Η παραδοχή πως ένα αυτοκίνητο βρίσκεται μπροστά από την εποχή του, μπορεί να έχει προκύψει για διάφορους λόγους. Μπορεί για παράδειγμα να συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας. Χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα υπήρξαν το πρώτο Renault Espace του 1984 ή το πρώτο Smart του 1998.
Μπορεί επίσης να ενσωμάτωνε τεχνολογία που να μην συναντούσες σε κανένα άλλο μοντέλο της εποχής, στοιχείο που επίσης θα δικαιολογούσε τον χαρακτηρισμό του ως πρωτοποριακό.
Το σίγουρο είναι πως η εμπορική απήχηση ενός μοντέλου, δεν πρέπει να παίζει και δεν παίζει κανένα ρόλο στο αν ένα μοντέλο θεωρείται πως ήταν μπροστά από την εποχή του.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι μοντέλα που ήταν σχεδιαστικά μπροστά από την εποχή τους. Υπό την έννοια, πως ακόμη και μετά από πολλά χρόνια από τη στιγμή που αντικαταστάθηκαν ή σταμάτησαν να παράγονται, δεν έδειχναν παλιά.
Είναι οι σπάνιες εκείνες περιπτώσεις αυτοκινήτων που δείχνουν να μην τα αγγίζει ο χρόνος. Ας δούμε 5 από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
1. Alfa Romeo 156
Σχεδιασμένη από τον Walter da Silva, η 156 παρουσιάστηκε στην αγορά το 1997 και αποτέλεσε ένα σχεδιαστικό κομψοτέχνημα. Οι κρυφές χειρολαβές των πίσω θυρών, η coupe αισθητική σε ένα sedan αμάξωμα με απαλές καμπύλες, χάρισαν στην μεσαία Alfa μια διαχρονική ομορφιά.
Μπορεί να μην διέθετε τους χώρους που θα ήθελε μια οικογένεια, όμως καμία Alfa δεν έμεινε στην ιστορία για την πρακτικότητά της. Ακόμη και μετά την αντικατάστασή της από την 159, η 156 εξακολουθούσε να μαγνητίζει τα βλέμματα.
2. Audi TT
Το γερμανικό coupe μας συστήθηκε το 1998 και αποτέλεσε ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτοκινήτου που βγήκε στην παραγωγή σχεδόν χωρίς αλλαγές σε σχέση με το πρωτότυπο.
Με επιρροές Bauhaus και με την υπογραφή του Peter Schreyer, διέθετε απόλυτη συμμετρία και ένα εξαιρετικά λιτό εσωτερικό. Δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο στο δρόμο και η αισθητική της πρώτης γενιάς παρέμεινε αξεπέραστη από αυτές που ακολούθησαν.
3. Ford Focus
Το Focus αντικατέστησε το Escort το 1998, και οι διαφορές των δύο στην αισθητική ήταν τόσο μεγάλες, που θα έλεγες πως το τελευταίο ήταν φτιαγμένο από ξύλο. Με το Focus η Ford εισήγαγε την φιλοσοφία "New Edge Design", που είχε σαν στόχο ένα αποτέλεσμα με περισσότερες γωνίες και πιο νεανικό.
Εξίσου τολμηρό και το εσωτερικό με το ασύμμετρο ταμπλό. Η ριζοσπαστική σχεδίαση του Focus συνδέθηκε με την απαράμιλλη οδηγική αίσθηση, θέτοντας νέα πρότυπα στα μικρομεσαία. Η αγορά το αντιμετώπισε με δυσπιστία, με τις πωλήσεις να αυξάνονται όσο περνούσαν τα χρόνια.
4. Mazda Xedos 6
Η λέξη "αδιάφορη", είναι αυτή που αποδίδει καλύτερα τη σχεδίαση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ιαπωνικών μοντέλων της δεκαετίας του '90. Κι όμως, το 1992, ένα ιαπωνικό sedan με premium ευρωπαϊκή αισθητική και κορυφαία ποιότητα, ήρθε να ταράξει τα νερά. Μπορεί να μην έγινε ποτέ εμπορική επιτυχία, αλλά το Xedos 6, έμοιαζε να είχε έρθει από άλλο πλανήτη.
Η σχεδίασή του ήταν προχωρημένη όχι μόνο σε σύγκριση με τα Mazda της εποχής, αλλά και από αρκετά ευρωπαϊκά μοντέλα. Χαμηλό και φαρδύ, χωρίς σχεδιαστικές υπερβολές, αναγνωρίζεται ακόμη και σήμερα ως ένα "κρυφό διαμάντι".
5. Renault Twingo
Ο Patrick Le Quement ήταν ο βασικός υπεύθυνος για την ανατροπή της συντηρητικής σχεδίασης της Renault στα τέλη του '80. Και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την πρώτη γενιά του Twingo που παρουσιάστηκε το 1992. One-box σχεδίαση, έμφαση στους χώρους και την απλότητα, άριστη εργονομία και μοναδικός χαρακτήρας.
Το Twingo έφερε τη λογική αυτοκινήτου ενός όγκου στη μικρή κατηγορία. Αμφιλεγόμενο όχι μόνο από το αγοραστικό κοινό, αλλά και από την ίδια τη Renault, καθώς απορρίφθηκε από το management πολλές φορές ως "πολύ ριψοκίνδυνο", μέχρι που ο Le Quement απείλησε να παραιτηθεί αν δεν το εγκρίνουν. Κατέληξε να θεωρείται icon και ένα από τα πιο έξυπνα design μικρών αυτοκινήτων στην ιστορία.
