Πόσο απαραίτητη είναι η τετρακίνηση στην 911;

H Porsche διαθέτει εκδόσεις της 911 με κίνηση στους 2 ή και στους 4 τροχούς. Αξίζει τον κόπο η τετρακίνηση, ή είναι πεταμένα λεφτά;

Έχεις κάτι παραπάνω από €6.500. Πώς τα ξοδεύεις; Αν υποθέσουμε πως έχεις στα χέρια σου τη λίστα προαιρετικού εξοπλισμού της 911, μπορείς να διαθέσεις αυτό το ποσό για το Lightweight Pack, που θα σου εξασφαλίσει ένα αμάξωμα ελαφρύτερο κατά 25 κιλά. Εναλλακτικά, μπορείς να την επιλέξεις σε ένα ιδιαίτερο χρώμα και να δώσεις ότι ψιλά σου περισσέψουν, για να έχεις και τις ζώνες ασφαλείας βαμμένες στο χρώμα του αμαξώματος.

Ή, μπορείς να τα ξοδέψεις σε κάτι που δεν θα μπορεί να διακρίνει κανείς, εκτός κι αν κοιτάξει πολύ προσεκτικά στο πίσω μέρος της 911 και παρατηρήσει το "4” στην ονομασία της έκδοσης. Τόσο είναι το κόστος για να μετατρέψεις μια Carrera, Carrera S ή GTS, σε Carrera 4, Carrera 4S ή 4GTS.

Η υπόθεση τετρακίνηση για την Porsche 911 μας πηγαίνει πίσω στο 1989. Με το πέρασμα των χρόνων και την εξέλιξη της τεχνολογίας, απέκτησε ελεγχόμενη κατανομή της ροπής ανάμεσα στους δύο άξονες ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες, ενώ από το 1995, όλες οι 911 Τurbo είχαν τετρακίνηση. Εξαίρεση οι GT3 και GT2 που για λόγους ανόθευτης οδηγικής ευχαρίστησης δεν απέκτησαν ποτέ έκδοση 4WD.

Με τις βελτιώσεις στα ελαστικά και την τεχνολογία ελέγχου της πρόσφυσης, η 911 έπαψε σταδιακά να είναι το απόλυτο αυτοκίνητο που ήταν, αυτό που κάποτε σου εξασφάλιζε μια έξοδο σε περίπτωση που σήκωνες το πόδι σου από το γκάζι μέσα σε μια στροφή. Θα έλεγα μάλιστα πως μια 992 Carrera, είναι πιο φιλικό αυτοκίνητο από μια Jaguar F-Type ή μια Mercedes AMG GT,σε ένα ελαφρώς βρεγμένο οδόστρωμα.

Έχει όμως ανάγκη την τετρακίνηση; Τις τελευταίες εβδομάδες, είχα την ευκαιρία να οδηγήσω δύο εκδόσεις της νέας 911 GTS. Μία που έστελνε τους 473 ίππους της ισχύος στους πίσω τροχούς και μία που τους μοίραζε ανάμεσα στους δύο άξονες. Στα χαρτιά, η "4” ήταν σημαντικά ταχύτερη. 0-100 χ.α.ώ. Σε 3,3'', αντί για 4,1'' της "2”. Όμως κατά βάση, αυτό οφείλονταν στο χειροκίνητο κιβώτιο της δικίνητης έκδοσης. Αν την επιλέξεις με PDK, η μεταξύ τους διαφορά είναι μόλις ένα δέκατο του δευτερολέπτου. Πρακτικά, είναι εξίσου γρήγορες.

Οδηγώντας την "4” σε γρήγορο ρυθμό σε έναν επαρχιακό δρόμο με στροφές, αντιλαμβάνεσαι πως συμπεριφέρεται σαν πισωκίνητη. Δεν υπάρχει καν κάποια αλλαγή στην αίσθηση του τιμονιού. Η "2” από την άλλη πλευρά, χαρακτηρίζεται από μια ελαφριά μετατόπιση της ουράς κατά την εκκίνηση. Η ισχύς όμως περνά στην άσφαλτο με τρόπο υποδειγματικό. Η πισωκίνητη 911 σου στέλνει ένα μήνυμα πως απαιτεί σεβασμό από μέρους σου, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να σε φοβίζει. Απλά αισθάνεσαι πως είναι "ζωντανή”.

Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως αυτοί που δίνουν €130.000 για ένα σπορ αυτοκίνητο, δεν έχουν συχνά τη διάθεση να αισθανθούν αυτή τη "ζωντάνια”. Αντιθέτως, είναι απόλυτα ικανοποιημένοι που η κατοχή μιας 911, δεν σημαίνει πλέον πως κάθε φορά που θα μπαίνουν στο σπίτι τους, θα λένε "αγάπη μου, γύρισα σπίτι. Το πιστεύεις;” Οπότε αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να θεωρήσεις την τετρακίνηση σε μια 911 περίπου σαν ένα αλουμινένιο κάλυμμα της τάπας βενζίνης. Είναι ωραίο να την έχεις, αλλά δεν τη λες και απαραίτητη.