην προσέγγιση με την οποία παρακολουθεί κανείς την F1.
Οι βασικές κατηγορίες είναι δύο, όπως το έχω αντιληφθεί. Η μία περιλαμβάνει εκείνους που ενδιαφέρονται για το αγωνιστικό κομμάτι και την F1 ως κορωνίδα του παγκοσμίου motorsport σε τεχνολογικό και αγωνιστικό επίπεδο. Και είναι και οι άλλοι που απολαμβάνουν μια θεαματική σειρά που τους εισάγει στα άδυτα του αθλήματος με διαλόγους που δεν είχαν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να απολαύσουν ποτέ. Με κόντρες που δεν πήραν χαμπάρι και με πτυχές της Formula 1 που δεν φαντάζονταν ότι υπήρχαν.
Δεν θα σας πω σε ποια ανήκω! Πιθανώς να καταλάβετε αν περιηγηθείτε λίγο στο ολοκαίνουριο Top Gear.
Θα πως όμως ότι το Drive Τo Survive είναι πραγματικά κάτι ασύλληπτο για ανθρώπους που ασχολούνται με την F1 ή το motorsport εδώ και καιρό. Είναι κάτι τόσο λεπτομερές και προσεγμένο σε κομμάτια της παραγωγής, που είναι σχεδόν συγκινητικό να βλέπεις αυτό το πάθος και το ενδιαφέρον για κάτι που πριν από μια δεκαετία ας πούμε, έμοιαζε να ενδιαφέρει έναν πολύ κλειστό κύκλο ανθρώπων γύρω σου. Η Formula 1 είχε πάντα μεγάλο κοινό ακόμη και στην Ελλάδα, ήταν όμως και πάλι κάτι τόσο περιορισμένο που σχεδόν ένιωθες αλλόκοτος όταν το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου σου καθοριζόταν από το αν το Grand Prix ηταν στην Ευρώπη ή στον Καναδά.
Αυτή η απενοχοποίηση δεν μπορεί να μην είναι ικανοποιητική για κάποιους από εμάς. Και στον μουσακά όμως όταν ξεπεράσεις την λαιμαργία σου, καταλαβαίνεις πως η μελιτζάνα ήταν μάλλον λίγο πιο τηγανισμένη από όσο ήθελες και η πατάτα μάλλον είχε κολλήσει λίγο στο ταψί. Και τελικά μετά το τρίτο κομμάτι που έχεις πλέον τουμπανιάσει, καταλήγεις πως αν είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσο άρρωστα μαγειρικά μυαλά που έχουν συνδυάσει όλα αυτά τα συστατικά σε ένα πιάτο.
Ε, το Drive To Survive είναι λίγο… μουσακάς να πω την αλήθεια. Έχει δημιουργήσει πλέον ένα κοινό από μόνο του, το οποίο δεν μπορεί να αντιληφθεί ακριβώς ποιο σκέλος της Formula 1 είναι αθλητικής φύσεως και ποιο σκηνοθετικό τερτίπι για να το κάνουμε να ρέει πιο εύκολα. Έχει δημιουργήσει ένα κοινό που ενδιαφέρεται για την Formula 1 εντυπωσιακά πολύ, χωρίς όμως να ξέρει τι είναι αυτό για το οποίο ενδιαφέρεται τόσο. Γιατί η F1 δεν είναι μόνο ο ομορφούλης και διασκεδαστικός Lando Norris, ούτε η επιβλητική πατρική, φυσιογνωμία του Toto Wolff. Δεν είναι ο τρελός του χωριού ο Guenther Steiner ή ο ανέμελος, ρόδα τσάντα και κοπάνα, τύπος ο Yuki Tsunoda.
H "κερκόπορτα" της Formula 1
Έχει αλλάξει το άθλημα σε μεγάλο βαθμό. Ο Mazepin, ο Ρώσος ολιγάρχης, που φέτος ελέω Putin πετάχτηκε σαν "στυμμένη λεμονόκουπα", δεν μπορούσε να είναι αυθεντικός και αυθόρμητος βλέποντας το "ραντάρ της ταινίας” γύρω του και ο Gasly έκανε πλάκα στην κοπέλα του με το μικρόφωνο της παραγωγής να τον σημαδεύει. Μοιάζουν όλα σκηνοθετημένα μερικές φορές και το "κουτσομπολιό”, έχει κοντά ποδάρια, όπως έλεγε και η γιαγιά μου στο χωριό, όταν τραβούσε την κουρτίνα ανακουφισμένη που η κόρη της γειτόνισσας είχε γυρίσει στην ώρα της από την βραδινή της έξοδο.
Πρέπει όμως να είμαι δίκαιος και υπό αυτό το πρίσμα, οφείλω να παραδεχτώ πως η Liberty Media κατάφερε με το Drive To Survive να κάνει κάτι που ούτε ο "πολύς” Bernie Ecclestone δεν είχε καταφέρει. Να ανοίξει την κερκόπορτα της F1 και να την κάνει προσιτή στο κοινό. Έστω και τηλεοπτικά. Δεν μπορούσε να γίνει και διαφορετικά εδώ που τα λέμε. Θαύμαζα κάποτε το open pitlane του DTM ή βλέπω ακόμη το χαμό που γίνεται στην Αμερική πριν από σπουδαίους αγώνες. Με τον κόσμο να φτάνει στα paddocks και να εισβάλει στην κυριολεξία μέσα στα pits των ομάδων. Στην Formula 1 δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ αυτό. Ήταν πάντα μεγάλο το ενδιαφέρον και έντονος ο ανταγωνισμός που κανείς δεν θα μπορούσε να ελέγξει αυτή τη διαδικασία.
Και ήρθε το Netflix να προσφέρει κυριολεκτικά μια inside ματιά στον κόσμο των οδηγών και των ομάδων. Να δημιουργήσει αυτούς τους χαρακτήρες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, να αναδείξει κάποιους σε μορφές και να μας δώσει λίγο ατμόσφαιρα από κάτι που ξέρουμε όλοι ότι δεν μπορούμε να αγγίξουμε με διαφορετικό τρόπο. Και το κάνει αυτό με εικόνες που δεν έχουν δει ποτέ ξανά το φως της δημοσιότητας, γιατί τα μάτια του Τσέκο να κοιτούν μέσα από το κράνος τους καθρέφτες του, ψάχνοντας τον Lewis, είναι αλήθεια πως δεν θα μπορούσαμε να το δούμε, με κανέναν άλλον τρόπο.
Όσο για την 4η σεζόν που διαρκεί 411 λεπτά (το λέω αν δεν το έχετε δει ακόμη, ώστε να προγραμματιστείτε), δεν θα μπορούσε κάπως να είναι καλύτερη. Δεν θα ωφελούσε κανέναν να πάρει θέση στην κόντρα του αιώνα και δεν θα είχε νόημα να τονίσει περισσότερο τα λάθη ή τις αστοχίες του τελευταίου αγώνα. Θα κατέστρεφε το δικό του δημιούργημα, το Netflix, αν έλεγε ότι είναι δίκαιος πρωταθλητής ο Max ή αν τόνιζε (περισσότερο) ότι κλάπηκε το πρωτάθλημα από τον Hamilton. Εξάλλου την τέχνη πάντα την παρακολουθείς και ό,τι κατάλαβες, κατάλαβες, δεν χωράει επεξηγήσεις.
Και το Formula 1: Drive to Survive είναι σύγχρονη motorsport τέχνη!